Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 124/07
POSTANOWIENIE
Dnia 18 stycznia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Elżbieta Skowrońska-Bocian
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z powództwa G. S.
przeciwko Skarbowi Państwa - Prokuraturze Okręgowej w W.
o ustalenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 18 stycznia 2008 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 13 września 2007 r.,
sygn. akt I ACz (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Sąd pierwszej instancji postanowieniem z dnia 27 marca 2007 r. odrzucił pozew,
a zażalenie powoda na to postanowienie zostało odrzucone postanowieniem tego Sądu
z dnia 26 kwietnia 2007 r. Na ostatnio wymienione postanowienie powód wniósł
zażalenie, które Sąd Apelacyjny oddalił postanowieniem z dnia 18 czerwca 2007 r.
[sygn. akt I ACz (…)]. To z kolei postanowienie zaskarżył powód skargę kasacyjną, którą
odrzucił Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 13 września 2007 r. [sygn. akt I ACz
(…)].
W uzasadnieniu ostatnio wymienionego postanowienia Sąd Apelacyjny uznał za
niedopuszczalną skargę kasacyjną od postanowienia Sądu drugiej instancji
oddalającego zażalenie na postanowienie Sądu I instancji odrzucające zażalenie.
2
Stwierdził, że z mocy art. 3981
§ 1 k.p.c. skarga służy od wyroków lub postanowień w
przedmiocie odrzucenia pozwu albo umorzenia postępowania.
W zażaleniu powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego odrzucające skargę
kasacyjną powód zarzucił błędną wykładnię art. 3981
§ 1 k.p.c. twierdząc, że przepis ten
dopuszcza skargę kasacyjną także od postanowień kończących postępowanie, a
zaskarżone postanowienie kończy postępowanie. Nadto żalący twierdzi, że przepis art.
3982
k.p.c. określa przypadki niedopuszczalności wniesienia skargi kasacyjnej.
Powód wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz zmianę
postanowienia Sądu I instancji i przekazanie sprawy temu Sądowi do ponownego
rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
Nie ma racji powód twierdząc, że o niedopuszczalności wniesienia skargi
kasacyjnej przesądza wyłącznie art. 3982
k.p.c. Ten ostatni przepis zawiera jedynie
przedmiotowe wyłączenia, wskazując na szczególne przesłanki przesądzające
o niedopuszczalności skargi kasacyjnej.
Natomiast przepisem określającym w sposób generalny od których orzeczeń
Sądu drugiej instancji wydanych w postępowaniu procesowym przysługuje skarga
kasacyjna jest przepis art. 3981
§ 1 k.p.c. Wynika z niego jednoznacznie, że skarga
kasacyjna przysługuje nie od wszystkich postanowień kończących postępowanie
w sprawie, ale tylko od wywołujących taki skutek postanowień Sądu drugiej instancji w
przedmiocie odrzucenia pozwu albo umorzenia postępowania. Tymczasem
postanowienie Sądu Apelacyjnego zaskarżone skargą kasacyjną jest postanowieniem
oddalającym zażalenie, na postanowienie Sądu I instancji odrzucające zażalenie, a
zatem nie jest ono żadnym z rodzajów postanowień wymienionych w art. 3981
§ 1 k.p.c.,
od których skarga kasacyjna jest jedynie dopuszczalna. Interpretacja pojęcia „w
przedmiocie odrzucenia pozwu” użytego w art. 3981
§ 1 k.p.c. podlega w orzecznictwie
ścisłej wykładni (postanowienie SN z dnia 21 marca 2006, III CSK 48/06, OSNC
2007/1/12).
W tym stanie rzeczy zażalenie powoda podlegało oddaleniu, ponieważ
zaskarżone nim postanowienie wydane zostało zgodnie z obowiązującym prawem.
Wobec powyższego Sąd Apelacyjny orzekł jak w sentencji, działając na
podstawie art. 39814
k.p.c. znajdującym odpowiednie zastosowania w postępowaniu
zażaleniowym przed Sądem Najwyższym na mocy art. 3941
§ 3 k.p.c.

V CZ 124/07

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia