III CSK 271/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:13-01-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:I CKN 21/96 II CKN 481/97 III CKN 13/96 III CZ 51/04
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CSK 271/07
POSTANOWIENIE
Dnia 5 października 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z powództwa J. B.
przeciwko A. B.
o rozwód,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 5 października 2007 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 9 listopada 2006 r.,
zwraca sprawę Sądowi Apelacyjnemu w celu usunięcia
dostrzeżonych braków.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 9 listopada 2006 r. Sąd Apelacyjny oddalił apelację powódki J.
B. od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 10 kwietnia 2006 r., wydanego w sprawie
o rozwód, dotyczącą wyłącznie rozstrzygnięcia w przedmiocie żądania eksmisji
pozwanego A. B. ze wspólnego domu stron.
Od wyroku Sądu Apelacyjnego powódka wniosła skargę kasacyjną
kwestionującą – podobnie jak apelacja – jedynie rozstrzygnięcie co do żądania
orzeczenia eksmisji pozwanego. W skardze kasacyjnej powódka nie wskazała jednak
wartości przedmiotu zaskarżenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przedmiotem skargi kasacyjnej jest zawarte w wyroku rozwodowym
rozstrzygnięcie w zakresie żądania eksmisji byłego małżonka ze wspólnego domu,
wydane na podstawie art. 58 § 2 k.r.o.
Sąd Najwyższy wyjaśnił, że zaskarżenie jedynie orzeczenia eksmisyjnego,
zawartego w wyroku rozwodowym skutkuje uprawomocnieniem się tego wyroku
w pozostałej części. Sprawa ta nie jest już zatem sprawą o rozwód, ale staje się
sprawą o eksmisję. Oznacza to, że jest ona sprawą o prawa majątkowe w rozumieniu
art. 3982
§ 1 k.p.c., w której dopuszczalność skargi kasacyjnej jest uzależniona od
wartości przedmiotu zaskarżenia, ustalonej zgodnie z art. 23 k.p.c. stosowanym per
analogiam (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 19 listopada 1996 r., III CKN
13/96, OSNC 1997, nr 3, poz. 33, z dnia 18 grudnia 1996 r., I CKN 21/96, OSNC 1997,
nr 4, poz. 42, z dnia 12 grudnia 1997 r., II CKN 481/97, OSNC 1998, nr 6, poz. 102
i z dnia 23 lipca 2004 r., III CZ 51/04, BSN 2005, nr 2, s. 48)
Tymczasem powódka w skardze kasacyjnej nie wskazała wartości przedmiotu
zaskarżenia, co stanowi brak usuwalny skargi, o którym mowa w art. 3984
§ 2 k.p.c.
Z tego względu, Sąd Najwyższy zwrócił akta sprawy w celu usunięcia ww.
braku formalnego, stosownie do art. 3986
§ 3 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 5 października 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z powództwa J. B.
przeciwko A. B.
o rozwód,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 5 października 2007 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 9 listopada 2006 r.,
zwraca sprawę Sądowi Apelacyjnemu w celu usunięcia
dostrzeżonych braków.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 9 listopada 2006 r. Sąd Apelacyjny oddalił apelację powódki J.
B. od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 10 kwietnia 2006 r., wydanego w sprawie
o rozwód, dotyczącą wyłącznie rozstrzygnięcia w przedmiocie żądania eksmisji
pozwanego A. B. ze wspólnego domu stron.
Od wyroku Sądu Apelacyjnego powódka wniosła skargę kasacyjną
kwestionującą – podobnie jak apelacja – jedynie rozstrzygnięcie co do żądania
orzeczenia eksmisji pozwanego. W skardze kasacyjnej powódka nie wskazała jednak
wartości przedmiotu zaskarżenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przedmiotem skargi kasacyjnej jest zawarte w wyroku rozwodowym
rozstrzygnięcie w zakresie żądania eksmisji byłego małżonka ze wspólnego domu,
wydane na podstawie art. 58 § 2 k.r.o.
Sąd Najwyższy wyjaśnił, że zaskarżenie jedynie orzeczenia eksmisyjnego,
zawartego w wyroku rozwodowym skutkuje uprawomocnieniem się tego wyroku
w pozostałej części. Sprawa ta nie jest już zatem sprawą o rozwód, ale staje się
sprawą o eksmisję. Oznacza to, że jest ona sprawą o prawa majątkowe w rozumieniu
art. 3982
§ 1 k.p.c., w której dopuszczalność skargi kasacyjnej jest uzależniona od
wartości przedmiotu zaskarżenia, ustalonej zgodnie z art. 23 k.p.c. stosowanym per
analogiam (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 19 listopada 1996 r., III CKN
13/96, OSNC 1997, nr 3, poz. 33, z dnia 18 grudnia 1996 r., I CKN 21/96, OSNC 1997,
nr 4, poz. 42, z dnia 12 grudnia 1997 r., II CKN 481/97, OSNC 1998, nr 6, poz. 102
i z dnia 23 lipca 2004 r., III CZ 51/04, BSN 2005, nr 2, s. 48)
Tymczasem powódka w skardze kasacyjnej nie wskazała wartości przedmiotu
zaskarżenia, co stanowi brak usuwalny skargi, o którym mowa w art. 3984
§ 2 k.p.c.
Z tego względu, Sąd Najwyższy zwrócił akta sprawy w celu usunięcia ww.
braku formalnego, stosownie do art. 3986
§ 3 k.p.c.