IV CZ 75/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:23-06-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 75/08
POSTANOWIENIE
Dnia 29 października 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (sprawozdawca)
SSN Krzysztof Strzelczyk
ze skargi uczestnika postępowania A. K.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego
w S. z dnia 15 września 2004 r., sygn. akt I Ca (…)
w sprawie z wniosku J. T. i M. T.
przy uczestnictwie A. O., A. K., Z. L., H. M. i Agencji Nieruchomości Rolnych w W.
Oddział Terenowy w O.
o rozgraniczenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 29 października 2008
r.,
zażalenia uczestnika postępowania A. K. na postanowienie Sądu Okręgowego w S. z
dnia 3 czerwca 2008 r., sygn. akt I Ca (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 3 czerwca 2008 r. Sąd Okręgowy w S. odrzucił skargę o
wznowienie postępowania uczestnika A. K. Została ona złożona w dniu 6 maja 2008 r.
(data stempla pocztowego) w sprawie zakończonej prawomocnym postanowieniem
wydanym przez ten Sąd w dniu 15 września 2004 r.
2
Skarżący powołał się w skardze na pismo Urzędu Wojewódzkiego w B. opatrzone
datą 22 sierpnia 2006 r. Treść pisma miała stanowić podstawę do wznowienia
postępowania, a jako podstawę prawną powołał art. 403 § 2 k.p.c.
Sąd Okręgowy uznał, że skarga została złożona po upływie terminie do jej
wniesienia. Skarżący o istnieniu tego pisma, a tym samym o podstawie wznowienia
postępowania, dowiedział się w sierpniu 2006 r., a skarga została wniesiona dopiero w
maju 2008 r. Z tej przyczyny Sąd, zgodnie z art. 407 § 1 k.p.c. i 410 § 1 k.p.c., skargę,
jako spóźnioną, odrzucił.
Zażalenie na postanowienie wniósł uczestnik postępowania, zarzucając
naruszenie art. 410 § 1 k.p.c., 403 § 2 k.p.c. i 200 § 3 k.p.c. Skarżący zarzucał,
że skargę wniósł w dniu 25 października 2006 r., zachowując termin do jej wniesienia.
Skarga została co prawda wniesiona błędnie do niewłaściwego Sądu, to jest do Sądu
Rejonowego w G., jednak ten Sąd powinien bezzwłocznie przesłać ją do Sądu
Okręgowego, co pozwoliłoby uznać, że termin został dochowany.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 403 § 2 k.p.c. można żądać wznowienia w razie późniejszego
wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć
wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim
postępowaniu. Jak stanowi art. 407 § 1 k.p.c. skargę o wznowienie wnosi się w terminie
trzymiesięcznym; termin ten liczy się od dnia, w którym strona dowiedziała się o
podstawie wznowienia, a gdy podstawą jest pozbawienie możności działania lub brak
należytej reprezentacji - od dnia, w którym o wyroku dowiedziała się strona, jej organ lub
jej przedstawiciel ustawowy.
Zasadnicze znaczenie dla oceny dochowania terminu do wniesienia skargi ma
zatem ustalenie, w jakiej dacie skarżący dowiedział się o podstawie wznowienia i w
jakiej dacie wniósł skargę o wznowienie postępowania. Uczestnik w zażaleniu podnosił,
że skargę o wznowienie postępowania wniósł w innym terminie, niż ustalił to Sąd
Okręgowy.
Wbrew jednak podnoszonym zarzutom, w aktach sprawy znajduje się skarga o
wznowienie postępowania, opatrzona datą 3 maja 2008 r., która została przesłana do
Sądu Okręgowego w S. przesyłką nadaną przez skarżącego w urzędzie pocztowym
dnia 6 maja 2008 r. Nie była więc to skarga z dnia 24 października 2006 r., na którą
powołał się w zażaleniu skarżący.
3
Nie można wykluczyć, że taka skarga też została złożona i zapoczątkowała
postępowanie w tym przedmiocie wznowienia postępowania. Jest to jednak inne
postępowanie, co do którego nie orzekał Sąd Okręgowy w zaskarżonym postanowieniu.
Wobec powyższego Sąd Najwyższy na podstawie art. 3941
§ 3 w związku
z art. 39814
k.p.c. postanowił jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 29 października 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (sprawozdawca)
SSN Krzysztof Strzelczyk
ze skargi uczestnika postępowania A. K.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego
w S. z dnia 15 września 2004 r., sygn. akt I Ca (…)
w sprawie z wniosku J. T. i M. T.
przy uczestnictwie A. O., A. K., Z. L., H. M. i Agencji Nieruchomości Rolnych w W.
Oddział Terenowy w O.
o rozgraniczenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 29 października 2008
r.,
zażalenia uczestnika postępowania A. K. na postanowienie Sądu Okręgowego w S. z
dnia 3 czerwca 2008 r., sygn. akt I Ca (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 3 czerwca 2008 r. Sąd Okręgowy w S. odrzucił skargę o
wznowienie postępowania uczestnika A. K. Została ona złożona w dniu 6 maja 2008 r.
(data stempla pocztowego) w sprawie zakończonej prawomocnym postanowieniem
wydanym przez ten Sąd w dniu 15 września 2004 r.
2
Skarżący powołał się w skardze na pismo Urzędu Wojewódzkiego w B. opatrzone
datą 22 sierpnia 2006 r. Treść pisma miała stanowić podstawę do wznowienia
postępowania, a jako podstawę prawną powołał art. 403 § 2 k.p.c.
Sąd Okręgowy uznał, że skarga została złożona po upływie terminie do jej
wniesienia. Skarżący o istnieniu tego pisma, a tym samym o podstawie wznowienia
postępowania, dowiedział się w sierpniu 2006 r., a skarga została wniesiona dopiero w
maju 2008 r. Z tej przyczyny Sąd, zgodnie z art. 407 § 1 k.p.c. i 410 § 1 k.p.c., skargę,
jako spóźnioną, odrzucił.
Zażalenie na postanowienie wniósł uczestnik postępowania, zarzucając
naruszenie art. 410 § 1 k.p.c., 403 § 2 k.p.c. i 200 § 3 k.p.c. Skarżący zarzucał,
że skargę wniósł w dniu 25 października 2006 r., zachowując termin do jej wniesienia.
Skarga została co prawda wniesiona błędnie do niewłaściwego Sądu, to jest do Sądu
Rejonowego w G., jednak ten Sąd powinien bezzwłocznie przesłać ją do Sądu
Okręgowego, co pozwoliłoby uznać, że termin został dochowany.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 403 § 2 k.p.c. można żądać wznowienia w razie późniejszego
wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć
wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim
postępowaniu. Jak stanowi art. 407 § 1 k.p.c. skargę o wznowienie wnosi się w terminie
trzymiesięcznym; termin ten liczy się od dnia, w którym strona dowiedziała się o
podstawie wznowienia, a gdy podstawą jest pozbawienie możności działania lub brak
należytej reprezentacji - od dnia, w którym o wyroku dowiedziała się strona, jej organ lub
jej przedstawiciel ustawowy.
Zasadnicze znaczenie dla oceny dochowania terminu do wniesienia skargi ma
zatem ustalenie, w jakiej dacie skarżący dowiedział się o podstawie wznowienia i w
jakiej dacie wniósł skargę o wznowienie postępowania. Uczestnik w zażaleniu podnosił,
że skargę o wznowienie postępowania wniósł w innym terminie, niż ustalił to Sąd
Okręgowy.
Wbrew jednak podnoszonym zarzutom, w aktach sprawy znajduje się skarga o
wznowienie postępowania, opatrzona datą 3 maja 2008 r., która została przesłana do
Sądu Okręgowego w S. przesyłką nadaną przez skarżącego w urzędzie pocztowym
dnia 6 maja 2008 r. Nie była więc to skarga z dnia 24 października 2006 r., na którą
powołał się w zażaleniu skarżący.
3
Nie można wykluczyć, że taka skarga też została złożona i zapoczątkowała
postępowanie w tym przedmiocie wznowienia postępowania. Jest to jednak inne
postępowanie, co do którego nie orzekał Sąd Okręgowy w zaskarżonym postanowieniu.
Wobec powyższego Sąd Najwyższy na podstawie art. 3941
§ 3 w związku
z art. 39814
k.p.c. postanowił jak w sentencji.