Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 24/08
POSTANOWIENIE
Dnia 16 kwietnia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku W. W.
przy uczestnictwie M. G. i S. G.
o wpis hipoteki przymusowej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 16 kwietnia 2008 r.,
zażalenia wnioskodawcy
na postanowienie Sądu Okręgowego w P. z dnia 23 stycznia 2008 r., sygn. akt IV Ca
(…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Adwokat, będący wnioskodawcą w sprawie o wpis hipoteki przymusowej, wniósł
skargę kasacyjna od wyroku Sądu Okręgowego w P. Uzasadniając wniosek o przyjęcie
skargi do rozpoznania stwierdził, że: „Wnosi o przyjęcie skargi do rozpoznania jako, iż
zabezpieczenie roszczenia wobec dłużnika, który nie posiada innych składników
majątkowych umożliwiających przeprowadzenie skutecznej egzekucji jest szczególnie
ważne dla wierzyciela a nadto praktyka sądowa w tym zakresie jest niejednolita. Z
praktyki sądowej nie wynika jednoznacznie jak winien być sporządzony dokument
mający walor tytułu wykonawczego w okolicznościach mających miejsce w
przedmiotowej sprawie.”.
2
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w P. odrzucił skargę kasacyjną z
powodu nie spełnienia wymagania przewidzianego w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.
W zażaleniu adwokat zarzucił, że skarga kasacyjna nie jest dotknięta stwierdzoną
wadą i wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przepis art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. stanowi, że skarga kasacyjna powinna zawierać
wniosek o przyjęcie jej do rozpoznania i jego uzasadnienie. Przytoczone wymaganie
stanowi jeden z elementów istotnych (konstrukcyjnych) skargi kasacyjnej, którego
niedochowanie powoduje, że skarga jest dotknięta brakiem nieusuwalnym i podlega
odrzuceniu a limine.
Wymaganie uzasadniania wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania
nawiązuje do instytucji przedsądu, uregulowanej w art. 3989
k.p.c., i stanowi jej
dopełnienie. Jest to zatem obowiązek nałożony na skarżącego polegający na wykazaniu
argumentów przemawiających za tym, aby skarga kasacyjna została przyjęta do
rozpoznania przez Sąd Najwyższy. Należy przy tym podkreślić, że spełnieniem tego
obowiązku nie jest przedstawienie dowolnych argumentów uzasadniających przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania, istotnych tylko w ocenie samego skarżącego.
Uzasadnienie omawianego wniosku, ze względu na związek z przedsądem, musi
ściśle nawiązywać do przesłanek przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
wskazanych w art. 3989
§ 1 k.p.c. To oznacza, że wnoszący skargę kasacyjną powinien
wykazać – w formie wyodrębnionego wywodu prawnego – że w sprawie występuje
istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących
poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi
nieważność postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona (por.
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 października 2005 r., II CZ 89/05 niepubl.).
Przytoczone uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej pozwanego do
rozpoznania nie spełnia wymagania przewidzianego w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.,
ponieważ nie nawiązuje do żadnej z taksatywnie wymienionych przesłanek
uzasadniających przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania. Skarżący nie wykazał, że
w sprawie wystąpiło istotne zagadnie prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów
prawa budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie
sądów, zachodzi nieważność postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście
uzasadniona. Sąd Okręgowy trafnie zatem uznał – wbrew odmiennemu przekonaniu
skarżącego – że skarga kasacyjna wnioskodawcy podlega odrzuceniu z powodu
3
niedopełnienia wymagania w postaci uzasadnienia wniosku o przyjęcie skargi do
rozpoznania.
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).