Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 30/07
POSTANOWIENIE
Dnia 9 maja 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marek Sychowicz (przewodniczący)
SSN Jan Górowski
SSN Maria Grzelka (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa Syndyka Masy Upadłości Wojewódzkiego Związku
Spółdzielni Mleczarskich w Likwidacji
przeciwko J.M.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 9 maja 2007 r.,
zażalenia pozwanego
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 29 stycznia 2007 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 29 września 2004 r. Sąd Okręgowy w P. zasądził od
pozwanego na rzecz powoda kwotę 15.614,74, a w pozostałej części, (tj. co do
kwoty 44.567,63,- złotych) oddalił powództwo. W wyniku apelacji wniesionych przez
obie strony Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 11 października 2005 r. zmienił wyrok
Sądu Okręgowego w ten sposób, że w miejsce oddalenia powództwa zasądził od
pozwanego kwotę 44.567,63 złotych z odsetkami ustawowymi, natomiast apelację
pozwanego oddalił. Po uchyleniu w całości tego wyroku przez Sąd Najwyższy, Sąd
Apelacyjny wyrokiem z dnia 9 listopada 2006 r. zmienił wyrok Sądu Okręgowego w
P. z dnia 29 września 2004 r. w ten sposób, że w miejsce oddalenia powództwa
zasądził od pozwanego kwotę 31.117,77 złotych z odsetkami ustawowymi, a w
pozostałej części powództwo oraz apelację powoda oddalił w całości. W wyniku
tego rozstrzygnięcia pozwany stał się stroną przegrywającą odnośnie do kwoty
głównej 31.117,77 złotych plus 15.614,74 złotych razem 46.731,51 złotych.
W skardze kasacyjnej pozwany zaskarżył wyrok Sądu Apelacyjnego z dnia
9 listopada 2006 r. w całości i oznaczył wartość przedmiotu zaskarżenia na kwotę
60.182,67 złotych. Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny odrzucił skargę
kasacyjną uznając, że wartością przedmiotu zaskarżenia jest kwota 46.732,52
złotych, a więc mieszcząca się w pułapie z art. 3982
§ 1 k.p.c. W zażaleniu pozwany
zarzucił, że wyrok Sądu Apelacyjnego w części oddalającej powództwo jest tylko
pozornie dla niego korzystny, albowiem istnieje dalece uzasadnione domniemanie,
że został wydany, aby uniemożliwić skarżącemu wniesienie skargi kasacyjnej.
Zarzucił też, że niedopuszczalne było odrzucenie skargi ze względu na wartość
przedmiotu zaskarżenia w sytuacji, gdy kwestia możności wniesienia skargi, przy
uwzględnieniu w niej jako wartości przedmiotu zaskarżenia kwoty, co do której
powództwo zostało oddalone, przedstawiona została jako zagadnienie prawne
uzasadniające wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania. Ponadto
skarżący podniósł, że w związku z zaskarżeniem przez niego także odsetek, które,
zgodnie z treścią wyroku Sądu Apelacyjnego, objęły m.in. okres prowadzenia
3
procesu (zdaniem pozwanego – przewlekle), i powinny być przedmiotem
samoistnej oceny Sądu Najwyższego, wartość zasądzonych odsetek za okres do
dnia wniesienia skargi kasacyjnej, wyrażająca się kwotą 50.646,- złotych, powinna
być doliczona do zasądzonej sumy 46.732,51 złotych. Wskazując na powyższe
pozwany w zażaleniu wnosił o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania.
Sąd Najwyższy uznał zażalenie za oczywiście bezzasadne. Nie ma
racjonalnej przyczyny, z powodu której prawomocne oddalenie powództwa co do
kwoty 13.449,86 złotych mogłoby być określone mianem „korzyści pozornej”.
W takim zakresie w jakim pozwany nie ma obowiązku zapłaty powodowi
wymienionej kwoty, oddalenie powództwa wyraża się wszakże korzyścią realną.
Co do „domniemania” natomiast, że powództwo, które zostało uznane za
bezzasadne, określono w w/w kwocie w celu uniemożliwienia pozwanemu
wniesienia skargi kasacyjnej od części powództwa uwzględnionego, wypada
poprzestać na stwierdzeniu, że stanowisko pozwanego pozostaje w sferze
spekulacji godzących w powagę sądu. Również stwierdzenie dotyczące
niemożności odrzucenia skargi kasacyjnej z uwagi na wyartykułowane w skardze
zagadnienie prawne może być potraktowane jedynie jako niedopuszczalna próba
odwrócenia ustawowego porządku kryteriów oceny, którym podlega nadzwyczajny
środek zaskarżenia, jakim jest skarga kasacyjna; wszakże kontrola pod kątem
dopuszczalności skargi, m.in. ze względu na wartość przedmiotu zaskarżenia,
wyprzedza ocenę w aspekcie przyjęcia lub odmowy przyjęcia skargi kasacyjnej do
rozpoznania, przy czym także w ramach tej ostatniej oceny sam fakt przedstawienia
określonego zagadnienia, jako wymagającego – według skarżącego - stanowiska
Sądu Najwyższego, nie przesądza oceny zgodnej ze stanowiskiem skarżącego.
Co do odsetek – wystarczy wskazać na art. 20 k.p.c. w zw. z art. 3984
§ 2 w zw. z
art. 39821
i art. 368 § 2 k.p.c.; zgodnie z wymienionymi przepisami do wartości
przedmiotu zaskarżenia w skardze kasacyjnej nie dolicza się odsetek zasądzonych
obok żądania głównego i zaskarżonych obok zaskarżenia roszczenia głównego.
Sąd Apelacyjny prawidłowo przyjął, że wartością przedmiotu zaskarżenia
w skardze pozwanego była kwota 46.732,52 zł, a więc - że, zgodnie z art. 3982
§ 1
k.p.c., skarga kasacyjna był niedopuszczalna.
4
Z przedstawionych względów Sąd Najwyższy oddalił zażalenie - art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.