Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CNP 213/07
POSTANOWIENIE
Dnia 26 marca 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi dłużnika Z. D.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Okręgowego w O.
z dnia 15 października 2007 r., sygn. akt II Cz (…) [WSC "no" (…)
w sprawie ze skargi dłużnika Z. D.
na czynności Komornika Sądowego Rewiru III przy Sądzie Rejonowym w O.
w postępowaniu egzekucyjnym III Km (…)
z wniosku wierzyciela K. L.
przeciwko dłużnikowi Z. D.
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 26 marca 2008 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 15 października 2007 r. [sygn. akt II Cz (…)] Sąd
Okręgowy w O. oddalił zażalenie dłużnika Z. D. na postanowienie Sądu Rejonowego z
dnia 4 lipca 2007 r., które zapadło w wyniku skargi na czynności komornika.
Postanowienie Sądu Okręgowego zostało zaskarżone przez dłużnika Z. D.
skargą o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie art. 4241
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia przysługuje od prawomocnego orzeczenia sądu drugiej
instancji kończącego postępowanie w sprawie, a w wyjątkowych wypadkach,
2
określonych w art. 4241
§ 2 k.p.c., także od prawomocnego orzeczenia sądu pierwszej
instancji. W obu przypadkach przedmiotem zaskarżenia może być prawomocne
orzeczenie kończące postępowanie w sprawie.
Zasadniczego znaczenia nabiera zatem objaśnienie pojęcia „postanowienie
kończące postępowanie w sprawie”. Na gruncie postępowania rozpoznawczego
przyjmuje się, że chodzi tu o takie postanowienie, które przez uprawomocnienie się
trwale zamyka drogę do rozstrzygnięcia sprawy co do istoty w danej instancji (por. np.
uchwały składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 24 listopada 1998 r., III CZP
44/98, OSNC 1999, nr 5, poz. 87, z dnia 31 maja 2000 r., III ZP 1/00, OSNC 2001, nr 1,
poz. 1 i z dnia 6 października 2000 r., III CZP 31/00, OSNC 2001, nr 2, poz. 22).
Uwzględniając z kolei specyfikę postępowania egzekucyjnego należy przyjąć, że
w postępowaniu egzekucyjnym zwrotem „postanowienia kończące postępowanie w
sprawie” obejmuje się orzeczenia kończące zasadnicze części tego postępowania.
Wyklucza się natomiast z zakresu tego zwrotu postanowienia rozstrzygające jedynie
kwestie incydentalne, wpadkowe, za które uważa się w szczególności postanowienia co
do kosztów postępowania egzekucyjnego. W odniesieniu do postanowień co do kosztów
postępowania egzekucyjnego podkreśla się, że gdy chodzi o zaskarżalność skargą o
stwierdzenie niezgodności z prawem, nie mogą one być traktowane inaczej niż
postanowienia co do kosztów postępowania rozpoznawczego (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 26 kwietnia 2007 r., III CNP 67/06, BSN 2007, nr 9, s. 8).
Dlatego też skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia od postanowienia oddalającego zażalenie na postanowienie oddalające
skargę na czynności komornika w przedmiocie zajęcia wynagrodzenia dłużnika w celu
wyegzekwowania kosztów postępowania egzekucyjnego należało odrzucić, jako
niedopuszczalną (art. 4248
§ 1 k.p.c.).

V CNP 213/07

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia