Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 8/07
POSTANOWIENIE
Dnia 9 marca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Antoni Górski (przewodniczący)
SSN Elżbieta Skowrońska-Bocian (sprawozdawca)
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie ze skargi A.P. i B.P.
przy uczestnictwie J. S.A.
o stwierdzenie nieważności z prawem prawomocnego orzeczenia,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 9 marca 2007 r.,
zażalenia skarżącego A.P. na postanowienie Sądu Okręgowego w G.
z dnia 16 listopada 2006 r., sygn. akt [...],
odrzuca zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 16 listopada 2006 r. Sąd Okręgowy w G. odrzucił
skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia. Skarga
ta, wniesiona przez A.P. i B.P., obarczona była brakami formalnymi, do usunięcia
których skarżący zostali wezwani. Wobec nieusunięcia braków w wyznaczonym
terminie skarga została odrzucona. Jako podstawę prawną Sąd wskazał art. 4246
§
3 k.p.c.
Zażalenie na to postanowienie wniósł osobiście A.P. kierując ją do Sądu
Apelacyjnego. Sąd Apelacyjny przekazał sprawę Sądowi Najwyższemu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W postępowaniu przed Sądem Najwyższym obowiązuje zastępstwo stron
przez adwokatów lub radców prawnych. Dotyczy to także czynności procesowych
związanych z postępowaniem przed Sądem Najwyższym, podejmowanych przed
sądem niższej instancji (art. 871
§ 1 k.p.c.). Do czynności, które podlegają
wskazanemu przepisowi należy zażalenie na postanowienie sądu odrzucające
skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia. Z uwagi
na to, że skarżący naruszył przepis wprowadzający tzw. przymus adwokacko-
radcowski, jego zażalenie podlegało odrzuceniu (art. 4248
§ 1 k.p.c.).