II CNP 15/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-02-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CNP 15/08
POSTANOWIENIE
Dnia 28 marca 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Irena Gromska-Szuster
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 28 marca 2008 r.
skargi Komornika Sądowego Rewiru I przy Sądzie Rejonowym w K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu
Okręgowego w K. z dnia 21 maja 2007 r., sygn. akt II Cz (...)
wydanego w sprawie ze skargi dłużnika Szpitala Rejonowego Samodzielnego
Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w T.
przy uczestnictwie wierzyciela Statil spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P.
przy udziale Komornika Sądowego Rewiru I przy Sądzie Rejonowym w K.
o świadczenie pieniężne,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Komornik Sądowy Rewiru I przy Sądzie Rejonowym w K. wniósł skargę o
stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego
w K. z dnia 21 maja 2007 r. oddalającego jego zażalenie na postanowienie Sądu
pierwszej instancji zmieniające postanowienie Komornika w zakresie ustalenia
wysokości opłaty egzekucyjnej.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przewidziana w art. 4241
§ 1 k.p.c. skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia przysługuje stronie od orzeczenia Sądu drugiej instancji
kończącego postępowanie w sprawie.
2
Jak słusznie wskazał Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 21 grudnia 2007 r. II
CNP 204/07 (jeszcze nie publikowanym) skarga taka nie przysługuje zatem komornikowi
od prawomocnego postanowienia sądu drugiej instancji w przedmiocie ustalenia
wysokości opłaty egzekucyjnej, bowiem po pierwsze komornik nie jest stroną, a po
wtóre postanowienie takie nie jest postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie
w rozumieniu art. 4241
§ 1 k.p.c. (porównaj między innymi postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 17 listopada 2005 r. II CNP 15/05, OSNC 2006/9/153).
Podzielając to stanowisko Sąd Najwyższy odrzucił skargę na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c., jako niedopuszczalną.
POSTANOWIENIE
Dnia 28 marca 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Irena Gromska-Szuster
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 28 marca 2008 r.
skargi Komornika Sądowego Rewiru I przy Sądzie Rejonowym w K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu
Okręgowego w K. z dnia 21 maja 2007 r., sygn. akt II Cz (...)
wydanego w sprawie ze skargi dłużnika Szpitala Rejonowego Samodzielnego
Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w T.
przy uczestnictwie wierzyciela Statil spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P.
przy udziale Komornika Sądowego Rewiru I przy Sądzie Rejonowym w K.
o świadczenie pieniężne,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Komornik Sądowy Rewiru I przy Sądzie Rejonowym w K. wniósł skargę o
stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego
w K. z dnia 21 maja 2007 r. oddalającego jego zażalenie na postanowienie Sądu
pierwszej instancji zmieniające postanowienie Komornika w zakresie ustalenia
wysokości opłaty egzekucyjnej.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przewidziana w art. 4241
§ 1 k.p.c. skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia przysługuje stronie od orzeczenia Sądu drugiej instancji
kończącego postępowanie w sprawie.
2
Jak słusznie wskazał Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 21 grudnia 2007 r. II
CNP 204/07 (jeszcze nie publikowanym) skarga taka nie przysługuje zatem komornikowi
od prawomocnego postanowienia sądu drugiej instancji w przedmiocie ustalenia
wysokości opłaty egzekucyjnej, bowiem po pierwsze komornik nie jest stroną, a po
wtóre postanowienie takie nie jest postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie
w rozumieniu art. 4241
§ 1 k.p.c. (porównaj między innymi postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 17 listopada 2005 r. II CNP 15/05, OSNC 2006/9/153).
Podzielając to stanowisko Sąd Najwyższy odrzucił skargę na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c., jako niedopuszczalną.