Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CSK 38/08
POSTANOWIENIE
Dnia 9 maja 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Frąckowiak
w sprawie z powództwa PPHU "E.(...)" Spółki z o.o. w L.
przeciwko A. L.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 9 maja 2008 r.,
na skutek skargi kasacyjnej pozwanego od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 4
września 2007 r., sygn. akt I ACa (…),
odrzuca skargę kasacyjną i oddala wniosek powoda o zasądzenie kosztów
postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Pozwany A. L. wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 4
września 2007 r. Skarga kasacyjna, sporządzona przez zawodowego pełnomocnika nie
spełnia istotnych wymagań procesowych, przewidzianych w art. 3984
§ 1 pkt 1 i 3 k.p.c.
Brak w niej bowiem wskazania czy pozwany skarży wyrok w całości czy w części oraz
nie został uzasadniony wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania.
Warunek zawarcia w skardze kasacyjnej wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania i jego uzasadnienie jest spełniony tylko wówczas, gdy skarżący wskaże na
występowanie w sprawie okoliczności o charakterze publicznoprawnym określonych w
art. 3989
§ 1 k.p.c. Wobec tego przedstawienie okoliczności uzasadniających
rozpoznanie skargi kasacyjnej nie może być powołaniem okoliczności dowolnych,
istotnych tylko w ocenie samej strony. Muszą one ściśle nawiązywać do przesłanek
przyjęcia skargi kasacyjnej wskazanych w art. 3989
k.p.c. W skardze kasacyjnej
pozwany ograniczył się natomiast jedynie do stwierdzenia, że skarga kasacyjna jest
oczywiście uzasadniona.
2
Przepis art. 3984
§ 1 pkt 1 k.p.c. jednoznacznie wymaga aby skarżący określił
zakres zaskarżenia. Jest to wiec element konstrukcyjny skargi, którego brak nie może
być usunięty w drodze doszukiwania się go przez sąd w innych elementach pisma
zawierającego skargę kasacyjną.
Niezamieszczenie w skardze kasacyjnej jej elementów konstrukcyjnych, o których
mowa w art. 3984
§ 1 k.p.c. stanowi istotną wadę, której nie można usunąć w trybie
właściwym dla usuwania braków formalnych, i w związku z tym podlega ona odrzuceniu
a limine jako niedopuszczalna (art. 3986
§ 3 k.p.c.).
Oddalając wniosek powoda o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego,
Sąd Najwyższy miał na uwadze, że jego pismo procesowe, mające stanowić odpowiedź
na skargę kasacyjna pozwanego zostało wniesione po upływie dwutygodniowego
terminu przewidzianego dla podjęcia tego rodzaju czynności (art. 3987
§ 1 k.p.c.). Pismo
to nie mogło być zatem za taką odpowiedź uznane (art. 167 k.p.c.), co wykluczało
przyznanie zwrotu kosztów wiążących się z jego sporządzeniem i wniesieniem.