III CSK 387/06
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:18-04-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CSK 387/06
POSTANOWIENIE
Dnia 22 marca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marek Sychowicz (przewodniczący)
SSN Zbigniew Kwaśniewski (sprawozdawca)
SSN Zbigniew Strus
w sprawie z powództwa M. K. i R. K.
przeciwko Uniwersytetowi […]
o zapłatę,
po rozpoznaniu w Izbie Cywilnej na posiedzeniu niejawnym
w dniu 22 marca 2007 r.,
skargi kasacyjnej powodów od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 19 kwietnia 2006 r.,
odrzuca skargę kasacyjną.
2
Uzasadnienie
Sąd pierwszej instancji uwzględnił w części powództwo o zapłatę do
wysokości kwoty 181.618,21 zł wraz z ustawowymi odsetkami, którym powodowie
domagali się naprawienia szkody powstałej w następstwie konieczności zwrotu
lokalu nieuczestniczącym w tym sporze właścicielom nieruchomości, a który to lokal
powodowie wynajęli od pozwanego na okres dziesięcioletni, przed upływem
którego to okresu musieli zwrócić go jego właścicielowi w wykonaniu
prawomocnego wyroku eksmisyjnego. Sąd ten uznał, że pozwany ponosi
odpowiedzialność deliktową wobec zawarcia z powodami umowy najmu lokalu
znajdującego się w nieruchomości, której nie był właścicielem. Na zakres szkody
podlegającej naprawieniu przez pozwanego składają się w ocenie Sądu pierwszej
instancji nakłady poniesione na remont lokalu w wysokości 106.125,21 zł oraz
wartość niewykorzystanego wyposażenia lokalu określonego kwotą 75.493 zł.
W następstwie uwzględnienia w części apelacji każdej ze stron Sąd
Apelacyjny w punkcie pierwszym sentencji swego wyroku zmienił zaskarżony wyrok
Sądu Okręgowego w punkcie I przez zasądzenie od pozwanego na rzecz powodów
kwoty 48.074 zł (w uwzględnieniu apelacji pozwanego), a nadto – w uwzględnieniu
apelacji powodów – określił wcześniejszą o niecałe 6 lat datę, od której zasądził
odsetki ustawowe. Sąd odwoławczy zmienił też punkt III sentencji zaskarżonego
apelacją pozwanego wyroku Sądu Okręgowego w ten sposób, że zasądził od
powodów na rzecz pozwanego kwotę 5.410 zł tytułem kosztów procesu.
W punkcie drugim sentencji wyroku Sądu Apelacyjnego oddalono w pozostałej
części apelacje obu stron, a w jego punkcie trzecim zasądzono od powodów na
rzecz pozwanego koszty postępowania apelacyjnego.
Od powyższego wyroku Sądu odwoławczego powodowie wnieśli skargę
kasacyjną zaskarżając go w części w punkcie 1, 2 i 3. Wartość przedmiotu
zaskarżenia skarżący określili kwotą 58.051,21 zł.
3
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna z innych
przyczyn.
Określenie w skardze kasacyjnej wartości przedmiotu zaskarżenia na kwotę
58.051,21 zł oraz zbieżne z nią sformułowanie wniosku o uchylenie zaskarżonego
wyroku w zakresie, w którym zasądzono nim kwotę mniejszą niż 106.125,21 zł
dowodzi tego, że powodowie wnieśli skargę kasacyjną od nieistniejącego
orzeczenia. Sąd Apelacyjny orzekając reformatoryjnie w istocie obniżył zasądzoną
przez Sąd Okręgowy na rzecz powodów kwotę 181.618,21 zł do wysokości kwoty
48.074 zł. Jednakże Sąd odwoławczy w sentencji zaskarżonego skargą kasacyjną
wyroku nie orzekł zarazem o oddaleniu powództwa w zakresie żądania powodów
przewyższającego kwotę zasądzoną orzeczeniem reformatoryjnym. Ponieważ
skarga kasacyjna kwestionuje nieuwzględnienie żądania powodów w zakresie
kwoty 58.051,21 zł, a więc w zakresie wykraczającym ponad zasądzoną kwotę
48.074 zł, a Sąd Apelacyjny nie orzekł o oddaleniu powództwa w tym przedmiocie,
przeto skarga kasacyjna wniesiona została od nieistniejącego orzeczenia Sądu
drugiej instancji.
Ponieważ skarga kasacyjna przysługuje z mocy art. 3981
§ 1 k.p.c. m.in. od
wydanego przez Sąd drugiej instancji prawomocnego wyroku, przeto wobec
wskazanego wyżej braku rozstrzygnięcia w wyroku Sądu Apelacyjnego,
a potraktowanego błędnie przez skarżących jako istniejącego substratu
zaskarżenia, skargę kasacyjną powodów należało uznać z tej przyczyny za
niedopuszczalną, a w konsekwencji za podlegającą odrzuceniu.
Wobec powyższego Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji postanowienia,
działając na podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 3986
§ 2 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 22 marca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marek Sychowicz (przewodniczący)
SSN Zbigniew Kwaśniewski (sprawozdawca)
SSN Zbigniew Strus
w sprawie z powództwa M. K. i R. K.
przeciwko Uniwersytetowi […]
o zapłatę,
po rozpoznaniu w Izbie Cywilnej na posiedzeniu niejawnym
w dniu 22 marca 2007 r.,
skargi kasacyjnej powodów od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 19 kwietnia 2006 r.,
odrzuca skargę kasacyjną.
2
Uzasadnienie
Sąd pierwszej instancji uwzględnił w części powództwo o zapłatę do
wysokości kwoty 181.618,21 zł wraz z ustawowymi odsetkami, którym powodowie
domagali się naprawienia szkody powstałej w następstwie konieczności zwrotu
lokalu nieuczestniczącym w tym sporze właścicielom nieruchomości, a który to lokal
powodowie wynajęli od pozwanego na okres dziesięcioletni, przed upływem
którego to okresu musieli zwrócić go jego właścicielowi w wykonaniu
prawomocnego wyroku eksmisyjnego. Sąd ten uznał, że pozwany ponosi
odpowiedzialność deliktową wobec zawarcia z powodami umowy najmu lokalu
znajdującego się w nieruchomości, której nie był właścicielem. Na zakres szkody
podlegającej naprawieniu przez pozwanego składają się w ocenie Sądu pierwszej
instancji nakłady poniesione na remont lokalu w wysokości 106.125,21 zł oraz
wartość niewykorzystanego wyposażenia lokalu określonego kwotą 75.493 zł.
W następstwie uwzględnienia w części apelacji każdej ze stron Sąd
Apelacyjny w punkcie pierwszym sentencji swego wyroku zmienił zaskarżony wyrok
Sądu Okręgowego w punkcie I przez zasądzenie od pozwanego na rzecz powodów
kwoty 48.074 zł (w uwzględnieniu apelacji pozwanego), a nadto – w uwzględnieniu
apelacji powodów – określił wcześniejszą o niecałe 6 lat datę, od której zasądził
odsetki ustawowe. Sąd odwoławczy zmienił też punkt III sentencji zaskarżonego
apelacją pozwanego wyroku Sądu Okręgowego w ten sposób, że zasądził od
powodów na rzecz pozwanego kwotę 5.410 zł tytułem kosztów procesu.
W punkcie drugim sentencji wyroku Sądu Apelacyjnego oddalono w pozostałej
części apelacje obu stron, a w jego punkcie trzecim zasądzono od powodów na
rzecz pozwanego koszty postępowania apelacyjnego.
Od powyższego wyroku Sądu odwoławczego powodowie wnieśli skargę
kasacyjną zaskarżając go w części w punkcie 1, 2 i 3. Wartość przedmiotu
zaskarżenia skarżący określili kwotą 58.051,21 zł.
3
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna z innych
przyczyn.
Określenie w skardze kasacyjnej wartości przedmiotu zaskarżenia na kwotę
58.051,21 zł oraz zbieżne z nią sformułowanie wniosku o uchylenie zaskarżonego
wyroku w zakresie, w którym zasądzono nim kwotę mniejszą niż 106.125,21 zł
dowodzi tego, że powodowie wnieśli skargę kasacyjną od nieistniejącego
orzeczenia. Sąd Apelacyjny orzekając reformatoryjnie w istocie obniżył zasądzoną
przez Sąd Okręgowy na rzecz powodów kwotę 181.618,21 zł do wysokości kwoty
48.074 zł. Jednakże Sąd odwoławczy w sentencji zaskarżonego skargą kasacyjną
wyroku nie orzekł zarazem o oddaleniu powództwa w zakresie żądania powodów
przewyższającego kwotę zasądzoną orzeczeniem reformatoryjnym. Ponieważ
skarga kasacyjna kwestionuje nieuwzględnienie żądania powodów w zakresie
kwoty 58.051,21 zł, a więc w zakresie wykraczającym ponad zasądzoną kwotę
48.074 zł, a Sąd Apelacyjny nie orzekł o oddaleniu powództwa w tym przedmiocie,
przeto skarga kasacyjna wniesiona została od nieistniejącego orzeczenia Sądu
drugiej instancji.
Ponieważ skarga kasacyjna przysługuje z mocy art. 3981
§ 1 k.p.c. m.in. od
wydanego przez Sąd drugiej instancji prawomocnego wyroku, przeto wobec
wskazanego wyżej braku rozstrzygnięcia w wyroku Sądu Apelacyjnego,
a potraktowanego błędnie przez skarżących jako istniejącego substratu
zaskarżenia, skargę kasacyjną powodów należało uznać z tej przyczyny za
niedopuszczalną, a w konsekwencji za podlegającą odrzuceniu.
Wobec powyższego Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji postanowienia,
działając na podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 3986
§ 2 k.p.c.