II CNP 2/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-03-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CNP 2/07
POSTANOWIENIE
Dnia 28 lutego 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Żyznowski
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 28 lutego 2007 r.
skargi S. W.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Okręgowego w Ł.
z dnia 30 listopada 2004 r., wydanego w sprawie z wniosku S. W.
przy uczestnictwie Z. W. i M. W.
o umorzenie postępowania egzekucyjnego,
odrzuca skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia.
Uzasadnienie
2
W osobiście sporządzonej skardze wnioskodawca S. W. wnosił o
stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu
Okręgowego w Ł. z dnia 30 listopada 2004 r. oddalającego zażalenie na
postanowienie Sądu Rejonowego w Ł. z dnia 22 lipca 2004 r. oddalającego
wniosek skarżącego o umorzenie postępowania egzekucyjnego.
W myśl art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
z wyjątkami określonymi w § 2 tego artykułu, które nie znajdują zastosowanie
w rozpoznawanej sprawie, obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub
radców prawnych. Oznacza to, że w postępowaniu wywołanym wniesieniem skargi
obowiązuje przymus adwokacko-radcowski, którego to wymagania nie spełnia
skarga osobiście sporządzona przez wnioskodawcę. Podlega ona odrzuceniu jako
niedopuszczalna bez ustalania i badania pozostałych wymagań tej skargi (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
jc
POSTANOWIENIE
Dnia 28 lutego 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Żyznowski
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 28 lutego 2007 r.
skargi S. W.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Okręgowego w Ł.
z dnia 30 listopada 2004 r., wydanego w sprawie z wniosku S. W.
przy uczestnictwie Z. W. i M. W.
o umorzenie postępowania egzekucyjnego,
odrzuca skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia.
Uzasadnienie
2
W osobiście sporządzonej skardze wnioskodawca S. W. wnosił o
stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu
Okręgowego w Ł. z dnia 30 listopada 2004 r. oddalającego zażalenie na
postanowienie Sądu Rejonowego w Ł. z dnia 22 lipca 2004 r. oddalającego
wniosek skarżącego o umorzenie postępowania egzekucyjnego.
W myśl art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
z wyjątkami określonymi w § 2 tego artykułu, które nie znajdują zastosowanie
w rozpoznawanej sprawie, obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub
radców prawnych. Oznacza to, że w postępowaniu wywołanym wniesieniem skargi
obowiązuje przymus adwokacko-radcowski, którego to wymagania nie spełnia
skarga osobiście sporządzona przez wnioskodawcę. Podlega ona odrzuceniu jako
niedopuszczalna bez ustalania i badania pozostałych wymagań tej skargi (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
jc