V CZ 56/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:30-05-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 56/07
POSTANOWIENIE
Dnia 22 czerwca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący)
SSN Zbigniew Strus (sprawozdawca)
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa J. B.
przeciwko Bankowi […]
o ustalenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 22 czerwca 2007 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Okręgowego w O.
z dnia 3 stycznia 2007 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie i umarza postępowanie
w zakresie objętym wnioskiem powoda z dnia 19 grudnia 2006 r.
Uzasadnienie
2
Powód wnosił w piśmie z 1 grudnia 2006 r. o przesłanie mu postanowienia
z 30 listopada 2006 r. wraz z orzeczeniem. Mimo oczywistej niedokładności pisma
Sąd Okręgowy uznał je jako żądanie nadesłania odpisu wyroku nieprawomocnego
i odpis sentencji doręczył 12 grudnia 2006 r. Powód w następnym piśmie do Sądu
z 19 grudnia przypomniał o pierwszym żądaniu i dodał, że zamierza skarżyć
niekorzystny dla niego wyrok. W tym wypadku Sąd Okręgowy dopatrzył się
podstaw do uznania, iż jest to wniosek o nadesłanie wyroku z uzasadnieniem,
jednak ze względu na uchybienie terminu określonego w art. 328 § 1 k.p.c. wniosek
odrzucił. Następnie uwzględnił wniosek o ustanowienie adwokata z urzędu.
Pełnomocnik wniósł zażalenie na wspomniane wyżej postanowienie z dnia
3 stycznia 2007 r. oraz wniosek o przywrócenie terminu uchybionego bez winy
strony i winy własnej.
Wniosek ten został uwzględniony a zażalenie przedstawione Sądowi Najwyższemu
do rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Dociekanie rzeczywistej woli powoda składającego wnioski formułowane
niekonsekwentnie i nieodpowiadające terminologii kodeksowej doprowadziło Sąd
Okręgowy do błędnych wniosków. Trafnie Sąd zauważył, że wniosek o doręczenie
wyroku z uzasadnieniem Sądu I – ej instancji był formułowany poprawnie,
nie zwrócił jednak uwagi na czynniki osobiste powoda leczącego się z powodu
zaburzeń psychicznych i kardiologicznych oraz przypadkowe używanie określeń
takich jak „wyrok”, „postanowienie” i „orzeczenie”. W takim wypadku dwuczłonowa
nazwa oczekiwanego pisma oznaczała od początku wyrok z uzasadnieniem.
Doręczenie sentencji wyroku na skutek wniosku z 1 grudnia 2006 r. nie realizowało
zatem uprawnienia powoda, który do chwili obecnej oczekuje doręczenia
uzasadnienia wyroku z 30 listopada 2006 r. W takiej sytuacji pismo – wniosek
z 19 grudnia 2006 r. nie wszczynało nowego postępowania wpadkowego, a jedynie
wskazywało potrzebę doręczenia uzasadnienia wyroku. Zbędne było zatem
podejmowanie postanowienia w przedmiocie jego odrzucenia, a skoro zostało
3
wydane, musi być uznane pozbawione podstawy prawnej i uchylone zgodnie
z żądaniem żalącego się powoda.
Postępowanie wszczęte w wyniku błędnie interpretowanego wniosku
podlega umorzeniu, ponieważ wydanie jakiegokolwiek aktu jurysdykcyjnego było
zbędne, natomiast konieczne jest sporządzenie uzasadnienia wyroku i doręczenie
powodowi zgodnie z art. 133 § 3 k.p.c. w celu udzielenia przez pełnomocnika
pomocy prawnej stosownej do okoliczności sprawy.
Przytoczone względy uzasadniają rozstrzygnięcie zgodnie z art. 3941
§ 2
k.p.c., w związku z art. 39819
k.p.c. Koszty nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu
są przyznawane w orzeczeniu kończącym postępowanie w danej instancji,
a w razie uzasadnionej odmowy wniesienia środka zaskarżenia w odrębnym
postanowieniu.
kg
POSTANOWIENIE
Dnia 22 czerwca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący)
SSN Zbigniew Strus (sprawozdawca)
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa J. B.
przeciwko Bankowi […]
o ustalenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 22 czerwca 2007 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Okręgowego w O.
z dnia 3 stycznia 2007 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie i umarza postępowanie
w zakresie objętym wnioskiem powoda z dnia 19 grudnia 2006 r.
Uzasadnienie
2
Powód wnosił w piśmie z 1 grudnia 2006 r. o przesłanie mu postanowienia
z 30 listopada 2006 r. wraz z orzeczeniem. Mimo oczywistej niedokładności pisma
Sąd Okręgowy uznał je jako żądanie nadesłania odpisu wyroku nieprawomocnego
i odpis sentencji doręczył 12 grudnia 2006 r. Powód w następnym piśmie do Sądu
z 19 grudnia przypomniał o pierwszym żądaniu i dodał, że zamierza skarżyć
niekorzystny dla niego wyrok. W tym wypadku Sąd Okręgowy dopatrzył się
podstaw do uznania, iż jest to wniosek o nadesłanie wyroku z uzasadnieniem,
jednak ze względu na uchybienie terminu określonego w art. 328 § 1 k.p.c. wniosek
odrzucił. Następnie uwzględnił wniosek o ustanowienie adwokata z urzędu.
Pełnomocnik wniósł zażalenie na wspomniane wyżej postanowienie z dnia
3 stycznia 2007 r. oraz wniosek o przywrócenie terminu uchybionego bez winy
strony i winy własnej.
Wniosek ten został uwzględniony a zażalenie przedstawione Sądowi Najwyższemu
do rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Dociekanie rzeczywistej woli powoda składającego wnioski formułowane
niekonsekwentnie i nieodpowiadające terminologii kodeksowej doprowadziło Sąd
Okręgowy do błędnych wniosków. Trafnie Sąd zauważył, że wniosek o doręczenie
wyroku z uzasadnieniem Sądu I – ej instancji był formułowany poprawnie,
nie zwrócił jednak uwagi na czynniki osobiste powoda leczącego się z powodu
zaburzeń psychicznych i kardiologicznych oraz przypadkowe używanie określeń
takich jak „wyrok”, „postanowienie” i „orzeczenie”. W takim wypadku dwuczłonowa
nazwa oczekiwanego pisma oznaczała od początku wyrok z uzasadnieniem.
Doręczenie sentencji wyroku na skutek wniosku z 1 grudnia 2006 r. nie realizowało
zatem uprawnienia powoda, który do chwili obecnej oczekuje doręczenia
uzasadnienia wyroku z 30 listopada 2006 r. W takiej sytuacji pismo – wniosek
z 19 grudnia 2006 r. nie wszczynało nowego postępowania wpadkowego, a jedynie
wskazywało potrzebę doręczenia uzasadnienia wyroku. Zbędne było zatem
podejmowanie postanowienia w przedmiocie jego odrzucenia, a skoro zostało
3
wydane, musi być uznane pozbawione podstawy prawnej i uchylone zgodnie
z żądaniem żalącego się powoda.
Postępowanie wszczęte w wyniku błędnie interpretowanego wniosku
podlega umorzeniu, ponieważ wydanie jakiegokolwiek aktu jurysdykcyjnego było
zbędne, natomiast konieczne jest sporządzenie uzasadnienia wyroku i doręczenie
powodowi zgodnie z art. 133 § 3 k.p.c. w celu udzielenia przez pełnomocnika
pomocy prawnej stosownej do okoliczności sprawy.
Przytoczone względy uzasadniają rozstrzygnięcie zgodnie z art. 3941
§ 2
k.p.c., w związku z art. 39819
k.p.c. Koszty nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu
są przyznawane w orzeczeniu kończącym postępowanie w danej instancji,
a w razie uzasadnionej odmowy wniesienia środka zaskarżenia w odrębnym
postanowieniu.
kg