Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CSK 506/07
POSTANOWIENIE
Dnia 22 stycznia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie z powództwa I. B.
przeciwko „R.(…)” Spółce z o.o. w W.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 22 stycznia 2008 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powódki
od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 15 marca 2007 r., sygn. akt I ACa (…),
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
W skardze kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 15 marca
2007 r. zawarto następujące stwierdzenia: „Do przyjęcia skargi kasacyjnej do
rozpoznania na podstawie art. 3989
§ 1 pkt 4 k.p.c. strona powodowa wskazuje:
Zaskarżony wyrok Sądu Apelacyjnego z dnia 15.03.2007 r. (oraz poprzedzający Sądu
Okręgowego w S. z dnia 14.07.2006 r.) narusza obowiązujące prawo w podanych
granicach zaskarżenia.
Skarga kasacyjna jest ponadto uzasadniona okolicznościami sprawy jak też zasadami
współżycia społecznego respektowanymi przez Państwo Prawa, gdyż stanowisko
reprezentowane konsekwentnie przez powódkę I. B., począwszy od złożenia przez nią
w dniu 14 listopada 1998 r. do strony pozwanej zawiadomienia i wątpliwości co do
parametrów otrzymanych nasion – pomimo 9 lat trwania spraw sądowych nie zostało
wyjaśnione do chwili obecnej.
2
Zgłoszone dowody, których przeprowadzenie jednoznacznie określiłoby cechy
dostarczonego materiału siewnego zostały w sposób niezrozumiały oddalone przez Sąd
Okręgowy w S. i to stanowisko zaakceptowane przez Sąd Apelacyjny.
Niezależnie od powyższego strona powodowa została pozbawiona możliwości obrony
swych praw przez bezpodstawne oddalanie istotnych wniosków dowodowych, co tym
samym pozbawiło I. B. możliwości dochodzenia uzasadnionych roszczeń na drodze
sądowej”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
W skardze kasacyjnej nie został wyraźnie sformułowany wniosek o przyjęcie
skargi do rozpoznania, przewidziany w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., którego nie mogą
zastąpić wnioski i sformułowania świadczące o takiej intencji skarżącego (por.
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 28 listopada 2006 r., III CSK 365/06, Biul. SN
2007, z. 12).
Nawet gdyby uznać, że brak wyraźnego sformułowania wniosku nie powinien, w
kontekście sformułowań użytych w skardze, dyskwalifikować skargi jako niespełniającej
tego wymagania, to i tak skarga kasacyjna powódki jest dotknięta nieusuwalnym
brakiem, polegającym na braku wymaganego prawem uzasadnienia wniosku o przyjęcie
skargi do rozpoznania; taki brak powoduje odrzucenie skargi kasacyjnej (por.
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 lipca 2005 r., III CZ 61/05, OSNC 2006, nr
4, poz. 75).
Z powołanego przez skarżącą przepisu art. 3989
§ 1 pkt 4 k.p.c. można wnosić,
że jej zamiarem było powołanie się na to, że skarga jest oczywiście uzasadniona.
Zamiar ten nie został jednak wyrażony w postaci, która odpowiadałaby minimum
wymagań w zakresie argumentacji prawnej.
Skarżący, powołujący się na tę przesłankę, powinien przedstawić jurydyczną
argumentację, wyjaśniającą w czym ta oczywistość się wyraża oraz twierdzenie to
uzasadnić, przy uwzględnieniu, że „oczywista” zasadność skargi to jej zasadność
ewidentna, niewątpliwa, możliwa do stwierdzenia bez głębszej analizy (por. cytowane
postanowienie z dnia 14 lipca 2005 r., III CZ 61/05).
Konfrontacja treści skargi z przedstawionymi wymaganiami prowadzi do wniosku,
że nie zawiera ona argumentacji prawnej, która w ogóle mogłaby się kwalifikować jako
uzasadnienie twierdzenia, że skarga jest w rozumieniu art. 3989
§ 1 pkt 4 k.p.c.
oczywiście uzasadniona. Oznacza to, że nie zostało spełnione istotne wymaganie skargi
kasacyjnej, przewidziane w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.
3
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł o odrzuceniu skargi, stosownie do art.
3986
§ 3 k.p.c.

IV CSK 506/07

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia