I CZ 29/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:30-05-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 29/07
POSTANOWIENIE
Dnia 18 maja 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Antoni Górski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Krzysztof Pietrzykowski
SSA Marta Romańska
w sprawie z powództwa Przedsiębiorstwa E. Spółki z o.o.
przeciwko Bankowi […] S.A.
z udziałem interwenienta ubocznego po stronie pozwanej EG. Spółki z o.o. w
upadłości
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 18 maja 2007 r.,
zażalenia strony powodowej na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 22 listopada 2006 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 22 listopada 2006 r. Sąd Apelacyjny
odrzucił skargę kasacyjną powoda E. Sp. z o.o. z powodu nie uzasadnienia
wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania. W zażaleniu powód wnosił o uchylenie w
całości zaskarżonego postanowienia zarzucając, że skarga kasacyjna odpowiada
wymogom art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., bowiem wskazana została oczywista
zasadność skargi, która, zdaniem skarżącego, wprost wynika z uzasadnienia
podstaw kasacyjnych skargi.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W art. 3984
§ 1 k.p.c. zostały określone wymagania wobec treści skargi
kasacyjnej. W przypadku wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania
i konieczności jego uzasadnienia (art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.) chodzi o wykazanie
okoliczności, które podlegają badaniu w tzw. przedsądzie, czyli występowanie
w sprawie istotnego zagadnienia prawnego; potrzeby wykładni przepisów
budzących poważne wątpliwości i rozbieżności w orzecznictwie; nieważności
postępowania albo oczywistej zasadność skargi (art. 3989
§ 1 k.p.c.).
Obowiązek przedstawienia okoliczności uzasadniających rozpoznanie skargi
kasacyjnej należy do tzw. wymagań konstrukcyjnych tego szczególnego środka
prawnego. Podstawowym celem skargi kasacyjnej nie jest bowiem korekta
orzeczeń wydawanych przez sądy powszechne, lecz ochrona interesu publicznego
przez zapewnienie jednolitości wykładni oraz stosowania prawa.
Trafnie Sąd Apelacyjny uznał, że skarga kasacyjna nie spełnia wymagania
uzasadnienia wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania. Zawarte w skardze
kasacyjnej sformułowanie: „Powód wnosi o przyjęcie przez Sąd Najwyższy
niniejszej skargi kasacyjnej do rozpoznania, ponieważ przemawia za tym
okoliczność oczywistej zasadności tej skargi – co powód przedstawił i co wynika
powyżej z uzasadnienia podstaw kasacyjnych” nie może zostać uznane
za wystarczające.
3
W orzecznictwie Sądu Najwyższego ugruntowane jest stanowisko,
że wymóg przedstawienia okoliczności uzasadniających rozpoznanie skargi
kasacyjnej jest wymaganiem odrębnym od obowiązku przytoczenia podstaw
kasacyjnych i ich uzasadnienia. Powinno ono zatem przybrać formę
wyodrębnionego wywodu prawnego, w którym skarżący wskazuje okoliczności
pozwalające zakwalifikować skargę do rozpoznania oraz jednocześnie uzasadnia,
dlaczego odpowiadają one co najmniej jednej z ustawowego katalogu przesłanek
usprawiedliwiających przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, określonych
w art. 3989
§ 1 k.p.c. (zob. np. postanowienie Sądu Najwyższego z 12 grudnia
2000 r., V CKN 1780/00, OSNC 2001, nr 3, poz. 52, postanowienie Sądu
Najwyższego z 30 maja 2001 r., III CZ 36/01, OSNC 2002, nr 2, poz. 22,
postanowienie Sądu Najwyższego z 17 października 2001 r., III CZ 98/01, OSNC
2002, nr 5, poz. 71, uchwała połączonych Izb: Izby Administracyjnej, Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych oraz Izby Cywilnej Sądu Najwyższego z 17 grudnia
2002 r., III CZP 72/02, OSNC 2003, nr 7-8, poz. 92).
Uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, jeżeli
oparte jest na twierdzeniu, że skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona,
powinno wskazywać, w czym ta oczywistość się wyraża i zawierać jej wykazanie.
Nie może się ono ograniczać, jak to czyni skarżący, do lapidarnego stwierdzenia,
że zasadność przyjęcia skargi wynika z uzasadnienia podstaw kasacyjnych skargi.
Jednocześnie należy stwierdzić, że, wbrew jego zastrzeżeniom, sąd drugiej
instancji nie oceniał zasadności, ani legalności złożonej skargi, lecz ograniczył się
do kontroli wymagań formalnych skargi.
W tej sytuacji Sąd Najwyższy w konsekwencji oddalił zażalenie, działając na
podstawie art. 39814
k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 18 maja 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Antoni Górski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Krzysztof Pietrzykowski
SSA Marta Romańska
w sprawie z powództwa Przedsiębiorstwa E. Spółki z o.o.
przeciwko Bankowi […] S.A.
z udziałem interwenienta ubocznego po stronie pozwanej EG. Spółki z o.o. w
upadłości
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 18 maja 2007 r.,
zażalenia strony powodowej na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 22 listopada 2006 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 22 listopada 2006 r. Sąd Apelacyjny
odrzucił skargę kasacyjną powoda E. Sp. z o.o. z powodu nie uzasadnienia
wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania. W zażaleniu powód wnosił o uchylenie w
całości zaskarżonego postanowienia zarzucając, że skarga kasacyjna odpowiada
wymogom art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., bowiem wskazana została oczywista
zasadność skargi, która, zdaniem skarżącego, wprost wynika z uzasadnienia
podstaw kasacyjnych skargi.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W art. 3984
§ 1 k.p.c. zostały określone wymagania wobec treści skargi
kasacyjnej. W przypadku wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania
i konieczności jego uzasadnienia (art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.) chodzi o wykazanie
okoliczności, które podlegają badaniu w tzw. przedsądzie, czyli występowanie
w sprawie istotnego zagadnienia prawnego; potrzeby wykładni przepisów
budzących poważne wątpliwości i rozbieżności w orzecznictwie; nieważności
postępowania albo oczywistej zasadność skargi (art. 3989
§ 1 k.p.c.).
Obowiązek przedstawienia okoliczności uzasadniających rozpoznanie skargi
kasacyjnej należy do tzw. wymagań konstrukcyjnych tego szczególnego środka
prawnego. Podstawowym celem skargi kasacyjnej nie jest bowiem korekta
orzeczeń wydawanych przez sądy powszechne, lecz ochrona interesu publicznego
przez zapewnienie jednolitości wykładni oraz stosowania prawa.
Trafnie Sąd Apelacyjny uznał, że skarga kasacyjna nie spełnia wymagania
uzasadnienia wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania. Zawarte w skardze
kasacyjnej sformułowanie: „Powód wnosi o przyjęcie przez Sąd Najwyższy
niniejszej skargi kasacyjnej do rozpoznania, ponieważ przemawia za tym
okoliczność oczywistej zasadności tej skargi – co powód przedstawił i co wynika
powyżej z uzasadnienia podstaw kasacyjnych” nie może zostać uznane
za wystarczające.
3
W orzecznictwie Sądu Najwyższego ugruntowane jest stanowisko,
że wymóg przedstawienia okoliczności uzasadniających rozpoznanie skargi
kasacyjnej jest wymaganiem odrębnym od obowiązku przytoczenia podstaw
kasacyjnych i ich uzasadnienia. Powinno ono zatem przybrać formę
wyodrębnionego wywodu prawnego, w którym skarżący wskazuje okoliczności
pozwalające zakwalifikować skargę do rozpoznania oraz jednocześnie uzasadnia,
dlaczego odpowiadają one co najmniej jednej z ustawowego katalogu przesłanek
usprawiedliwiających przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, określonych
w art. 3989
§ 1 k.p.c. (zob. np. postanowienie Sądu Najwyższego z 12 grudnia
2000 r., V CKN 1780/00, OSNC 2001, nr 3, poz. 52, postanowienie Sądu
Najwyższego z 30 maja 2001 r., III CZ 36/01, OSNC 2002, nr 2, poz. 22,
postanowienie Sądu Najwyższego z 17 października 2001 r., III CZ 98/01, OSNC
2002, nr 5, poz. 71, uchwała połączonych Izb: Izby Administracyjnej, Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych oraz Izby Cywilnej Sądu Najwyższego z 17 grudnia
2002 r., III CZP 72/02, OSNC 2003, nr 7-8, poz. 92).
Uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, jeżeli
oparte jest na twierdzeniu, że skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona,
powinno wskazywać, w czym ta oczywistość się wyraża i zawierać jej wykazanie.
Nie może się ono ograniczać, jak to czyni skarżący, do lapidarnego stwierdzenia,
że zasadność przyjęcia skargi wynika z uzasadnienia podstaw kasacyjnych skargi.
Jednocześnie należy stwierdzić, że, wbrew jego zastrzeżeniom, sąd drugiej
instancji nie oceniał zasadności, ani legalności złożonej skargi, lecz ograniczył się
do kontroli wymagań formalnych skargi.
W tej sytuacji Sąd Najwyższy w konsekwencji oddalił zażalenie, działając na
podstawie art. 39814
k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.