I CNP 54/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-05-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CNP 54/08
POSTANOWIENIE
Dnia 18 września 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marek Sychowicz
w sprawie ze skargi M. G. i W. G. o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w K. z dnia 14 czerwca 2006r., sygn.
akt I Ns (…), wydanego w sprawie z wniosku M. W. przy uczestnictwie M. G. i W. G. o
ustanowienie drogi koniecznej, na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 18
września 2008 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Uczestnicy postępowania W. G. i M. G. zakończonego prawomocnym
postanowieniem Sądu Rejonowego w K. z dnia 14 czerwca 2006 r., sygn. akt I Ns (…),
o ustanowieniu służebności drogowej przejazdu i przechodu, pismem z dnia 17 lipca
2007 r., sporządzonym przez nich osobiście, wnieśli o stwierdzenie niezgodności z
prawem tego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia wnosi
się do sądu, który wydał zaskarżone orzeczenie (art. 4246
§ 1 k.p.c.). Skarga podlega
zaś rozpoznaniu przez Sąd Najwyższy (art. 42410
k.p.c.). Stosownie do art. 871
§ 1 k.p.c.
w postępowaniu przed Sądem Najwyższym obowiązuje zastępstwo stron przez
adwokatów lub radców prawnych; zastępstwo to dotyczy także czynności procesowych
związanych z postępowaniem przed Sądem Najwyższym, podejmowanych przed sądem
niższej instancji. Wymienione zastępstwo nie obowiązuje jedynie w postępowaniu o
zwolnienie od kosztów sądowych oraz o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego
2
oraz gdy stroną, jej organem, jej przedstawicielem ustawowym lub pełnomocnikiem jest
sędzia, prokurator, notariusz albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, a
także gdy stroną, jej organem lub jej przedstawicielem ustawowym jest adwokat, radca
prawny lub radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa art. 871
§ 2 k.p.c.).
Ponieważ skarga wniesiona osobiście przez uczestników postępowania
wniesiona została w sprawie, w której obowiązuje przymus adwokacko-radcowski, jest
ona niedopuszczalna i jako taka, na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c. podlega odrzuceniu
przez Sąd Najwyższy.
POSTANOWIENIE
Dnia 18 września 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marek Sychowicz
w sprawie ze skargi M. G. i W. G. o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w K. z dnia 14 czerwca 2006r., sygn.
akt I Ns (…), wydanego w sprawie z wniosku M. W. przy uczestnictwie M. G. i W. G. o
ustanowienie drogi koniecznej, na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 18
września 2008 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Uczestnicy postępowania W. G. i M. G. zakończonego prawomocnym
postanowieniem Sądu Rejonowego w K. z dnia 14 czerwca 2006 r., sygn. akt I Ns (…),
o ustanowieniu służebności drogowej przejazdu i przechodu, pismem z dnia 17 lipca
2007 r., sporządzonym przez nich osobiście, wnieśli o stwierdzenie niezgodności z
prawem tego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia wnosi
się do sądu, który wydał zaskarżone orzeczenie (art. 4246
§ 1 k.p.c.). Skarga podlega
zaś rozpoznaniu przez Sąd Najwyższy (art. 42410
k.p.c.). Stosownie do art. 871
§ 1 k.p.c.
w postępowaniu przed Sądem Najwyższym obowiązuje zastępstwo stron przez
adwokatów lub radców prawnych; zastępstwo to dotyczy także czynności procesowych
związanych z postępowaniem przed Sądem Najwyższym, podejmowanych przed sądem
niższej instancji. Wymienione zastępstwo nie obowiązuje jedynie w postępowaniu o
zwolnienie od kosztów sądowych oraz o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego
2
oraz gdy stroną, jej organem, jej przedstawicielem ustawowym lub pełnomocnikiem jest
sędzia, prokurator, notariusz albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, a
także gdy stroną, jej organem lub jej przedstawicielem ustawowym jest adwokat, radca
prawny lub radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa art. 871
§ 2 k.p.c.).
Ponieważ skarga wniesiona osobiście przez uczestników postępowania
wniesiona została w sprawie, w której obowiązuje przymus adwokacko-radcowski, jest
ona niedopuszczalna i jako taka, na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c. podlega odrzuceniu
przez Sąd Najwyższy.