Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 149/07
POSTANOWIENIE
Dnia 6 marca 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Strus (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)
SSN Antoni Górski
w sprawie z wniosku A. O.
przy uczestnictwie B. O.-J.
o dział spadku,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 6 marca 2008 r.,
zażalenia uczestniczki postępowania
na postanowienie Sądu Okręgowego w W. z dnia 11 października 2007 r., sygn. akt V
Ca (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 11 października 2007 r. odrzucił skargę
kasacyjną uczestniczki postępowania, wniesioną na postanowienie tego Sądu z dnia 27
czerwca 2007 r. Tym ostatnim postanowieniem oddalono apelację uczestniczki
postępowania od postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 27 grudnia 2006 r.
Odrzucenie skargi kasacyjnej uczestniczki spowodowane było niezamieszczeniem w tej
skardze właściwego uzasadnienia wniosku o jej przyjęcie do rozpoznania, określonego
w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.
W zażaleniu uczestniczki postępowania taką ocenę Sądu Okręgowego uznano za
nieuzasadnioną i wskazywano na to, że uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi
kasacyjnej do rozpoznania zostało redakcyjnie wyodrębnione. Jednocześnie z treści
2
tego uzasadnienia wynika, że skarżąca eksponuje nieważność postępowania w związku
z naruszeniem przez Sąd wskazanych w skardze przepisów postępowania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wprawdzie w treści skargi kasacyjnej uczestniczki postępowania znalazł się
wyodrębniony redakcyjnie fragment mający - w zamierzeniu skarżącej – stanowić
uzasadnienie wniosku przyjęcia złożonej skargi do rozpoznania, jednakże nie sposób
uznać, że z merytorycznego punktu widzenia spełnia on jednak wymagania
przewidziane w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. W omawianym wywodzie w ogóle bowiem nie
nawiązano w sposób właściwy do stosownych przesłanek tzw. przedsądu, określonych
w art. 3989
§ 1 k.p.c. Stwierdzono tylko, z powołaniem się ogólnie na wskazane w
skardze podstawy kasacyjne (naruszenie przepisów prawa materialnego i
procesowego), że w zaskarżonym postanowieniu Sąd Okręgowy „powielił zaistniałą na
etapie pierwszoinstancyjnego rozpoznania sprawy jego (postępowania) oczywistą
nieważność”.
W tej sytuacji zażalenie uczestniczki postępowania należało oddalić jako
nieuzasadnione (art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.).