I CNP 62/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:30-05-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CNP 62/08
POSTANOWIENIE
Dnia 17 października 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie ze skargi W. J. o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 10 maja
2006 r., sygn. akt I Ca (…), wydanego w sprawie z powództwa W. J.
przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej B.(...) w I.
o uchylenie uchwał,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 17 października 2008 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Powód W. J. wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 10 maja 2006 r. oddalającego
jego apelację od wyroku Sądu Rejonowego w K. z dnia 28 grudnia 2005 r. Tym ostatnim
wyrokiem Sąd Rejonowy oddalił jego powództwo o uchylenie uchwał nr 17, 18, 19 i
20/2004, podjętych w dniu 15 marca 2004 r. przez pozwaną Wspólnotę Mieszkaniową
„B.(...)” w I. Uchwały te dotyczyły:
- uchwała 17/2004 – obniżenia o 50% opłat za c.o. w marcu i kwietniu 2004 r.;
- uchwała 18/2004 – wprowadzenia opłaty za c.o. w formie zaliczki, po rozliczeniu
okresu grzewczego 2003/2004 r.;
- uchwała 19/2004 – przywrócenia wpłaty na fundusz eksploatacyjny w wysokości 0,50
zł /m2
;
- uchwała 20/2004 – przeznaczenia części wspólnej nieruchomości, znajdującej się na I
piętrze budynku na biuro zarządu Wspólnoty.
2
W skardze powód twierdził, że wydanie zaskarżonego orzeczenia wyrządziło mu
znaczną szkodę, „jeśli uwzględnić, że zaskarżone uchwały pozostają w rażącej
sprzeczności z elementarnymi zasadami prawidłowej gospodarki, w tym także
zarządzania majątkiem powoda”, „uchwała nr (…)/2004 (…) pozornie obniża koszty
opłaty do uchwalonej wysokości (…)”, ale obniżka „winna nastąpić w znacznie większym
stopniu”, „uchwała nr 18/2004 umocowuje zarząd do wprowadzenia dodatkowego
świadczenia m.in. od powoda jako członka wspólnoty bez żadnych kryteriów”,
„natomiast uchwała 1(…)/2004 wprowadza niczym nie uzasadnione dodatkowe
świadczenie w postaci tzw. funduszu eksploatacyjnego”. Według twierdzeń powoda,
zarząd Wspólnoty się nie rozliczył z otrzymanych wpłat, co przynajmniej
uprawdopodobnia, że powodowi została wyrządzona szkoda.
Zgodnie z art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia powinna zawierać uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody
spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga ta dotyczy. Warunek ten jest
spełniony jedynie wówczas, gdy strona skarżąca złoży oświadczenie, że szkoda w jej
majątku nastąpiła i wskaże rodzaj i rozmiar tej szkody, a ponadto powoła lub przedstawi
dowody lub inne środki uwiarygodniające jej twierdzenie (por. np. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 22 listopada 2005 r., I CNP 19/05, nie publ., postanowienia tego
Sądu z dnia 23 września 2005 r., III CNP 5/05, nie publ.; z dnia 11 sierpnia 2005 r., III
CNP 4/05, OSNC z 2006 r., nr 1, poz. 16, z 15 lutego 2006 r., IV CNP 7/05, nie publ.).
Skarga powoda nie wypełnia tych wymagań, a w konsekwencji nie czyni zadość
wymaganiu ustanowionemu w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. Skarżący ograniczył się do
ogólnikowego stwierdzenia, że poniósł szkodę, gdyż musiał przekazywać Wspólnocie
świadczenia, jego zdaniem nieuzasadnione, z których Wspólnota się z nim nie
rozliczyła. Nie wskazał jednak przy tym, nawet w przybliżeniu, jakie są rozmiary
poniesionej przez niego szkody i z czego szkoda ta miałaby wynikać, skoro skarżący
może domagać się zwrotu niewykorzystanych zaliczek na poczet opłat za ogrzewanie
swoich lokali, a także rozliczenia wydatków na remonty. Pokrywanie m.in. kosztów
eksploatacji części wspólnych, a także kosztów związanych z korzystaniem z własnego
lokalu należy do obowiązków powoda na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 24
czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.).
Chcąc zatem uprawdopodobnić poniesienie szkody w wyniku wydania zaskarżonego
orzeczenia, skarżący winien unaocznić (a nie tylko twierdzić), jakich nieuzasadnionych
3
wpłat dokonał w wyniku nieuchylenia kwestionowanych uchwał oraz czy i dlaczego nie
może ich odzyskać od Wspólnoty w części nie znajdującej uzasadnienia w wydatkach.
Z przytoczonych względów należało orzec jak w sentencji, na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 17 października 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie ze skargi W. J. o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 10 maja
2006 r., sygn. akt I Ca (…), wydanego w sprawie z powództwa W. J.
przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej B.(...) w I.
o uchylenie uchwał,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 17 października 2008 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Powód W. J. wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 10 maja 2006 r. oddalającego
jego apelację od wyroku Sądu Rejonowego w K. z dnia 28 grudnia 2005 r. Tym ostatnim
wyrokiem Sąd Rejonowy oddalił jego powództwo o uchylenie uchwał nr 17, 18, 19 i
20/2004, podjętych w dniu 15 marca 2004 r. przez pozwaną Wspólnotę Mieszkaniową
„B.(...)” w I. Uchwały te dotyczyły:
- uchwała 17/2004 – obniżenia o 50% opłat za c.o. w marcu i kwietniu 2004 r.;
- uchwała 18/2004 – wprowadzenia opłaty za c.o. w formie zaliczki, po rozliczeniu
okresu grzewczego 2003/2004 r.;
- uchwała 19/2004 – przywrócenia wpłaty na fundusz eksploatacyjny w wysokości 0,50
zł /m2
;
- uchwała 20/2004 – przeznaczenia części wspólnej nieruchomości, znajdującej się na I
piętrze budynku na biuro zarządu Wspólnoty.
2
W skardze powód twierdził, że wydanie zaskarżonego orzeczenia wyrządziło mu
znaczną szkodę, „jeśli uwzględnić, że zaskarżone uchwały pozostają w rażącej
sprzeczności z elementarnymi zasadami prawidłowej gospodarki, w tym także
zarządzania majątkiem powoda”, „uchwała nr (…)/2004 (…) pozornie obniża koszty
opłaty do uchwalonej wysokości (…)”, ale obniżka „winna nastąpić w znacznie większym
stopniu”, „uchwała nr 18/2004 umocowuje zarząd do wprowadzenia dodatkowego
świadczenia m.in. od powoda jako członka wspólnoty bez żadnych kryteriów”,
„natomiast uchwała 1(…)/2004 wprowadza niczym nie uzasadnione dodatkowe
świadczenie w postaci tzw. funduszu eksploatacyjnego”. Według twierdzeń powoda,
zarząd Wspólnoty się nie rozliczył z otrzymanych wpłat, co przynajmniej
uprawdopodobnia, że powodowi została wyrządzona szkoda.
Zgodnie z art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia powinna zawierać uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody
spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga ta dotyczy. Warunek ten jest
spełniony jedynie wówczas, gdy strona skarżąca złoży oświadczenie, że szkoda w jej
majątku nastąpiła i wskaże rodzaj i rozmiar tej szkody, a ponadto powoła lub przedstawi
dowody lub inne środki uwiarygodniające jej twierdzenie (por. np. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 22 listopada 2005 r., I CNP 19/05, nie publ., postanowienia tego
Sądu z dnia 23 września 2005 r., III CNP 5/05, nie publ.; z dnia 11 sierpnia 2005 r., III
CNP 4/05, OSNC z 2006 r., nr 1, poz. 16, z 15 lutego 2006 r., IV CNP 7/05, nie publ.).
Skarga powoda nie wypełnia tych wymagań, a w konsekwencji nie czyni zadość
wymaganiu ustanowionemu w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. Skarżący ograniczył się do
ogólnikowego stwierdzenia, że poniósł szkodę, gdyż musiał przekazywać Wspólnocie
świadczenia, jego zdaniem nieuzasadnione, z których Wspólnota się z nim nie
rozliczyła. Nie wskazał jednak przy tym, nawet w przybliżeniu, jakie są rozmiary
poniesionej przez niego szkody i z czego szkoda ta miałaby wynikać, skoro skarżący
może domagać się zwrotu niewykorzystanych zaliczek na poczet opłat za ogrzewanie
swoich lokali, a także rozliczenia wydatków na remonty. Pokrywanie m.in. kosztów
eksploatacji części wspólnych, a także kosztów związanych z korzystaniem z własnego
lokalu należy do obowiązków powoda na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 24
czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.).
Chcąc zatem uprawdopodobnić poniesienie szkody w wyniku wydania zaskarżonego
orzeczenia, skarżący winien unaocznić (a nie tylko twierdzić), jakich nieuzasadnionych
3
wpłat dokonał w wyniku nieuchylenia kwestionowanych uchwał oraz czy i dlaczego nie
może ich odzyskać od Wspólnoty w części nie znajdującej uzasadnienia w wydatkach.
Z przytoczonych względów należało orzec jak w sentencji, na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c.