V CNP 67/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:18-04-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CNP 67/07
POSTANOWIENIE
Dnia 17 kwietnia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi W. M.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w C.
z dnia 22 września 2005 r., w sprawie z powództwa A. B. i P.B.
przeciwko W. M.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 17 kwietnia 2007 r.
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
Prawomocnym wyrokiem z dnia 22 września 2005 r. Sąd Okręgowy w C.
oddalił apelację pozwanej od wyroku Sądu Rejonowego w C. z dnia 16 marca 2005
r.
Pozwana wniosła o stwierdzenie niezgodności z prawem wskazanego wyżej
wyroku Sądu Okręgowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje obligatoryjne zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych.
Wymaganie to ma charakter konstrukcyjny, w związku z czym skarga wniesiona
osobiście przez stronę niebędącą sędzią, prokuratorem, notariuszem, profesorem
lub doktorem habilitowanym nauk prawnych, adwokatem, radcą prawnym, radcą
Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa (art. 871
§ 2 k.p.c.) jest dotknięta tzw.
brakiem istotnym, nienaprawialnym w trybie właściwym dla usuwania braków
formalnych (art. 130 k.p.c.) i podlega odrzuceniu a limine. Wniesiona skarga
sporządzona i wniesiona została osobiście przez pozwaną W. M., a zatem bez
zachowania przymusu adwokacko-radcowskiego.
Ponadto skarga nie spełnia wszystkich wymagań określonych w art. 4245
§ 1
k.p.c.
Z przedstawionych przyczyn skarga jest niedopuszczalna. W konsekwencji
należało ją odrzucić (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
db
POSTANOWIENIE
Dnia 17 kwietnia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi W. M.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w C.
z dnia 22 września 2005 r., w sprawie z powództwa A. B. i P.B.
przeciwko W. M.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 17 kwietnia 2007 r.
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
Prawomocnym wyrokiem z dnia 22 września 2005 r. Sąd Okręgowy w C.
oddalił apelację pozwanej od wyroku Sądu Rejonowego w C. z dnia 16 marca 2005
r.
Pozwana wniosła o stwierdzenie niezgodności z prawem wskazanego wyżej
wyroku Sądu Okręgowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje obligatoryjne zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych.
Wymaganie to ma charakter konstrukcyjny, w związku z czym skarga wniesiona
osobiście przez stronę niebędącą sędzią, prokuratorem, notariuszem, profesorem
lub doktorem habilitowanym nauk prawnych, adwokatem, radcą prawnym, radcą
Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa (art. 871
§ 2 k.p.c.) jest dotknięta tzw.
brakiem istotnym, nienaprawialnym w trybie właściwym dla usuwania braków
formalnych (art. 130 k.p.c.) i podlega odrzuceniu a limine. Wniesiona skarga
sporządzona i wniesiona została osobiście przez pozwaną W. M., a zatem bez
zachowania przymusu adwokacko-radcowskiego.
Ponadto skarga nie spełnia wszystkich wymagań określonych w art. 4245
§ 1
k.p.c.
Z przedstawionych przyczyn skarga jest niedopuszczalna. W konsekwencji
należało ją odrzucić (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
db