II PK 20/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:27-08-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II PK 20/08
POSTANOWIENIE
Dnia 14 maja 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Romualda Spyt
w sprawie z powództwa A. M.
przeciwko Uniwersytetowi […]
o przywrócenie do pracy i wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw
Publicznych w dniu 14 maja 2008 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w W. z
dnia 25 września 2007 r.,
odrzuca skargę kasacyjną
UZASADNIENIE
Pozwany Uniwersytet wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu Okręgowego
- Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 25 września 2007 r., oddalającego
jego apelację od wyroku Sądu Rejonowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych w W. z dnia 6 marca 2007 r. Wyrokiem tym Sąd Rejonowy przywrócił
powódkę A. M. do pracy u pozwanego na poprzednich warunkach i zasądził do
niego na jej rzecz wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy w kwocie
2.731,56 zł.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
W myśl art. 3984
§ 1 k.p.c. skarga kasacyjna powinna zawierać: (1) oznaczenie
orzeczenia, od którego jest wniesiona, ze wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w
całości czy w części, (2) przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie, (3)
wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnienie oraz (4)
wniosek o uchylenie lub uchylenie i zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu
żądanego uchylenia i zmiany. Są to tzw. elementy konstrukcyjne tego
nadzwyczajnego, wysoce sformalizowanego środka zaskarżenia i dlatego
niezachowanie któregokolwiek z nich skutkuje jego odrzuceniem a limine.
Wnoszący skargę kasacyjną ma obowiązek w sposób konkretny i wyraźny
przedstawić okoliczności uzasadniające jej rozpoznanie. Nie sposób nakładać na
Sąd Najwyższy obowiązku "odnajdywania" w treści skargi okoliczności
uzasadniających jej rozpoznanie. Sąd Najwyższy jest jedynie uprawniony (i
obowiązany) do dokonania oceny, czy argumenty przedstawione przez skarżącego
mają taką wagę, że przemawiają za przyjęciem skargi kasacyjnej do rozpoznania
ze względu na występowanie którejkolwiek z przesłanek wskazanych w przepisie
art. 3989
§ 1 k.p.c.
W niniejszej skardze nie został zawarty wniosek o przyjęcie jej do rozpoznania.
Wniosek ten, stosownie do art. 3989
§ 1 k.p.c., winien wskazywać, że zachodzą
okoliczności wymienione w pkt 1-4 tego przepisu.
Brak w skardze kasacyjnej wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania (art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.), jest brakiem nieusuwalnym, powodującym odrzucenie skargi
kasacyjnej (por. postanowienie SN z 14 lipca 2005 r. III CZ 61/05 OSNC 2006/4/75;
postanowienie SN z dnia 29 listopada 2005 r. II CSK 102/05 LEX nr 188535;
postanowienie SN z dnia 7 czerwca 2005 r. V CSK 3/05 LEX 18041).
Mając na uwadze powyższe Sąd Najwyższy na mocy art. 3986
§ 3 k.p.c.
odrzucił skargę kasacyjną.
3
POSTANOWIENIE
Dnia 14 maja 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Romualda Spyt
w sprawie z powództwa A. M.
przeciwko Uniwersytetowi […]
o przywrócenie do pracy i wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw
Publicznych w dniu 14 maja 2008 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w W. z
dnia 25 września 2007 r.,
odrzuca skargę kasacyjną
UZASADNIENIE
Pozwany Uniwersytet wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu Okręgowego
- Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 25 września 2007 r., oddalającego
jego apelację od wyroku Sądu Rejonowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych w W. z dnia 6 marca 2007 r. Wyrokiem tym Sąd Rejonowy przywrócił
powódkę A. M. do pracy u pozwanego na poprzednich warunkach i zasądził do
niego na jej rzecz wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy w kwocie
2.731,56 zł.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
W myśl art. 3984
§ 1 k.p.c. skarga kasacyjna powinna zawierać: (1) oznaczenie
orzeczenia, od którego jest wniesiona, ze wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w
całości czy w części, (2) przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie, (3)
wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnienie oraz (4)
wniosek o uchylenie lub uchylenie i zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu
żądanego uchylenia i zmiany. Są to tzw. elementy konstrukcyjne tego
nadzwyczajnego, wysoce sformalizowanego środka zaskarżenia i dlatego
niezachowanie któregokolwiek z nich skutkuje jego odrzuceniem a limine.
Wnoszący skargę kasacyjną ma obowiązek w sposób konkretny i wyraźny
przedstawić okoliczności uzasadniające jej rozpoznanie. Nie sposób nakładać na
Sąd Najwyższy obowiązku "odnajdywania" w treści skargi okoliczności
uzasadniających jej rozpoznanie. Sąd Najwyższy jest jedynie uprawniony (i
obowiązany) do dokonania oceny, czy argumenty przedstawione przez skarżącego
mają taką wagę, że przemawiają za przyjęciem skargi kasacyjnej do rozpoznania
ze względu na występowanie którejkolwiek z przesłanek wskazanych w przepisie
art. 3989
§ 1 k.p.c.
W niniejszej skardze nie został zawarty wniosek o przyjęcie jej do rozpoznania.
Wniosek ten, stosownie do art. 3989
§ 1 k.p.c., winien wskazywać, że zachodzą
okoliczności wymienione w pkt 1-4 tego przepisu.
Brak w skardze kasacyjnej wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania (art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.), jest brakiem nieusuwalnym, powodującym odrzucenie skargi
kasacyjnej (por. postanowienie SN z 14 lipca 2005 r. III CZ 61/05 OSNC 2006/4/75;
postanowienie SN z dnia 29 listopada 2005 r. II CSK 102/05 LEX nr 188535;
postanowienie SN z dnia 7 czerwca 2005 r. V CSK 3/05 LEX 18041).
Mając na uwadze powyższe Sąd Najwyższy na mocy art. 3986
§ 3 k.p.c.
odrzucił skargę kasacyjną.
3