II CZ 31/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:23-06-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 31/07
POSTANOWIENIE
Dnia 24 maja 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Helena Ciepła (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Stanisław Dąbrowski
SSN Tadeusz Żyznowski
w sprawie z powództwa Z.L.
przeciwko M.M.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 24 maja 2007 r.,
zażalenia pozwanego
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 21 lutego 2007 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 21 lutego 2007 r. odrzucił skargę
kasacyjną pozwanego M.M. od wyroku tegoż Sądu z dnia 7 listopada 2006 r. z tej
przyczyny, że w sprawie o roszczenia majątkowe skarga kasacyjna jest
niedopuszczalna, jeżeli wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż pięćdziesiąt
tysięcy złotych.
Pozwany w zażaleniu na to postanowienie zarzucił sprzeczność ustaleń
Sądu z treścią zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego przez przyjęcie,
że przedmiotem sprawy jest roszczenie majątkowe w sytuacji, w której
przedmiotowa sprawa dotyczy ochrony dóbr osobistych.
W konkluzji wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Stanowisko Sądu Apelacyjnego o odrzuceniu skargi kasacyjnej nie może być
skutecznie zwalczane, albowiem znajduje ono uzasadnienie w art. 3982
§ 1 k.p.c.
zgodnie z którym skarga kasacyjna jest niedopuszczalna w sprawach o prawa
majątkowe, w których wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż pięćdziesiąt
tysięcy złotych.
W przedmiotowej sprawie Sąd Okręgowy zasądził od pozwanego kwotę
3200 zł tytułem zadośćuczynienia, w pozostałym zakresie dotyczącym ochrony
dóbr osobistych powództwo oddalił. Pozwany zaskarżył wyrok Sądu Okręgowego
apelacją w części uwzględniającej powództwo, którą Sąd Apelacyjny oddalił.
Nie ulega wątpliwości, że zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda
w ramach cywilnoprawnej ochrony dóbr osobistych określonej sumy
zadośćuczynienia ma charakter majątkowy. Za prawa majątkowe uważa się także
roszczenia pieniężne, chociażby służyły do ochrony dóbr niemajątkowych.
Przedmiotem zaskarżenia jest wyłącznie zasądzone świadczenie pieniężne
o charakterze majątkowym, zatem o dopuszczalności skargi kasacyjnej, jak
słusznie uznał Sąd Apelacyjny, decyduje wartość przedmiotu zaskarżenia, która
według art. 3982
§ 1 k.p.c. wynosi 50000 zł. Tymczasem wartość ta
3
w przedmiotowej sprawie nie przekracza tak określonego kwotowego progu
dopuszczalności skargi kasacyjnej
W tej sytuacji należy stwierdzić, że Sąd Apelacyjny słusznie odrzucił skargę
kasacyjną jako niedopuszczalną, co przesądza o bezzasadności zażalenia
i skutkowało jego oddaleniem (art. 3941
k.p.c. oraz art. 39814
k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 24 maja 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Helena Ciepła (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Stanisław Dąbrowski
SSN Tadeusz Żyznowski
w sprawie z powództwa Z.L.
przeciwko M.M.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 24 maja 2007 r.,
zażalenia pozwanego
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 21 lutego 2007 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 21 lutego 2007 r. odrzucił skargę
kasacyjną pozwanego M.M. od wyroku tegoż Sądu z dnia 7 listopada 2006 r. z tej
przyczyny, że w sprawie o roszczenia majątkowe skarga kasacyjna jest
niedopuszczalna, jeżeli wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż pięćdziesiąt
tysięcy złotych.
Pozwany w zażaleniu na to postanowienie zarzucił sprzeczność ustaleń
Sądu z treścią zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego przez przyjęcie,
że przedmiotem sprawy jest roszczenie majątkowe w sytuacji, w której
przedmiotowa sprawa dotyczy ochrony dóbr osobistych.
W konkluzji wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Stanowisko Sądu Apelacyjnego o odrzuceniu skargi kasacyjnej nie może być
skutecznie zwalczane, albowiem znajduje ono uzasadnienie w art. 3982
§ 1 k.p.c.
zgodnie z którym skarga kasacyjna jest niedopuszczalna w sprawach o prawa
majątkowe, w których wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż pięćdziesiąt
tysięcy złotych.
W przedmiotowej sprawie Sąd Okręgowy zasądził od pozwanego kwotę
3200 zł tytułem zadośćuczynienia, w pozostałym zakresie dotyczącym ochrony
dóbr osobistych powództwo oddalił. Pozwany zaskarżył wyrok Sądu Okręgowego
apelacją w części uwzględniającej powództwo, którą Sąd Apelacyjny oddalił.
Nie ulega wątpliwości, że zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda
w ramach cywilnoprawnej ochrony dóbr osobistych określonej sumy
zadośćuczynienia ma charakter majątkowy. Za prawa majątkowe uważa się także
roszczenia pieniężne, chociażby służyły do ochrony dóbr niemajątkowych.
Przedmiotem zaskarżenia jest wyłącznie zasądzone świadczenie pieniężne
o charakterze majątkowym, zatem o dopuszczalności skargi kasacyjnej, jak
słusznie uznał Sąd Apelacyjny, decyduje wartość przedmiotu zaskarżenia, która
według art. 3982
§ 1 k.p.c. wynosi 50000 zł. Tymczasem wartość ta
3
w przedmiotowej sprawie nie przekracza tak określonego kwotowego progu
dopuszczalności skargi kasacyjnej
W tej sytuacji należy stwierdzić, że Sąd Apelacyjny słusznie odrzucił skargę
kasacyjną jako niedopuszczalną, co przesądza o bezzasadności zażalenia
i skutkowało jego oddaleniem (art. 3941
k.p.c. oraz art. 39814
k.p.c.).