Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CNP 125/07
POSTANOWIENIE
Dnia 13 września 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Grzegorz Misiurek
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 13 września 2007 r.
skargi A. K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w P.. z dnia 28 listopada 2005 r.,
wydanego w sprawie z powództwa A. K.
przeciwko E.L. i małoletniej O. K.
o unieważnienie uznania dziecka,
odrzuca skargę
Uzasadnienie
2
Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 28 listopada 2005 r., sygn. akt II Ca …/05
oddalił apelację powoda od wyroku Sądu Rejonowego z dnia 14 września 2005 r.,
sygn. akt III RC …/05, oddalającego powództwo o unieważnienie uznania dziecka.
Powód wniósł o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
może być wniesiona od prawomocnego orzeczenia sądu drugiej instancji, jeżeli
jego zmiana lub uchylenie w drodze przysługujących stronie środków prawnych nie
była i nie jest możliwa. W wyjątkowych wypadkach, określonych w art. 4241
§ 2
k.p.c., skarga jest dopuszczalna pomimo nieskorzystania przez stronę
z przysługujących jej środków prawnych. Wystąpienie takiego wypadku skarżący
powinien, zgodnie z art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c., wykazać w skardze. Ze względu na
wyjątkowość powołanego unormowania, przedstawienie tej przesłanki jest
elementem konstrukcyjnym skargi.
Spełnienie wymagania, określonego w art. 4245
pkt 5 in fine k.p.c. polega na
zawarciu w skardze wyodrębnionej argumentacji jurydycznej wskazującej jakie
podstawowe zasady porządku prawnego lub konstytucyjne wolności albo prawa
człowieka zaskarżone prawomocne orzeczenie narusza. Niezbędne jest też
przedstawienie, na czym polegała obraza przepisów mających podstawowe
znaczenie dla ochrony tych wartości.
Powód nie powołał żadnych okoliczności świadczących o istnieniu
wyjątkowego wypadku w rozumieniu art. 4241
§ 2 k.p.c. Odmowa sporządzenia
skargi kasacyjnej przez adwokata nie stanowi dostatecznej podstawy do przyjęcia,
ze wypadek taki zachodzi. W konsekwencji, skarga podlegała odrzuceniu jako
niedopuszczalna.
Z podanych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji (art. 4248
§ 1
k.p.c.).
jz