Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CSK 93/07
POSTANOWIENIE
Dnia 12 kwietnia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Wiśniewski
w sprawie z wniosku A. K.
przy uczestnictwie G.W. i in. ,
o zmianę postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 12 kwietnia 2007 r.,
na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawcy
od postanowienia Sądu Okręgowego w W.
z dnia 6 lipca 2006 r.,
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 6 lipca 2006 r. Sąd Okręgowy w W. oddalił apelację
wnioskodawcy od postanowienia Sądu Rejonowego w G. z dnia 24 stycznia 2006
r.
W skardze kasacyjnej opartej na obu podstawach kasacyjnych
wnioskodawca domagał się zmiany zaskarżonego postanowienia i stwierdzenia
nabycia przez niego spadku po Z. Z., ewentualnie uchylenia zaskarżonego
orzeczenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi drugiej
instancji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., skarga kasacyjna powinna zawierać
wniosek o przyjęcie jej do rozpoznania i jego uzasadnienie. Wymaganie to
związane jest z instytucją tzw. przedsądu, uregulowaną w art. 3989
k.p.c., a jego
spełnienie polega na wskazaniu, że w sprawie występuje istotne zagadnienie
prawne lub, że istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących
poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów lub,
że zachodzi nieważność postępowania lub, że skarga kasacyjna jest oczywiście
uzasadniona. Ponadto – co również nie jest bez znaczenia – w uzasadnieniu
wniosku należy przedstawić odrębną, pogłębioną argumentację prawną
wskazującą na zaistnienie powołanej okoliczności uzasadniającej przyjęcie skargi
kasacyjnej do rozpoznania. Skarżący tymczasem, uzasadniając wniosek
o przyjęcie skargi do rozpoznania, powołał się na okoliczności niewymienione art.
3989
k.p.c. Gdyby nawet uznać, że powołanie się przez wnioskodawcę na
„konieczność spetryfikowania” określonych w skardze poglądów miało w istocie
oznaczać wskazanie na potrzebę wykładni przepisów prawnych budzących
poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów,
stwierdzić trzeba, że skarżący zaniechał zamieszczenia w skardze jakiejkolwiek
argumentacji prawnej na poparcie przedmiotowego wniosku.
Skarga kasacyjna niezawierająca któregokolwiek z elementów
konstrukcyjnych wymienionych w art. 3984
§ 1 k.p.c. dotknięta jest nieusuwalnym
brakiem skutkującym jej odrzuceniem w myśl art. 3986
k.p.c.
3
Z podanych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.
jc