Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CSK 502/07
POSTANOWIENIE
Dnia 22 stycznia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie z powództwa M. Ł. i M. Ł.
przeciwko Powszechnej Kasie Oszczędności Bankowi Polskiemu SA
w W.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 22 stycznia 2008 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 3 lipca 2007 r.,
I. odrzuca skargę kasacyjną;
II. oddala wniosek powodów o zasądzenie kosztów
postępowania kasacyjnego.
2
Uzasadnienie
W skardze kasacyjnej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 3 lipca 2007 r.
pozwany wniósł o przyjęcie skargi do rozpoznania jako oczywiście uzasadnionej,
dla uzasadnienia wniosku przytaczając in extenso podstawy skargi.
Przedstawiwszy uzasadnienie podstaw skargi skarżący stwierdził: „W/w
uzasadnienie podstaw skargi kasacyjnej jest jednocześnie uzasadnieniem wniosku
o przyjęcie niniejszej skargi kasacyjnej do rozpoznania jako oczywiście
uzasadnionej z uwagi na w/w rażące naruszenie prawa materialnego
i procesowego, albowiem podstawy kasacyjne (3-9) są tożsame z przesłankami
w/w wniosku (10-16)”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., skarga kasacyjna powinna zawierać
wniosek o przyjęcie jej do rozpoznania i uzasadnienie tego wniosku. Uzasadnienie
to powinno zawierać wyodrębnioną jurydyczną argumentację przekonującą o tym,
że powołana przez skarżącego przesłanka rzeczywiście w sprawie zachodzi.
Z treści skargi wynika, że skarżący uznał za wystarczające dla spełnienia
obowiązku uzasadnienia wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania odwołanie się
do jej podstaw. Taki pogląd jest błędny. Jak już zostało wielokrotnie
w orzecznictwie Sądu Najwyższego wyjaśnione, uzasadnienie podstaw skargi
kasacyjnej i wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania pełnią odmienną funkcję,
stanowiąc niezależny i samodzielny element skargi kasacyjnej (por. postanowienia
SN z 12 grudnia 2000 r., V CKN 1780/00, OSNC 2001, nr 3, poz. 52).
Jeżeli skarżący twierdzi, że jego skarga jest oczywiście uzasadniona,
powinien w celu wykazania tej przesłanki przedstawić jurydyczną argumentację,
wyjaśniającą, w czym ta oczywistość się wyraża i uzasadnić to twierdzenie, przy
uwzględnieniu, że „oczywista” zasadność skargi to jej zasadność ewidentna,
niewątpliwa, możliwa do stwierdzenia bez głębszej analizy (por. postanowienie
Sądu Najwyższego z dnia 14 lipca 2005 r., III CZ 61/05). Samo opatrzenie
zarzucanych naruszeń określeniem „rażące” w żaden sposób nie prowadzi do
wykazania „oczywistej” zasadności skargi opartej na tych zarzutach. Zbadanie,
3
czy w sprawie zachodzi przesłanka przewidziana w art. 3989
§ 1 pkt 4 k.p.c., tak jak
została ujęta w skardze, wymagałoby uprzedniego przeanalizowania zasadności
podstaw skargi kasacyjnej, co jest niedopuszczalne na tym etapie postępowania
i całkowicie sprzeczne z istotą wymagania wykazania przesłanki uzasadniającej
przyjęcie skargi do rozpoznania.
Skarga pozwanego nie zawiera zatem wymaganego prawem uzasadnienia
wniosku o przyjęcie do rozpoznania, co uzasadnia jej odrzucenie (por.
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 lipca 2005 r., III CZ 61/05, OSNC
2006, nr 4, poz. 75), o czy Sąd Najwyższy orzekł stosownie do art. 3986
§ 3 k.p.c.
Wniosek powodów o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania nie został
uwzględniony, jako połączony z wnioskami o odmowę przyjęcia skargi do
rozpoznania lub jej oddalenie.