V CZ 55/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:30-05-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 55/07
POSTANOWIENIE
Dnia 20 czerwca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący)
SSN Grzegorz Misiurek
SSN Barbara Myszka (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi R. T.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Okręgowego w W.
z dnia 31 maja 2006 r., po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 20 czerwca 2007 r.,
zażalenia R. T.
na postanowienie Sądu Okręgowego w W.
z dnia 16 listopada 2006 r.,
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 16 listopada 2006 r. Sąd Okręgowy odrzucił skargę
R. T. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia tego
Sądu z dnia 31 maja 2006 r. oddalającego apelację skarżącego od postanowienia
Sądu Rejonowego w O. z dnia 23 lutego 2006 r., którym orzeczono o władzy
rodzicielskiej nad jego małoletnimi dziećmi. Sąd Okręgowy stwierdził, że wniesiona
skarga nie spełniała wymagań formalnych określonych w art. 4245
k.p.c. oraz że
pomimo wezwania wskazane braki nie zostały przez skarżącego uzupełnione (art.
4246
k.p.c.).
Skarżący w osobiście sporządzonym zażaleniu wniósł o uchylenie
powyższego postanowienia.
Sąd Okręgowy przedstawił zażalenie wraz z aktami sprawy Sądowi
Najwyższemu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 871
k.p.c., w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych. Dotyczy ono
także czynności procesowych związanych z postępowaniem przed Sądem
Najwyższym, podejmowanych przed sądem niższej instancji. Zastępstwo to nie jest
wymagane w postępowaniu o zwolnienie od kosztów sądowych oraz
o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego oraz gdy stroną, jej organem, jej
przedstawicielem ustawowym lub pełnomocnikiem jest sędzia, prokurator, notariusz
albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, a także gdy stroną, jej
organem lub jej przedstawicielem ustawowym jest adwokat, radca prawny lub radca
Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa.
Przewidziany w powyższym przepisie przymus adwokacko-radcowski
obejmuje wszystkie postępowania toczące się przed Sądem Najwyższym, w tym
postępowanie zainicjowane skargą o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia (art. 4241
i nast. k.p.c.).
3
Zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego zostało sporządzone
z naruszeniem art. 871
k.p.c., żalący bowiem nie wykazał, by należał do kręgu osób
zwolnionych od przymusu adwokacko-radcowskiego.
Środki odwoławcze objęte przymusem, sporządzone z naruszeniem art. 871
k.p.c. podlegają odrzuceniu jako „z innych przyczyn” niedopuszczalne.
Z powyższych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 373 w związku
z art. 370, art. 39821
i art. 3941
§ 3 k.p.c. postanowił, jak w sentencji.
kg
POSTANOWIENIE
Dnia 20 czerwca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący)
SSN Grzegorz Misiurek
SSN Barbara Myszka (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi R. T.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Okręgowego w W.
z dnia 31 maja 2006 r., po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 20 czerwca 2007 r.,
zażalenia R. T.
na postanowienie Sądu Okręgowego w W.
z dnia 16 listopada 2006 r.,
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 16 listopada 2006 r. Sąd Okręgowy odrzucił skargę
R. T. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia tego
Sądu z dnia 31 maja 2006 r. oddalającego apelację skarżącego od postanowienia
Sądu Rejonowego w O. z dnia 23 lutego 2006 r., którym orzeczono o władzy
rodzicielskiej nad jego małoletnimi dziećmi. Sąd Okręgowy stwierdził, że wniesiona
skarga nie spełniała wymagań formalnych określonych w art. 4245
k.p.c. oraz że
pomimo wezwania wskazane braki nie zostały przez skarżącego uzupełnione (art.
4246
k.p.c.).
Skarżący w osobiście sporządzonym zażaleniu wniósł o uchylenie
powyższego postanowienia.
Sąd Okręgowy przedstawił zażalenie wraz z aktami sprawy Sądowi
Najwyższemu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 871
k.p.c., w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych. Dotyczy ono
także czynności procesowych związanych z postępowaniem przed Sądem
Najwyższym, podejmowanych przed sądem niższej instancji. Zastępstwo to nie jest
wymagane w postępowaniu o zwolnienie od kosztów sądowych oraz
o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego oraz gdy stroną, jej organem, jej
przedstawicielem ustawowym lub pełnomocnikiem jest sędzia, prokurator, notariusz
albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, a także gdy stroną, jej
organem lub jej przedstawicielem ustawowym jest adwokat, radca prawny lub radca
Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa.
Przewidziany w powyższym przepisie przymus adwokacko-radcowski
obejmuje wszystkie postępowania toczące się przed Sądem Najwyższym, w tym
postępowanie zainicjowane skargą o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia (art. 4241
i nast. k.p.c.).
3
Zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego zostało sporządzone
z naruszeniem art. 871
k.p.c., żalący bowiem nie wykazał, by należał do kręgu osób
zwolnionych od przymusu adwokacko-radcowskiego.
Środki odwoławcze objęte przymusem, sporządzone z naruszeniem art. 871
k.p.c. podlegają odrzuceniu jako „z innych przyczyn” niedopuszczalne.
Z powyższych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 373 w związku
z art. 370, art. 39821
i art. 3941
§ 3 k.p.c. postanowił, jak w sentencji.
kg