Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 86/07
POSTANOWIENIE
Dnia 8 sierpnia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Gerard Bieniek (przewodniczący)
SSN Antoni Górski (sprawozdawca)
SSN Barbara Myszka
w sprawie z powództwa S. Spółki z o.o.
przeciwko Agencji Nieruchomości Rolnych
o ustalenie,
i z powództwa wzajemnego Agencji Nieruchomości Rolnych
przeciwko S. Spółce z o.o.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 8 sierpnia 2007 r.,
zażalenia powódki - pozwanej wzajemnej na postanowienie
Sądu Apelacyjnego
z dnia 15 grudnia 2006 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 15 grudnia 2006 r. Sąd Apelacyjny
odrzucił częściowo apelację powoda (pozwanego wzajemnego) S. Sp. z o.o. w
zakresie rozstrzygnięcia o powództwie wzajemnym z powodu niespełnienia
wymagania z art. 368 § 1 pkt 5 k.p.c.
W zażaleniu powód (pozwany wzajemny) wnosił o uchylenie zaskarżonego
w całości, zarzucając, że sąd drugiej instancji nie uzupełnił na rozprawie
dostrzeżonego braku apelacji, jak również podniósł, że apelacja zawiera określenie
żądania zmiany zaskarżonego wyroku poprzez wskazanie treści orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wyrokiem z dnia 16 lutego 2006 r. Sąd Okręgowy w W. oddalił powództwo
główne powoda S. Sp. z o.o. i jednocześnie częściowo uwzględnił powództwo
wzajemne pozwanego Agencji Nieruchomości Rolnych.
Przepis art. 368 § 1 pkt 5 k.p.c. nakłada na stronę wnoszącą apelację
obowiązek zamieszczenia wniosku o zmianę lub o uchylenie wyroku
z zaznaczeniem zakresu żądanej zmiany lub uchylenia. Skarżący musi
jednoznacznie sprecyzować, czy żąda zmiany zaskarżonego wyroku w konkretnej
części, czy też jego uchylenia. Treści wniosku nie można domniemywać na
podstawie uzasadnienia pisma zwłaszcza w sytuacji, gdy sąd orzekł o zasadności
zarówno powództwa głównego, jak i wzajemnego. W przedmiotowej sprawie powód
(pozwany wzajemny) odniósł się jedynie do części rozstrzygnięcia, tj. w zakresie
w jakim sąd nie uwzględnił „powództwa powoda (pozwanego wzajemnego)
w całości” (k. – 465). W pozostałym zakresie, tj. odnośnie do powództwa
wzajemnego, powód (pozwany wzajemny) nie sprecyzował swojego żądania co do
spodziewanej treści rozstrzygnięcia sądu odwoławczego.
Należy podkreślić, że apelacja została sporządzona przez radcę prawnego.
Zgodnie z art. 3701
k.p.c. apelację sporządzoną przez zawodowego pełnomocnika,
nie spełniającą wymagania określonego w art. 368 § 1 pkt 5 k.p.c., sąd pierwszej
instancji odrzuca bez wzywania do usunięcia braku. Stosownie do art. 373 k.p.c.
3
sąd drugiej instancji odrzuca apelację, jeżeli ulegała ona odrzuceniu przez sąd
pierwszej instancji. Dopuszczalność środka zaskarżenia, w tym także prawidłowość
jego sporządzenia, podlega kontroli sądu na każdym etapie postępowania. W razie
dostrzeżenia uchybień, które nie podlegają uzupełnieniu, sąd zobowiązany jest
odrzucić apelację nie tylko na etapie wstępnego badania pisma, ale również
w późniejszym stadium postępowania. Sąd Apelacyjny prawidłowo odrzucił
apelację w zakresie rozstrzygnięcia o powództwie wzajemnym. Zażalenie uznać
należy zatem za niezasadne.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji (art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw.
z art. 39814
k.p.c.).