II CNP 159/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-07-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:III CZ 102/05
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CNP 159/07
POSTANOWIENIE
Dnia 25 października 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosław Bączyk
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 25 października 2007 r.,
skargi A. G.
o stwierdzenie niezgodności z prawem zarządzenia
Sądu Okręgowego w Z.
z dnia 14 marca 2007 r.,
wydanego w sprawie z wniosku A. G.
przy uczestnictwie D. B.
o podział majątku wspólnego,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Pan A. G. wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem zarządzenia
Przewodniczącego Wydziału VI – Cywilno - Odwoławczego Sądu Okręgowego z dnia
14 marca 2007 r. Jako podstawę prawną skargi wskazał m.in. art. 4241
§ 1 i § 2 k.p.c.
Z uzasadnienia zaskarżonego zarządzenia wynika to, że A. G. złożył w postępowaniu
o podział małżeńskiej wspólności majątkowej wniosek o przywrócenie mu terminu do
złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia postanowienia z dnia 13 kwietnia 2006
r. Zwrot wniosku – zaskarżonym zarządzeniem - nastąpił z uwagi na niewykonanie
przez wnioskodawcę A. G. zarządzenia z dnia 20 lutego 2007 r. w przedmiocie
uzupełnienia wniosku o przywrócenia terminu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
powinna spełniać wymogi formalne przewidziane w art. 4245
k.p.c. Ponadto zgodnie
z art. 871
k.p.c., w postępowaniu przed Sądem Najwyższym obowiązuje zastępstwo
stron przez adwokata lub radcę prawnego (tzw. przymus adwokacko-radcowski).
Wymóg takiego zastępstwa odnosi się także do wniesionej do Sądu Najwyższego
skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia. Tymczasem
wniesiona skarga została podpisana przez samego skarżącego (s. 6 skargi). Skarga
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia sporządzona zatem
z naruszeniem art. 871
k.p.c. podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna (art. 4248
§ 1
k.p.c.).
Należy podkreślić, że wniesiona przez skarżącego skarga podlega odrzuceniu
także z innego jeszcze powodu. Skarga nie przysługuje bowiem na zarządzenie
przewodniczącego, w tym także – na zarządzenie zwrotu wniosku o przywrócenie
terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia (por. np.
podobnie – postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 grudnia 2005 r., III CZ
102/05, niepubl.). Zarządzenie przewodniczącego nie należy bowiem do kategorii
orzeczeń, o których wspomina przepis art. 4241
§ 1 k.p.c.
Z przedstawionych przyczyn Sąd Najwyższy na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c.
orzekł jak w sentencji.
jz
POSTANOWIENIE
Dnia 25 października 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosław Bączyk
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 25 października 2007 r.,
skargi A. G.
o stwierdzenie niezgodności z prawem zarządzenia
Sądu Okręgowego w Z.
z dnia 14 marca 2007 r.,
wydanego w sprawie z wniosku A. G.
przy uczestnictwie D. B.
o podział majątku wspólnego,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Pan A. G. wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem zarządzenia
Przewodniczącego Wydziału VI – Cywilno - Odwoławczego Sądu Okręgowego z dnia
14 marca 2007 r. Jako podstawę prawną skargi wskazał m.in. art. 4241
§ 1 i § 2 k.p.c.
Z uzasadnienia zaskarżonego zarządzenia wynika to, że A. G. złożył w postępowaniu
o podział małżeńskiej wspólności majątkowej wniosek o przywrócenie mu terminu do
złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia postanowienia z dnia 13 kwietnia 2006
r. Zwrot wniosku – zaskarżonym zarządzeniem - nastąpił z uwagi na niewykonanie
przez wnioskodawcę A. G. zarządzenia z dnia 20 lutego 2007 r. w przedmiocie
uzupełnienia wniosku o przywrócenia terminu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
powinna spełniać wymogi formalne przewidziane w art. 4245
k.p.c. Ponadto zgodnie
z art. 871
k.p.c., w postępowaniu przed Sądem Najwyższym obowiązuje zastępstwo
stron przez adwokata lub radcę prawnego (tzw. przymus adwokacko-radcowski).
Wymóg takiego zastępstwa odnosi się także do wniesionej do Sądu Najwyższego
skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia. Tymczasem
wniesiona skarga została podpisana przez samego skarżącego (s. 6 skargi). Skarga
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia sporządzona zatem
z naruszeniem art. 871
k.p.c. podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna (art. 4248
§ 1
k.p.c.).
Należy podkreślić, że wniesiona przez skarżącego skarga podlega odrzuceniu
także z innego jeszcze powodu. Skarga nie przysługuje bowiem na zarządzenie
przewodniczącego, w tym także – na zarządzenie zwrotu wniosku o przywrócenie
terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia (por. np.
podobnie – postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 grudnia 2005 r., III CZ
102/05, niepubl.). Zarządzenie przewodniczącego nie należy bowiem do kategorii
orzeczeń, o których wspomina przepis art. 4241
§ 1 k.p.c.
Z przedstawionych przyczyn Sąd Najwyższy na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c.
orzekł jak w sentencji.
jz