Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CSK 535/06
POSTANOWIENIE
Dnia 14 lutego 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosław Bączyk
w sprawie z wniosku M.K.
przy uczestnictwie E.A., J.G. i M.G.
o stwierdzenie nabycia spadku,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 14 lutego 2007 r.,
na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawczyni
od postanowienia Sądu Okręgowego w P.
z dnia 6 czerwca 2006 r., sygn. akt [...],
odrzuca skargę kasacyjną; zasądza od wnioskodawczyni M.K.
na rzecz uczestników postępowania: E.A., J.G. i M.G. kwotę 180
(sto osiemdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania
kasacyjnego.
2
Uzasadnienie
Wnioskodawczyni wniosła skargę kasacyjną od postanowienia Sądu
Okręgowego w P. z dnia 6 czerwca 2006 r. w sprawie o stwierdzenie nabycia
spadku po W.G. (k. 698 akt).
Na wstępie skargi kasacyjnej (przed jej uzasadnieniem) wnioskodawczyni
wnosiła, m.in., o „przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania na podstawie art. 3989
§ 1 k.p.c.” z tym uzasadnieniem, że w sprawie występuje istotne zagadnienie
prawne polegające ustaleniu charakteru obecności świadka J.K. jako świadka
testamentu ustnego. Tę samą myśl powtórzyła jeszcze trzykrotnie w uzasadnieniu
skargi kasacyjnej (k. 700 – 702).
Zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., skarga kasacyjna powinna zawierać
m.in. wniosek o przyjęcie skargi do rozpoznania i jego uzasadnienie. Uzasadnienie
to powinno nawiązywać w sposób odpowiednio rozwinięty i przekonywujący do
przesłanek przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania, przewidzianych w art. 3989
§ 1 k.p.c. Chodzi tu o odpowiednio pogłębiony wywód prawny świadczący o tym, że
przesłanki takie rzeczywiście zachodzą i uzasadniają rozpoznanie wniesionej
kasacji. W przeciwnym razie skarga kasacyjna, niespełniająca tego
konstytutywnego jej wymogu, podlega odrzuceniu a limine (art. 3986
§ 2 k.p.c.).
Należy stwierdzić, że przedstawione we wniesionej skardze kasacyjnej
uzasadnienie wniosku o jej przyjęcie do rozpoznania nie spełnia wymogu
przewidzianego w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. „Ustalenie charakteru obecności”
wskazanego przez skarżącą świadka jako środka testamentowego nie stanowi,
wbrew sugestii skarżącej, istotnego problemu prawnego w rozumieniu art. 3989
§ 1
pkt 1 k.p.c. W tej sytuacji należało odrzucić skargę kasacyjną wnioskodawczyni
(art. 3986
§ 2 k.p.c.).
O kosztach postępowania kasacyjnego orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c.
w zw. z art. 108 § 1 k.p.c. i §§ 9 i 13 ust. 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (...) (Dz.U. nr
163, poz. 1348 ze zm.).