I CNP 42/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:30-05-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CNP 42/07
POSTANOWIENIE
Dnia 26 czerwca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Wiśniewski
w sprawie skargi M. G. i W. G.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Rejonowego w K.
z dnia 14 czerwca 2006 r., wydanego w sprawie
z wniosku M. W.
przy uczestnictwie M. G. i W. G.
o ustanowienie drogi koniecznej,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 26 czerwca 2007 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 14 czerwca 2006 r. Sąd Rejonowy w K.
uwzględniając wniosek wnioskodawcy M. W. ustanowił służebność drogową
przejazdu i przechodu, obciążającą nieruchomość będącą własnością uczestników
postępowania M. i W. G.
W związku ze wskazanym postanowieniem Sądu Rejonowego wymienieni
uczestnicy postępowania wnieśli o stwierdzenie jego niezgodności z prawem.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W myśl art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje obligatoryjne zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych.
Przymus adwokacko-radcowski jest wyłączony jedynie w postępowaniu
o zwolnienie od kosztów sądowych oraz o ustanowienie adwokata lub radcy
prawnego oraz gdy stroną, jej organem, jej przedstawicielem ustawowym lub
pełnomocnikiem jest sędzia, prokurator, notariusz albo profesor lub doktor
habilitowany nauk prawnych, a także gdy stroną, jej organem lub jej
przedstawicielem ustawowym jest adwokat, radca prawny lub radca Prokuratorii
Generalnej Skarbu Państwa (art. 871
§ 2 k.p.c.), a ponadto gdy zastępstwo
procesowe Skarbu Państwa jest wykonywane przez Prokuratorię Generalną Skarbu
Państwa (art. 871
§ 3 k.p.c.). Przymus adwokacko-radcowski - z wyjątkiem
wymienionych wyżej postępowań wpadkowych - obowiązuje w każdym
postępowaniu, w tym również w postępowaniu wywołanym skargą o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia. Przedmiotowa skarga
sporządzona i wniesiona została osobiście przez uczestników postępowania,
a zatem bez zachowania przymusu adwokacko-radcowskiego. Z tego względu Sąd
Najwyższy odrzucił skargę jako niedopuszczalną (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
jc
POSTANOWIENIE
Dnia 26 czerwca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Wiśniewski
w sprawie skargi M. G. i W. G.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Rejonowego w K.
z dnia 14 czerwca 2006 r., wydanego w sprawie
z wniosku M. W.
przy uczestnictwie M. G. i W. G.
o ustanowienie drogi koniecznej,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 26 czerwca 2007 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 14 czerwca 2006 r. Sąd Rejonowy w K.
uwzględniając wniosek wnioskodawcy M. W. ustanowił służebność drogową
przejazdu i przechodu, obciążającą nieruchomość będącą własnością uczestników
postępowania M. i W. G.
W związku ze wskazanym postanowieniem Sądu Rejonowego wymienieni
uczestnicy postępowania wnieśli o stwierdzenie jego niezgodności z prawem.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W myśl art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje obligatoryjne zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych.
Przymus adwokacko-radcowski jest wyłączony jedynie w postępowaniu
o zwolnienie od kosztów sądowych oraz o ustanowienie adwokata lub radcy
prawnego oraz gdy stroną, jej organem, jej przedstawicielem ustawowym lub
pełnomocnikiem jest sędzia, prokurator, notariusz albo profesor lub doktor
habilitowany nauk prawnych, a także gdy stroną, jej organem lub jej
przedstawicielem ustawowym jest adwokat, radca prawny lub radca Prokuratorii
Generalnej Skarbu Państwa (art. 871
§ 2 k.p.c.), a ponadto gdy zastępstwo
procesowe Skarbu Państwa jest wykonywane przez Prokuratorię Generalną Skarbu
Państwa (art. 871
§ 3 k.p.c.). Przymus adwokacko-radcowski - z wyjątkiem
wymienionych wyżej postępowań wpadkowych - obowiązuje w każdym
postępowaniu, w tym również w postępowaniu wywołanym skargą o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia. Przedmiotowa skarga
sporządzona i wniesiona została osobiście przez uczestników postępowania,
a zatem bez zachowania przymusu adwokacko-radcowskiego. Z tego względu Sąd
Najwyższy odrzucił skargę jako niedopuszczalną (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
jc