Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 23/08
POSTANOWIENIE
Dnia 8 maja 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Antoni Górski
w sprawie z powództwa S. S.
przeciwko Skarbowi Państwa - Staroście S.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 8 maja 2008 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Okręgowego w W. z dnia 7 lutego 2008 r.,
sygn. akt II Ca (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 7 lutego 2008 r. Sąd Okręgowy w W.
odrzucił skargę kasacyjną powoda S. S., ponieważ w treści skargi brakowało wskazania
okoliczności uzasadniających jej rozpoznanie. W zażaleniu powód wnosił o zmianę lub
uchylenie zaskarżonego w całości postanowienia i przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W art. 3984
§ 1 k.p.c. zostały określone wymagania wobec treści skargi
kasacyjnej. W przypadku wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania
i konieczności jego uzasadnienia (art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.) chodzi o wykazanie
okoliczności, które podlegają badaniu w tzw. przedsądzie, czyli o wykazanie
występowania w sprawie istotnego zagadnienia prawnego, potrzeby wykładni przepisów
2
budzących poważne wątpliwości i rozbieżności w orzecznictwie, nieważności
postępowania albo oczywistej zasadność skargi (art. 3989
§ 1 k.p.c.).
W orzecznictwie Sądu Najwyższego ugruntowane jest stanowisko, że wymaganie
przedstawienia okoliczności uzasadniających rozpoznanie skargi kasacyjnej jest
wymaganiem odrębnym od obowiązku przytoczenia podstaw kasacyjnych i ich
uzasadnienia. Powinno ono zatem przybrać formę wyodrębnionego wywodu prawnego,
w którym skarżący wskazuje okoliczności pozwalające zakwalifikować skargę do
rozpoznania oraz jednocześnie uzasadnia, dlaczego odpowiadają one conajmniej jednej
z ustawowego katalogu przesłanek usprawiedliwiających przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania, określonych w art. 3989
§ 1 k.p.c. (por. postanowienie Sądu Najwyższego
z 12 grudnia 2000 r., V CKN 1780/00, OSNC 2001, nr 3, poz. 52, postanowienie Sądu
Najwyższego z 30 maja 2001 r., III CZ 36/01, OSNC 2002, nr 2, poz. 22, postanowienie
Sądu Najwyższego z 17 października 2001 r., III CZ 98/01, OSNC 2002, nr 5, poz. 71,
uchwała połączonych Izb: Izby Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oraz
Izby Cywilnej Sądu Najwyższego z 17 grudnia 2002 r., III CZP 72/02, OSNC 2003, nr 7-
8, poz. 92).
Obowiązek przedstawienia okoliczności uzasadniających rozpoznanie skargi
kasacyjnej należy do tzw. wymagań konstrukcyjnych tego szczególnego środka
prawnego. Zawarte w skardze kasacyjnej sformułowanie, że powód wnosi o przyjęcie
jej do rozpoznania z uwagi na „rażące naruszenie przepisów prawa materialnego oraz
pryncypialną potrzebę zanegowania instrumentalnego traktowania przepisów prawa” nie
może zostać uznane za wystarczające.
Wniesione przez skarżącego zażalenie nie jest zatem zasadne. Skarga kasacyjna
nie spełniała wymagania przewidzianego w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., ponieważ nie
zawierała stosownej argumentacji odpowiadającej wyżej przedstawionym rygorom. Brak
w skardze kasacyjnej odpowiadającego ustawowym wymaganiom uzasadnienia
wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania jest brakiem nieusuwalnym, powodującym
odrzucenie skargi przez sąd drugiej instancji (art. 3986
§ 2 k.p.c.).
W konsekwencji Sąd Najwyższy oddalił zażalenie, działając na podstawie art.
39814
k.p.c. w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.