Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 68/08
POSTANOWIENIE
Dnia 2 października 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Helena Ciepła (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Marian Kocon
SSN Krzysztof Strzelczyk
w sprawie z wniosku Agencji Nieruchomości (…) Oddział Terenowy w P. Filia w P.
przy uczestnictwie M. S.. i A. S.
o wpis prawa własności,
po rozpoznaniu. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 2 października 2008
r.,
zażalenia uczestnika postępowania A. S. na postanowienie Sądu Okręgowego w P. z
dnia 18 czerwca 2008 r., sygn. akt II Ca (…),
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
Sąd Rejonowy w T. – Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych w C. w dniu 26
października 2007 r. wpisał w księdze wieczystej Kw (…).3, w miejsce dotychczasowych
właścicieli: M. i A. małżonków S., Skarb Państwa – Agencję Nieruchomości (…) oraz
wykreślił hipotekę kaucyjną przysługującą tej Agencji. Apelację uczestnika
postępowania, A. S., od tego wpisu Sąd Okręgowy w P. postanowieniem z dnia 19
lutego 2008 r. oddalił.
Uczestnik postępowania w skardze kasacyjnej od tego orzeczenia, jako podstawę
do uwzględnienia wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania powołał oczywiste
uzasadnienie skargi. Stwierdził bowiem, że „zawiadomienie o wpisie do księgi wieczystej
2
nie wywołuje żadnych skutków materialnoprawnych, a tym samym nie może sanować
braku podstaw tego wpisu”.
Postanowieniem z dnia 18 czerwca 2008 r. Sąd Okręgowy w P. odrzucił skargę
kasacyjną uznając, że nie spełnia ona wymogu z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., wobec braku
uzasadnienia wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania.
Uczestnik postępowania, A. S., w zażaleniu na to postanowienie, zarzucił
naruszenie art. 3986
§ 2 k.p.c. w zw. z art. 3984
§ 1 k.p.c. w zw. z art. 13 §2 k.p.c. przez
uznanie, że skarga kasacyjna nie zawiera uzasadnienia wniosku o przyjęcie jej do
rozpoznania przez Sąd Najwyższy i wniósł o jego uchylenie oraz przekazanie sprawy do
ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 1 lipca 2008 r. orzekł, że art. 3986
§ 2 i 3
k.p.c. w związku z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., w zakresie, w jakim przewiduje odrzucenie –
bez wezwania do usunięcia braków – skargi kasacyjnej niespełniającej wymagań
określonych w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. jest niezgodny z art. 45 ust. 1 w związku z art. 31
ust. 3 i art. 2 Konstytucji (Dz. U. Nr 120, poz. 779). Oznacza to, że Trybunał
Konstytucyjny nadał tym wymaganiom charakter braku formalnego. Uznanie tej normy
za niekonstytucyjną wiąże Sąd Najwyższy na podstawie art. 316 § 1 k.p.c.
Wobec wyeliminowania z porządku prawnego niekonstytucyjnej normy
nakazującej sądowi drugiej instancji i Sądowi Najwyższemu odrzucenie skargi
kasacyjnej bez wezwania do usunięcia braków obu elementów skargi wymienionych w
art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., Sąd Najwyższy na podstawie art. 39815
§ 1 w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c. uchylił zaskarżone postanowienie jako pozbawione podstawy prawnej.