V CZ 52/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:30-05-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:VI Gup …/04
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 52/07
POSTANOWIENIE
Dnia 20 czerwca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący)
SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)
SSN Barbara Myszka
w sprawie ze skargi W. W.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Rejonowego w B.
z dn. 20 października 2006 r.,
w sprawie z wniosku Przędzalni Czesankowej "W." Sp. z o.o. w likwidacji
o ogłoszenie upadłości w celu likwidacji majątku
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 20 czerwca 2007 r.,
zażalenia W. W.
na zarządzenie Sądu Rejonowego w B.
z dnia 1 grudnia 2006 r.,
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
2
Przewodniczący Wydziału Gospodarczego w Sądzie Rejonowym
zarządzeniem z dnia 1 grudnia 2006 r. zwrócił skargę o stwierdzenie niezgodności
z prawem orzeczenia z dnia 20 października 2006 r. wydanego w sprawie, sygn.
akt VI Gup …/04 lik Ap-2. W uzasadnieniu wskazał, że skarga została złożona
osobiście przez uczestnika postępowania W. W. W konsekwencji został naruszony
art. 871
§ 1 k.p.c., zgodnie z którym w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych. W takiej
sytuacji ma zastosowanie art. 130 § 5 k.p.c., w myśl którego pisma procesowe
sporządzone z naruszeniem art. 871
k.p.c. podlegają zwrotowi bez wzywania do
uiszczenia braków, chyba, że ustawa stanowi inaczej.
Sąd Rejonowy doręczając odpis wyżej wymienionego zarządzenia pouczył
skarżącego, że przysługuje mu zażalenie do Sądu Najwyższego.
W piśmie procesowym z dnia 13 grudnia 2006 r., zakwalifikowanym jako
zażalenie na zarządzenie przewodniczącego w przedmiocie zwrotu skargi,
skarżący kwestionował zasadność zwrotu skargi, twierdząc, że przysługuje mu
prawo do jej wniesienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie wniesione przez skarżącego jest z mocy prawa niedopuszczalne
i jako takie podlega odrzuceniu. Zgodnie bowiem z treścią art. 3941
§ 1 i 2 k.p.c.,
zażalenie do Sądu Najwyższego przysługuje wyłącznie na postanowienia sądu
drugiej instancji kończące postępowanie w sprawie wskazane w tym przepisie.
Ponadto odrzuceniu podlega zażalenie wniesione do Sądu Najwyższego
z pominięciem przymusu adwokacko-radcowskiego (art. 871
§ 1 k.p.c.).
Na marginesie tylko należy zwrócić uwagę, że decyzja przewodniczącego
wydziału o zwrocie skargi nie była formalnie poprawna, co jednak z punktu
widzenia interesu skarżącego jest bez znaczenia. Skarga wniesiona z pominięciem
przepisów o przymusie adwokacko-radcowskim winna zostać odrzucona przez Sąd
Najwyższy, a nie zwrócona przez przewodniczącego wydziału w sądzie pierwszej
instancji.
3
Mając powyższe na uwadze, Sąd Najwyższy na podstawie art. 373 k.p.c.
w zw. z art. 3941
§ 3, art. 39821
i art. 397 § 2 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.
kg
POSTANOWIENIE
Dnia 20 czerwca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący)
SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)
SSN Barbara Myszka
w sprawie ze skargi W. W.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Rejonowego w B.
z dn. 20 października 2006 r.,
w sprawie z wniosku Przędzalni Czesankowej "W." Sp. z o.o. w likwidacji
o ogłoszenie upadłości w celu likwidacji majątku
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 20 czerwca 2007 r.,
zażalenia W. W.
na zarządzenie Sądu Rejonowego w B.
z dnia 1 grudnia 2006 r.,
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
2
Przewodniczący Wydziału Gospodarczego w Sądzie Rejonowym
zarządzeniem z dnia 1 grudnia 2006 r. zwrócił skargę o stwierdzenie niezgodności
z prawem orzeczenia z dnia 20 października 2006 r. wydanego w sprawie, sygn.
akt VI Gup …/04 lik Ap-2. W uzasadnieniu wskazał, że skarga została złożona
osobiście przez uczestnika postępowania W. W. W konsekwencji został naruszony
art. 871
§ 1 k.p.c., zgodnie z którym w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych. W takiej
sytuacji ma zastosowanie art. 130 § 5 k.p.c., w myśl którego pisma procesowe
sporządzone z naruszeniem art. 871
k.p.c. podlegają zwrotowi bez wzywania do
uiszczenia braków, chyba, że ustawa stanowi inaczej.
Sąd Rejonowy doręczając odpis wyżej wymienionego zarządzenia pouczył
skarżącego, że przysługuje mu zażalenie do Sądu Najwyższego.
W piśmie procesowym z dnia 13 grudnia 2006 r., zakwalifikowanym jako
zażalenie na zarządzenie przewodniczącego w przedmiocie zwrotu skargi,
skarżący kwestionował zasadność zwrotu skargi, twierdząc, że przysługuje mu
prawo do jej wniesienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie wniesione przez skarżącego jest z mocy prawa niedopuszczalne
i jako takie podlega odrzuceniu. Zgodnie bowiem z treścią art. 3941
§ 1 i 2 k.p.c.,
zażalenie do Sądu Najwyższego przysługuje wyłącznie na postanowienia sądu
drugiej instancji kończące postępowanie w sprawie wskazane w tym przepisie.
Ponadto odrzuceniu podlega zażalenie wniesione do Sądu Najwyższego
z pominięciem przymusu adwokacko-radcowskiego (art. 871
§ 1 k.p.c.).
Na marginesie tylko należy zwrócić uwagę, że decyzja przewodniczącego
wydziału o zwrocie skargi nie była formalnie poprawna, co jednak z punktu
widzenia interesu skarżącego jest bez znaczenia. Skarga wniesiona z pominięciem
przepisów o przymusie adwokacko-radcowskim winna zostać odrzucona przez Sąd
Najwyższy, a nie zwrócona przez przewodniczącego wydziału w sądzie pierwszej
instancji.
3
Mając powyższe na uwadze, Sąd Najwyższy na podstawie art. 373 k.p.c.
w zw. z art. 3941
§ 3, art. 39821
i art. 397 § 2 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.
kg