II CNP 225/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:13-01-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CNP 225/07
POSTANOWIENIE
Dnia 21 lutego 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Elżbieta Skowrońska-Bocian
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 21 lutego 2008 r.,
skargi W. S. i J. S.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego nakazu zapłaty
w postępowaniu nakazowym Sądu Rejonowego w G.
z dnia 6 września 2000 r., sygn. akt V Ng (…),
wydanego w sprawie z powództwa Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej i
Mieszkaniowej Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w M.
przeciwko J. S.
o zapłatę,
odrzuca skargi.
Uzasadnienie
W. S. oraz J. S. wnieśli o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
nakazu zapłaty wydanego w dniu 6 września 2000 r. przeciwko J. S. Skargi zostały
przez nich wniesione osobiście.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych, przy czym
zastępstwo to dotyczy także czynności procesowych związanych z postępowaniem
przez Sądem Najwyższym podejmowanych przed sądem niższej instancji. Skarga
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia rozpatrywana jest
przez Sąd Najwyższy, zatem jej sporządzenie i wniesienie może nastąpić tylko za
2
pośrednictwem fachowego pełnomocnika. Obowiązku ustawowego nie spełniają skargi
W. S. oraz J. S. Ponadto nie jest ona uprawniona do wystąpienia ze skargą dotyczącą
orzeczenia zapadłego w stosunku do innej osoby (męża).
Już z tych przyczyn skargi podlegały odrzuceniu (art. 4248
§ 1 k.p.c.). Na
marginesie zatem jedynie można zauważyć, że dodatkowo skargi są niedopuszczalne z
uwagi na to, że dotyczą orzeczenia sądu pierwszej instancji, jak również ze względu na
datę zapadłego orzeczenia.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 21 lutego 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Elżbieta Skowrońska-Bocian
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 21 lutego 2008 r.,
skargi W. S. i J. S.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego nakazu zapłaty
w postępowaniu nakazowym Sądu Rejonowego w G.
z dnia 6 września 2000 r., sygn. akt V Ng (…),
wydanego w sprawie z powództwa Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej i
Mieszkaniowej Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w M.
przeciwko J. S.
o zapłatę,
odrzuca skargi.
Uzasadnienie
W. S. oraz J. S. wnieśli o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
nakazu zapłaty wydanego w dniu 6 września 2000 r. przeciwko J. S. Skargi zostały
przez nich wniesione osobiście.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych, przy czym
zastępstwo to dotyczy także czynności procesowych związanych z postępowaniem
przez Sądem Najwyższym podejmowanych przed sądem niższej instancji. Skarga
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia rozpatrywana jest
przez Sąd Najwyższy, zatem jej sporządzenie i wniesienie może nastąpić tylko za
2
pośrednictwem fachowego pełnomocnika. Obowiązku ustawowego nie spełniają skargi
W. S. oraz J. S. Ponadto nie jest ona uprawniona do wystąpienia ze skargą dotyczącą
orzeczenia zapadłego w stosunku do innej osoby (męża).
Już z tych przyczyn skargi podlegały odrzuceniu (art. 4248
§ 1 k.p.c.). Na
marginesie zatem jedynie można zauważyć, że dodatkowo skargi są niedopuszczalne z
uwagi na to, że dotyczą orzeczenia sądu pierwszej instancji, jak również ze względu na
datę zapadłego orzeczenia.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.