Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CNP 8/08
POSTANOWIENIE
Dnia 26 marca 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski
w sprawie z powództwa J. P.
przeciwko A.(…) S.A. w W., Z. N. i A. J.
o ochronę dóbr osobistych,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 26 marca 2008 r.,
na skutek skargi powoda
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 25 listopada 2005 r., sygn. akt I ACa
(…),
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Powód J. P. wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 25 listopada 2005 r. W sprawie tej powód wniósł
wcześniej skargę kasacyjną, która została odrzucona przez Sąd Apelacyjny
postanowieniem z dnia 16 marca 2006 r.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z brzmieniem art. 4241
§ 2 k.p.c. skarga o stwierdzenie niezgodności z
prawem prawomocnego orzeczenia przysługuje również od orzeczeń sądu II instancji
jeżeli strona nie skorzystała z przysługujących jej środków prawnych, ale tylko w
wypadkach, gdy niezgodność z prawem wynika z naruszenia podstawowych zasad
porządku prawnego lub konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela.
2
Powód dysponował środkiem prawnym – skargą kasacyjną, którego prawidłowe
wniesienie mogłoby doprowadzić do poddanie kontroli ww. orzeczenia przez Sąd
Najwyższy. Powód mógł zatem doprowadzić do ewentualnego wzruszenia skarżonego
orzeczenia, ale na skutek niezachowania należytej staranności w zakresie sporządzenia
skargi kasacyjnej została ona prawomocnie odrzucona.
Pojęcie wypadku wyjątkowego dotyczy zarówno przyczyn niezgodności z prawem
orzeczenia (wynikających z naruszenia podstawowych zasad porządku prawnego lub
konstytucyjnych praw i wolności człowieka i obywatela), jak i przyczyn, dla których
strona postępowania sądowego nie skorzystała z przysługujących jej środków prawnych
do zaskarżenia orzeczenia. Stosownie do treści art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. skarżący
powinien wykazać w skardze, że występuje wypadek wyjątkowy uzasadniający
wniesienie skargi. Warunek ten nie został spełniony. Przytoczone uzasadnienie nie daje
podstaw do przyjęcia, że przez wydanie zaskarżonego orzeczenia doszło do naruszenia
podstawowych zasad porządku prawnego lub konstytucyjnych wolności albo praw
człowieka i obywatela.
Skoro powód nie wykazał, że zachodzą wyjątkowe wypadki, o których mowa w
art. 4241
§ 2 k.p.c. należy przyjąć, że skarga została wniesiona od orzeczenia, od
którego środek ten nie przysługuje, a zatem jako niedopuszczalna podlegała odrzuceniu
(art. 4248
§ 1 k.p.c.).