Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CNP 122/07
POSTANOWIENIE
Dnia 30 stycznia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Iwona Koper
w sprawie skargi J. K. o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 21 października 2005 r., sygn. akt VI
ACa (…), wydanego w sprawie
z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej S.(...) w W. przeciwko J. K. o zapłatę
i z powództwa wzajemnego J. K. przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej S.(…) w W.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 30 stycznia 2008 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Prawomocnym wyrokiem z dnia 21 października 2005 r. Sąd Apelacyjny oddalił
apelację pozwanego (powoda wzajemnego) J. K. od wyroku Sądu Okręgowego w W. z
dnia 19 marca 2003 r.
Skarga pozwanego o stwierdzenie niezgodności z prawem tego wyroku
wskazuje jako podstawę naruszenie prawa materialnego, a to: art. 229 § 1 w zw. z art.
226 § 1 i 2 prawa spółdzielczego (Dz. U. z dnia 26 maja 1995 r. Nr 54 z późn. zm.) i
statutu Spółdzielni Mieszkaniowej „S.(...)”. Uprawdopodobniając wyrządzenie szkody
spowodowanej przez wydanie zaskarżonego wyroku skarżący określił jej wysokość na
kwotę 115.000 zł i wskazał, że składa się na nią wyegzekwowana od niego wraz z
kosztami postępowania na rzecz Spółdzielni kwota 80.515,41 zł oraz nadpłata na rzecz
Spółdzielni w kwocie 20.000 zł.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
Zgodnie z art. 4245
§ 1 skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia obok wymagania przytoczenia podstaw skargi oraz ich
uzasadnienia (pkt 2) ustanawia odrębne od niego wymaganie konstrukcyjne wskazania
przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne (pkt 3). Taka
konstrukcja skargi w zakresie wskazanych elementów uzasadniona jest tym, że nie
każde naruszenie prawa podnoszone w ramach podstaw skargi powoduje niezgodność
orzeczenia z prawem. Podnoszone w skardze w podstawach skargi zarzuty naruszenia
prawa muszą stanowić przyczynę niezgodności z prawem zaskarżonego orzeczenia.
Wniesiona skarga nie spełnia wymania określonego w art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c.
Jej brak w tym zakresie ma charakter nieusuwalny.
Z tej przyczyny, jako niedopuszczalna, skarga podlegała odrzuceniu, o czym
orzeczono na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c.