Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CNP 80/07
POSTANOWIENIE
Dnia 26 czerwca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
Prezes SN Tadeusz Ereciński
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 26 czerwca 2007 r.,
skargi R. G.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu
Rejonowego w S. z dnia 25 kwietnia 2003 r., wydanego w sprawie z powództwa R.
G.
przeciwko M. M.
o wydanie i zapłatę,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
Wyrokiem z dnia 25 kwietnia 2003 r. Sąd Rejonowy w S. oddalił powództwo
o zapłatę oraz umorzył postępowanie w przedmiocie żądania wydania
samochodu.
Wyrok ten powódka zaskarżyła skargą o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia przysługuje od prawomocnego orzeczenia
sądu drugiej instancji kończącego postępowanie w sprawie, gdy przez jego
wydanie stronie została wyrządzona szkoda, a zmiana lub uchylenie tego
orzeczenia w drodze przysługujących stronie środków prawnych nie było i nie jest
możliwe. W uchwale składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia
26 października 2005 r., mającej moc zasady prawnej, III BZP 1/05 ("Biuletyn SN"
2005, nr 10, s. 25) stwierdzono, że skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia (art. 4241
k.p.c.) przysługuje od orzeczeń, które stały
się prawomocne od dnia 1 września 2004 r. Skarżąca wniosła skargę od
orzeczenia, które uprawomocniło się przed tą datą.
Skarga podlegała odrzuceniu również z innej przyczyny. Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c., w postępowaniu przed Sądem Najwyższym obowiązuje zastępstwo
stron przez adwokatów lub radców prawnych. Przepis ten dotyczy również
postępowania wszczętego skargą o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia. Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia sporządzona została osobiście przez powódkę, która
nie wykazała, że należy do osób wymienionych w art. 871
§ 2 k.p.c.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu (art. 4248
§ 1
k.p.c.).
db