V CNP 64/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:23-06-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:III BZP 1/05
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CNP 64/07
POSTANOWIENIE
Dnia 10 maja 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi B.W.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Rejonowego w K.
z dnia 23 czerwca 2003 r., sygn. akt [...]
w sprawie z urzędu
przy uczestnictwie [...]
o zmianę kuratora spadku po J. G. S.,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 10 maja 2007 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 23 czerwca 2003 r. Sąd Rejonowy w K. odmówił
zatwierdzenia sprawozdania kuratora spadku, uchylił kuratelę spadku i orzekł o
kosztach postępowania w sprawie z urzędu o zmianę kuratora spadku po J. G.S.
Postanowienie zostało zakwestionowane przez B.W. skargą o stwierdzenie
niezgodności z prawem wskazanego wyżej orzeczenia, które uprawomocniło się w
zaskarżonym punkcie drugim na podstawie orzeczenia Sądu Okręgowego w K. z
dnia 1 czerwca 2004 r.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
przysługuje od orzeczeń, które stały się prawomocne od 1 września 2004 r.
(uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego mająca moc zasady prawnej
z dnia 26 października 2005 r., III BZP 1/05, OSNC 2006, nr 5, poz. 78; a także
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 lipca 2005 r., l CNP 1/05, OSNC 2006,
nr 1, poz. 15). Natomiast zakwestionowane orzeczenie zostało wydane 23 czerwca
2003 r. i z tej przyczyny jest niezaskarżalne tą skargą.
Jednocześnie skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia musi być wniesiona przez adwokata lub radcę prawnego (art. 871
k.p.c.). Wymaganie to ma charakter konstrukcyjny, w związku z czym skarga
wniesiona osobiście przez stronę niebędącą sędzią, prokuratorem, notariuszem,
profesorem lub doktorem habilitowanym nauk prawnych, adwokatem, radcą
prawnym, radcą Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa (art. 871
§ 2 k.p.c.) jest
dotknięta tzw. brakiem istotnym, nienaprawialnym w trybie właściwym dla usuwania
braków formalnych (art. 130 k.p.c.) i podlega odrzuceniu a limine.
Z przedstawionych przyczyn skarga jest niedopuszczalna, w konsekwencji
należało ją odrzucić (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 10 maja 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi B.W.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Rejonowego w K.
z dnia 23 czerwca 2003 r., sygn. akt [...]
w sprawie z urzędu
przy uczestnictwie [...]
o zmianę kuratora spadku po J. G. S.,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 10 maja 2007 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 23 czerwca 2003 r. Sąd Rejonowy w K. odmówił
zatwierdzenia sprawozdania kuratora spadku, uchylił kuratelę spadku i orzekł o
kosztach postępowania w sprawie z urzędu o zmianę kuratora spadku po J. G.S.
Postanowienie zostało zakwestionowane przez B.W. skargą o stwierdzenie
niezgodności z prawem wskazanego wyżej orzeczenia, które uprawomocniło się w
zaskarżonym punkcie drugim na podstawie orzeczenia Sądu Okręgowego w K. z
dnia 1 czerwca 2004 r.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
przysługuje od orzeczeń, które stały się prawomocne od 1 września 2004 r.
(uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego mająca moc zasady prawnej
z dnia 26 października 2005 r., III BZP 1/05, OSNC 2006, nr 5, poz. 78; a także
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 lipca 2005 r., l CNP 1/05, OSNC 2006,
nr 1, poz. 15). Natomiast zakwestionowane orzeczenie zostało wydane 23 czerwca
2003 r. i z tej przyczyny jest niezaskarżalne tą skargą.
Jednocześnie skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia musi być wniesiona przez adwokata lub radcę prawnego (art. 871
k.p.c.). Wymaganie to ma charakter konstrukcyjny, w związku z czym skarga
wniesiona osobiście przez stronę niebędącą sędzią, prokuratorem, notariuszem,
profesorem lub doktorem habilitowanym nauk prawnych, adwokatem, radcą
prawnym, radcą Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa (art. 871
§ 2 k.p.c.) jest
dotknięta tzw. brakiem istotnym, nienaprawialnym w trybie właściwym dla usuwania
braków formalnych (art. 130 k.p.c.) i podlega odrzuceniu a limine.
Z przedstawionych przyczyn skarga jest niedopuszczalna, w konsekwencji
należało ją odrzucić (art. 4248
§ 1 k.p.c.).