IV CNP 65/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-07-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CNP 65/07
POSTANOWIENIE
Dnia 10 lipca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marek Sychowicz
w sprawie ze skargi pozwanych
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Apelacyjnego
z dnia 19 kwietnia 2005 r., sygn. akt [...],
w sprawie z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej w G.
przeciwko KS, HK, RS, MS, ES, JK i JK
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 10 lipca 2007 r.,
odrzuca skargę;
oddala wniosek Spółdzielni Mieszkaniowej w G. o zasądzenie
kosztów postępowania.
2
Uzasadnienie
Pozwani w sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem Sądu
Apelacyjnego z dnia 19 kwietnia 2005 r., wnieśli skargę o stwierdzenie
niezgodności z prawem tego wyroku. Wyrokiem tym oddalona została ich apelacja
od wydanego w sprawie gospodarczej wyroku Sądu Okręgowego w G. z dnia 4
lutego 2004 r., zasądzającego od pozwanych solidarnie na rzecz Spółdzielni
Mieszkaniowej w G. kwotę 50.628 zł z odsetkami ustawowymi i kosztami procesu.
Skarga zawiera przytoczenie jej podstaw (art. 4245
§ 1 pkt 2 k.p.c.),
nie zawiera zaś odrębnego od tego elementu skargi – wskazania przepisu prawa,
z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne (art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c.).
Skarga nie zawiera także prawidłowo sformułowanego uprawdopodobnienia
wyrządzenia szkody, spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego dotyczy
(art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.). Za uprawdopodobnienie takie nie może bowiem być
uznane stwierdzenie zawarte przy okazji oznaczenia zaskarżonego orzeczenia,
że „przez wydanie zaskarżonego wyroku została wyrządzona stronie pozwanej
szkoda” ani stwierdzenie zawarte w uzasadnieniu skargi, iż „pozwani w wyniku
wydania zaskarżonego wyroku ponieśli znaczną szkodę, gdyż zmuszeni są
do zapłaty odszkodowania w ramach robót budowlanych wykonanych przez nich
około 11 lat temu, tj. w sprawie gdzie roszczenia powódki są nie tylko
nieuzasadnione, ale przede wszystkim przedawnione.” Z tego ostatniego
stwierdzenia nie wynika, że pozwani zapłacili odszkodowanie ani, że chociażby są
do jego zapłaty zobowiązani ze względu na możliwe jego przedawnienie.
Wreszcie skarga nie zawiera prawidłowo sformułowanego wykazania,
że wzruszenie zaskarżonego wyroku w drodze innych środków prawnych nie było
i nie jest możliwe (art. 4245
§1 pkt 5 k.p.c.). Wprawdzie odwołanie się do art. 3982
§ 1 k.p.c. może uzasadniać wykazanie, że wzruszenie zaskarżonego wyroku
w drodze skargi kasacyjnej nie jest i nie było możliwe, ale brak jest jakiegokolwiek
wywodu dotyczącego możliwości wzruszenia zaskarżonego wyroku w drodze
innych środków prawnych (np. skargi o wznowienie postępowania).
3
Skarga, jako niespełniająca wymagań określonych w art. 4245
§ 1 k.p.c.,
podlega zatem, na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c., odrzuceniu przez Sąd Najwyższy
na posiedzeniu niejawnym.
Odpis skargi strona przeciwna otrzymała w dniu 19 marca 2007 r. (k. 32).
Pismo nazwane „odpowiedzią” na skargę, sporządzone przez pełnomocnika
będącego radcą prawnym, wniosła zaś w dniu 3 kwietnia 2007 r. (data stempla
pocztowego – k. 39), a więc z uchybieniem terminu dwutygodniowego (art. 3987
§1
w zw. z art. 42412
k.p.c.). Pismo to nie może zatem być potraktowane jako
odpowiedź na skargę, co pozbawia powódkę roszczenia o zwrot kosztów
postępowania związany z udziałem radcy prawnego w sprawie. Stosownie bowiem
do § 12 ust. 5 pkt 1 - 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września
2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenie
przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego
ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.) opłata za czynności
radcy prawnego w postępowaniu w sprawie o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia przysługuje jedynie za sporządzenie i wniesienie skargi
(odpowiedzi na skargę) oraz udział w rozprawie przed Sądem Najwyższym
i sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi.
Wobec powyższego, orzeczono jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 10 lipca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marek Sychowicz
w sprawie ze skargi pozwanych
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Apelacyjnego
z dnia 19 kwietnia 2005 r., sygn. akt [...],
w sprawie z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej w G.
przeciwko KS, HK, RS, MS, ES, JK i JK
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 10 lipca 2007 r.,
odrzuca skargę;
oddala wniosek Spółdzielni Mieszkaniowej w G. o zasądzenie
kosztów postępowania.
2
Uzasadnienie
Pozwani w sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem Sądu
Apelacyjnego z dnia 19 kwietnia 2005 r., wnieśli skargę o stwierdzenie
niezgodności z prawem tego wyroku. Wyrokiem tym oddalona została ich apelacja
od wydanego w sprawie gospodarczej wyroku Sądu Okręgowego w G. z dnia 4
lutego 2004 r., zasądzającego od pozwanych solidarnie na rzecz Spółdzielni
Mieszkaniowej w G. kwotę 50.628 zł z odsetkami ustawowymi i kosztami procesu.
Skarga zawiera przytoczenie jej podstaw (art. 4245
§ 1 pkt 2 k.p.c.),
nie zawiera zaś odrębnego od tego elementu skargi – wskazania przepisu prawa,
z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne (art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c.).
Skarga nie zawiera także prawidłowo sformułowanego uprawdopodobnienia
wyrządzenia szkody, spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego dotyczy
(art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.). Za uprawdopodobnienie takie nie może bowiem być
uznane stwierdzenie zawarte przy okazji oznaczenia zaskarżonego orzeczenia,
że „przez wydanie zaskarżonego wyroku została wyrządzona stronie pozwanej
szkoda” ani stwierdzenie zawarte w uzasadnieniu skargi, iż „pozwani w wyniku
wydania zaskarżonego wyroku ponieśli znaczną szkodę, gdyż zmuszeni są
do zapłaty odszkodowania w ramach robót budowlanych wykonanych przez nich
około 11 lat temu, tj. w sprawie gdzie roszczenia powódki są nie tylko
nieuzasadnione, ale przede wszystkim przedawnione.” Z tego ostatniego
stwierdzenia nie wynika, że pozwani zapłacili odszkodowanie ani, że chociażby są
do jego zapłaty zobowiązani ze względu na możliwe jego przedawnienie.
Wreszcie skarga nie zawiera prawidłowo sformułowanego wykazania,
że wzruszenie zaskarżonego wyroku w drodze innych środków prawnych nie było
i nie jest możliwe (art. 4245
§1 pkt 5 k.p.c.). Wprawdzie odwołanie się do art. 3982
§ 1 k.p.c. może uzasadniać wykazanie, że wzruszenie zaskarżonego wyroku
w drodze skargi kasacyjnej nie jest i nie było możliwe, ale brak jest jakiegokolwiek
wywodu dotyczącego możliwości wzruszenia zaskarżonego wyroku w drodze
innych środków prawnych (np. skargi o wznowienie postępowania).
3
Skarga, jako niespełniająca wymagań określonych w art. 4245
§ 1 k.p.c.,
podlega zatem, na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c., odrzuceniu przez Sąd Najwyższy
na posiedzeniu niejawnym.
Odpis skargi strona przeciwna otrzymała w dniu 19 marca 2007 r. (k. 32).
Pismo nazwane „odpowiedzią” na skargę, sporządzone przez pełnomocnika
będącego radcą prawnym, wniosła zaś w dniu 3 kwietnia 2007 r. (data stempla
pocztowego – k. 39), a więc z uchybieniem terminu dwutygodniowego (art. 3987
§1
w zw. z art. 42412
k.p.c.). Pismo to nie może zatem być potraktowane jako
odpowiedź na skargę, co pozbawia powódkę roszczenia o zwrot kosztów
postępowania związany z udziałem radcy prawnego w sprawie. Stosownie bowiem
do § 12 ust. 5 pkt 1 - 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września
2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenie
przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego
ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.) opłata za czynności
radcy prawnego w postępowaniu w sprawie o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia przysługuje jedynie za sporządzenie i wniesienie skargi
(odpowiedzi na skargę) oraz udział w rozprawie przed Sądem Najwyższym
i sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi.
Wobec powyższego, orzeczono jak w sentencji.