V CNP 68/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:23-06-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CNP 68/08
POSTANOWIENIE
Dnia 6 listopada 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi W. C.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w O.
z dnia 8 lutego 2006 r., sygn. akt VI C (…) [VI WSC (…)]
w sprawie z powództwa W. C. i B. C.
przeciwko J. W. i „M.(…)” Spółce z o.o. w K.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 6 listopada 2008 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Wyrok Sądu Rejonowego w O. z dnia 8 lutego 2006 r. [sygn. akt VI C (…)] powód
W. C. zakwestionował skargą o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje obligatoryjne zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych.
Wymaganie to ma charakter konstrukcyjny, w związku z czym skarga wniesiona
osobiście przez stronę niebędącą sędzią, prokuratorem, notariuszem, profesorem lub
doktorem habilitowanym nauk prawnych, adwokatem, radcą prawnym, radcą
Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa (art. 871
§ 2 k.p.c.) jest dotknięta tzw. brakiem
istotnym, nienaprawialnym w trybie właściwym dla usuwania braków formalnych (art.
130 k.p.c.) i podlega odrzuceniu a limine. Wniesiona skarga sporządzona i wniesiona
2
została osobiście przez powoda, a zatem bez zachowania przymusu adwokacko-
radcowskiego.
Ponadto skarga nie spełnia wszystkich wymagań określonych w art. 4245
§ 1
k.p.c.
Z przedstawionych przyczyn skarga jest niedopuszczalna. Zawiera bowiem
nieusuwalne braki. W konsekwencji należało ją odrzucić (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 6 listopada 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi W. C.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w O.
z dnia 8 lutego 2006 r., sygn. akt VI C (…) [VI WSC (…)]
w sprawie z powództwa W. C. i B. C.
przeciwko J. W. i „M.(…)” Spółce z o.o. w K.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 6 listopada 2008 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Wyrok Sądu Rejonowego w O. z dnia 8 lutego 2006 r. [sygn. akt VI C (…)] powód
W. C. zakwestionował skargą o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje obligatoryjne zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych.
Wymaganie to ma charakter konstrukcyjny, w związku z czym skarga wniesiona
osobiście przez stronę niebędącą sędzią, prokuratorem, notariuszem, profesorem lub
doktorem habilitowanym nauk prawnych, adwokatem, radcą prawnym, radcą
Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa (art. 871
§ 2 k.p.c.) jest dotknięta tzw. brakiem
istotnym, nienaprawialnym w trybie właściwym dla usuwania braków formalnych (art.
130 k.p.c.) i podlega odrzuceniu a limine. Wniesiona skarga sporządzona i wniesiona
2
została osobiście przez powoda, a zatem bez zachowania przymusu adwokacko-
radcowskiego.
Ponadto skarga nie spełnia wszystkich wymagań określonych w art. 4245
§ 1
k.p.c.
Z przedstawionych przyczyn skarga jest niedopuszczalna. Zawiera bowiem
nieusuwalne braki. W konsekwencji należało ją odrzucić (art. 4248
§ 1 k.p.c.).