IV CSK 188/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-03-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:II Cz 28/06 III CZP 72/02
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CSK 188/08
POSTANOWIENIE
Dnia 6 czerwca 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Antoni Górski
w sprawie z wniosku M. R.
przy uczestnictwie G. P., C. R., W. B. (…) i M. C. oraz następców prawnych M. C. – J.
C., A. C. i E. R.
o stwierdzenie zasiedzenia własności nieruchomości,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 6 czerwca 2008 r.,
na skutek skargi kasacyjnej uczestniczki postępowania W. B. od postanowienia Sądu
Okręgowego w B. z dnia 5 października 2007 r., sygn. akt II Ca (…),
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
W orzecznictwie utrwalone jest stanowisko, że dla spełnienia wymogu z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. niezbędne jest zawarcie w skardze kasacyjnej odrębnego wniosku o jej
przyjęcie do rozpoznania, zawierającego profesjonalny wywód prawny, nawiązujący do
wskazanych w art. 3989
§ 1 k.p.c. przesłanek przedsądu, ze wskazaniem, które z nich
występują w sprawie i z uzasadnieniem stanowiska skarżącego w tym przedmiocie (por.
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26 kwietnia 2006 r., II Cz 28/06, niepubl.,
nawiązujące do uchwały połączonych izb Sądu Najwyższego: Izby Cywilnej oraz Izby
Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 17 grudnia 2002 r., III CZP
72/02, OSNC 2003, nr 7 - 8, poz. 92). Uzasadnieniem dla tak pojmowanego wymagania
skargi jest konieczność zaprezentowania przez jej autora argumentów natury prawnej,
pozwalających Sądowi Najwyższemu na podjęcie w ramach przedsądu prawidłowej
decyzji, czy skarga zasługuje na przyjęcie jej do rozpoznania, czy też nie. Dlatego też
2
ten wymóg należy do tzw. wymogów konstrukcyjnych skargi, których niespełnienie
skutkuje jej odrzuceniem a limine.
Wniesiona w niniejszej sprawie skarga kasacyjna nie spełnia tych wymagań,
nawet przy liberalnym ich potraktowaniu. Ogranicza się bowiem do ogólnikowego
stwierdzenia, że w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne „polegające na
rozstrzygnięciu istoty rzeczywistego samoistnego posiadania całej nieruchomości
w niezbędnym do zasiedzenie okresie, z potrzebą przeprowadzenia eksmisji”. Dlatego
na podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c. skarga podlegała odrzuceniu.
POSTANOWIENIE
Dnia 6 czerwca 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Antoni Górski
w sprawie z wniosku M. R.
przy uczestnictwie G. P., C. R., W. B. (…) i M. C. oraz następców prawnych M. C. – J.
C., A. C. i E. R.
o stwierdzenie zasiedzenia własności nieruchomości,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 6 czerwca 2008 r.,
na skutek skargi kasacyjnej uczestniczki postępowania W. B. od postanowienia Sądu
Okręgowego w B. z dnia 5 października 2007 r., sygn. akt II Ca (…),
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
W orzecznictwie utrwalone jest stanowisko, że dla spełnienia wymogu z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. niezbędne jest zawarcie w skardze kasacyjnej odrębnego wniosku o jej
przyjęcie do rozpoznania, zawierającego profesjonalny wywód prawny, nawiązujący do
wskazanych w art. 3989
§ 1 k.p.c. przesłanek przedsądu, ze wskazaniem, które z nich
występują w sprawie i z uzasadnieniem stanowiska skarżącego w tym przedmiocie (por.
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26 kwietnia 2006 r., II Cz 28/06, niepubl.,
nawiązujące do uchwały połączonych izb Sądu Najwyższego: Izby Cywilnej oraz Izby
Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 17 grudnia 2002 r., III CZP
72/02, OSNC 2003, nr 7 - 8, poz. 92). Uzasadnieniem dla tak pojmowanego wymagania
skargi jest konieczność zaprezentowania przez jej autora argumentów natury prawnej,
pozwalających Sądowi Najwyższemu na podjęcie w ramach przedsądu prawidłowej
decyzji, czy skarga zasługuje na przyjęcie jej do rozpoznania, czy też nie. Dlatego też
2
ten wymóg należy do tzw. wymogów konstrukcyjnych skargi, których niespełnienie
skutkuje jej odrzuceniem a limine.
Wniesiona w niniejszej sprawie skarga kasacyjna nie spełnia tych wymagań,
nawet przy liberalnym ich potraktowaniu. Ogranicza się bowiem do ogólnikowego
stwierdzenia, że w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne „polegające na
rozstrzygnięciu istoty rzeczywistego samoistnego posiadania całej nieruchomości
w niezbędnym do zasiedzenie okresie, z potrzebą przeprowadzenia eksmisji”. Dlatego
na podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c. skarga podlegała odrzuceniu.