I CZ 61/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-05-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:I PR 10/63 III CRN 291/69 III CRN 420/67
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 61/08
POSTANOWIENIE
Dnia 5 września 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marian Kocon (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Gerard Bieniek
SSA Dariusz Dończyk
w sprawie z powództwa N.(...) Spółki z o.o. z siedzibą w N.
przeciwko N. S.(…) Spółce z o.o. z siedzibą w N.
o zakazanie czynów nieuczciwej konkurencji,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 5 września 2008 r.,
zażalenia strony powodowej na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 6 marca 2008
r., sygn. akt I ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny w wyroku z dnia 6 marca 2008 r. odrzucił apelację powoda
odnośnie żądania zakazania czynów nieuczciwej konkurencji, a to wobec braku
przedmiotu zaskarżenia. Sąd uznał, że Sąd Okręgowy w W. zaskarżonym apelacją
wyrokiem z dnia 25 czerwca 2007 r. orzekł jedynie o żądaniach związanych z
naruszeniem prawa ochronnego na znak towarowy. Za tym stanowiskiem, w ocenie tego
Sądu, przemawia „oznaczenie w rubrum przedmiotu sporu oraz uzasadnienie wyroku”.
W zażaleniu a to postanowienie powód wniósł o jego uchylenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Trzeba zauważyć, że w kodeksie postępowania cywilnego zostały zróżnicowane i
ustawowo wskazane niezbędne elementy sentencji wyroku i uzasadnienia wyroku.
Przepisem, który określa treść sentencji wyroku, jest art. 325 k.p.c. Według tego
2
przepisu sentencja powinna zawierać rozstrzygnięcie sądu o żądaniach stron. Z kolei
art. 328 § 2 k.p.c. wymienia niezbędne elementy uzasadnienia orzeczeń sądowych
wydanych w pierwszej instancji, którymi są: wskazanie podstawy faktycznej
rozstrzygnięcia i wyjaśnienie jego podstawy prawnej z przytoczeniem przepisów prawa.
Rozstrzygnięcie sądu o żądaniach stron wymienione jest więc tylko w art. 325 k.p.c.,
jako obligatoryjny element sentencji wyroku, a nie jego uzasadnienia.
Rację zatem ma żalący jedynie o tyle, o ile twierdzi, że o treści wyroku decyduje
nie uzasadnienie, a jego sentencja (por. uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia
27.06.1969 r., III CRN 291/69, OSNCP 1970, Nr 3, poz. 527); sentencja wyroku przeto
rozstrzyga o żądaniu stron w sposób samodzielny (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 19.01.1968 r., III CRN 420/67, niepublikowane). Wbrew jednak
stanowisku żalącego z sentencji wyroku Sądu pierwszej instancji w sposób
jednoznaczny wynika, że tym wyrokiem Sąd oddalił jedynie powództwo o zaniechanie
naruszeń prawa ochronnego na znak towarowy. Brak więc negatywnego rozstrzygnięcia
w sentencji wyroku o żądaniach wynikających z zarzucanego pozwanemu czynu
nieuczciwej konkurencji nie daje podstawy do wniesienia apelacji od niewydanego w tej
materii orzeczenia (por. SN z 02.06.64; I PR 10/63, OSNC 1965/5/89). Skutkuje bowiem
dla powoda brakiem przedmiotu zaskarżenia, a w konsekwencji niedopuszczalnością
apelacji na podstawie art. 370 k.p.c.
Z tych przyczyn orzeczono, jak w postanowieniu.
POSTANOWIENIE
Dnia 5 września 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marian Kocon (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Gerard Bieniek
SSA Dariusz Dończyk
w sprawie z powództwa N.(...) Spółki z o.o. z siedzibą w N.
przeciwko N. S.(…) Spółce z o.o. z siedzibą w N.
o zakazanie czynów nieuczciwej konkurencji,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 5 września 2008 r.,
zażalenia strony powodowej na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 6 marca 2008
r., sygn. akt I ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny w wyroku z dnia 6 marca 2008 r. odrzucił apelację powoda
odnośnie żądania zakazania czynów nieuczciwej konkurencji, a to wobec braku
przedmiotu zaskarżenia. Sąd uznał, że Sąd Okręgowy w W. zaskarżonym apelacją
wyrokiem z dnia 25 czerwca 2007 r. orzekł jedynie o żądaniach związanych z
naruszeniem prawa ochronnego na znak towarowy. Za tym stanowiskiem, w ocenie tego
Sądu, przemawia „oznaczenie w rubrum przedmiotu sporu oraz uzasadnienie wyroku”.
W zażaleniu a to postanowienie powód wniósł o jego uchylenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Trzeba zauważyć, że w kodeksie postępowania cywilnego zostały zróżnicowane i
ustawowo wskazane niezbędne elementy sentencji wyroku i uzasadnienia wyroku.
Przepisem, który określa treść sentencji wyroku, jest art. 325 k.p.c. Według tego
2
przepisu sentencja powinna zawierać rozstrzygnięcie sądu o żądaniach stron. Z kolei
art. 328 § 2 k.p.c. wymienia niezbędne elementy uzasadnienia orzeczeń sądowych
wydanych w pierwszej instancji, którymi są: wskazanie podstawy faktycznej
rozstrzygnięcia i wyjaśnienie jego podstawy prawnej z przytoczeniem przepisów prawa.
Rozstrzygnięcie sądu o żądaniach stron wymienione jest więc tylko w art. 325 k.p.c.,
jako obligatoryjny element sentencji wyroku, a nie jego uzasadnienia.
Rację zatem ma żalący jedynie o tyle, o ile twierdzi, że o treści wyroku decyduje
nie uzasadnienie, a jego sentencja (por. uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia
27.06.1969 r., III CRN 291/69, OSNCP 1970, Nr 3, poz. 527); sentencja wyroku przeto
rozstrzyga o żądaniu stron w sposób samodzielny (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 19.01.1968 r., III CRN 420/67, niepublikowane). Wbrew jednak
stanowisku żalącego z sentencji wyroku Sądu pierwszej instancji w sposób
jednoznaczny wynika, że tym wyrokiem Sąd oddalił jedynie powództwo o zaniechanie
naruszeń prawa ochronnego na znak towarowy. Brak więc negatywnego rozstrzygnięcia
w sentencji wyroku o żądaniach wynikających z zarzucanego pozwanemu czynu
nieuczciwej konkurencji nie daje podstawy do wniesienia apelacji od niewydanego w tej
materii orzeczenia (por. SN z 02.06.64; I PR 10/63, OSNC 1965/5/89). Skutkuje bowiem
dla powoda brakiem przedmiotu zaskarżenia, a w konsekwencji niedopuszczalnością
apelacji na podstawie art. 370 k.p.c.
Z tych przyczyn orzeczono, jak w postanowieniu.