Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 23/08
POSTANOWIENIE
Dnia 16 kwietnia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa E. M.
przeciwko M. K.
o stwierdzenie nieważności umowy,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 16 kwietnia 2008 r.,
zażalenia powódki
na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 30 listopada 2007 r., sygn. akt VI ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny odrzucił wniesioną przez
adwokata apelację powódki na skutek nieuiszczenia należnej od niej opłaty stosunkowej
(art. 1302
§ 3 i art. 370 w związku z art. 373 k.p.c.).
Z uzasadnienia orzeczenia wynika, że adwokat od wniesionej przez niego
apelacji, podlegającej opłacie stosunkowej w wysokości 5 850 zł, uiścił opłatę w kwocie
1000 zł. Sąd Okręgowy w W. wezwał adwokata do uzupełnienia należnej od apelacji
opłaty stosunkowej pod rygorem odrzucenia apelacji. W odpowiedzi na to wezwanie
adwokat złożył wniosek o zwolnienie powódki od kosztów sądowych. Sąd Apelacyjny,
podkreślając, że błędne wezwanie adwokata do uzupełnienia należnej od apelacji opłaty
stosunkowej nie wyklucza zastosowania rygoru przewidzianego w art. 1302
§ 3 k.p.c., a
złożony po terminie do wniesienia apelacji wniosek o zwolnienie do kosztów sądowych
2
nie wstrzymał biegu terminu do zaskarżenia wyroku, uznał, że apelację należy odrzucić
jako podlegającą odrzuceniu przez Sąd pierwszej instancji z powodu nieuiszczenia
należnej opłaty stosunkowej.
W zażaleniu adwokat wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia. Zarzucił,
że apelacja została należycie opłacona, ponieważ uiścił opłatę stosunkową w wysokości
należnej po uzyskaniu przez powódkę częściowego zwolnienia od kosztów sądowych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Z akt sprawy wynika, że Sąd Okręgowy w W. postanowieniem z dnia 8 czerwca
2004 r. zwolnił powódkę częściowo od wpisu od pozwu (powyżej kwoty 1000 zł) i
ustanowił dla niej pełnomocnika z urzędu. Wnosząc apelację podlegającą opłacie
stosunkowej od wskazanej w przez stronę wartości przedmiotu zaskarżenia, adwokat
zamiast należnej od apelacji opłaty stosunkowej w kwocie 5 850 zł uiścił opłatę
stosunkową w wysokości 1000 zł. Sąd Apelacyjny, badając na podstawie art. 373 k.p.c.
prawidłowość przeprowadzonej przez Sąd pierwszej instancji tzw. wstępnej kontroli
apelacji, trafnie uznał – wbrew podniesionym w zażaleniu zarzutom – że wniesiona
przez adwokata apelacja powódki zgodnie z art. 1302
§ 3 k.p.c. podlegała odrzuceniu z
powodu nieuiszczenia należnej od niej opłaty stosunkowej, bez wzywania do jej
uiszczenia.
Zaskarżonego postanowienia nie podważa zarzut, że adwokat został wezwany,
na podstawie zarządzenia przewodniczącego z dnia 13 kwietnia 2007 r., do
uzupełnienia należnej od apelacji opłaty stosunkowej, ponieważ błędne wezwanie do
uiszczenia tej opłaty nie uchyla stosowania art. 1302
§ 3 k.p.c. i nie niweczy
przewidzianego w nim skutku w postaci odrzucenia apelacji (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 17 sierpnia 2000 r., II CZ 57/00, Biul. SN 2000/10/14). Trafności
zakwestionowanego postanowienia nie podważa również zarzut, że powódka złożyła
dnia 24 kwietnia 2007 r. wniosek o zwolnienie od opłaty od apelacji i uzyskała częściowe
zwolnienie od niej (powyżej kwoty 1000 zł), gdyż obie te czynności procesowe miały
miejsce już po upływie terminu do wniesienia apelacji.
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).

I CZ 23/08

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia