Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CNP 71/08
POSTANOWIENIE
Dnia 6 listopada 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi Syndyka Masy Upadłości "H.(...)" Spółki z o.o. w W.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu
Apelacyjnego z dnia 27 grudnia 2006 r., sygn. akt I ACz (…) [WSC (…)] w sprawie z
powództwa Syndyka Masy Upadłości "H.(...)" Spółki z o.o. w W.
przeciwko "I.(…)" Spółce z o.o. w W.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 6 listopada 2008 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 27 grudnia 2006 r. [sygn. akt ACz (…) Sąd Apelacyjny
oddalił zażalenie Syndyka Masy Upadłości „H.(...)” Sp. z o.o. od postanowienia Sądu
Okręgowego w W. z dnia 20 listopada 2006 r. [sygn. akt X GC (…)] odrzucającego
apelację od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 18 października 2006 r.
Syndyk Masy Upadłości „H.(...)" Sp. z o.o. wniósł skargę o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu Apelacyjnego, opierając ją
na podstawie naruszenia przepisów postępowania, tj. art. 1302
§ 3 i 4 k.p.c. w związku z
art. 4792
k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia przysługuje od prawomocnego orzeczenia sądu drugiej
instancji, gdy przez jego wydanie stronie została wyrządzona szkoda, a zmiana lub
2
uchylenie tego orzeczenia w drodze przysługujących stronie środków prawnych nie było
i nie jest możliwe. W wyjątkowych wypadkach - jak stanowi § 2 powołanego artykułu -
gdy niezgodność z prawem wynika z naruszenia podstawowych zasad porządku
prawnego lub konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela, skarga
przysługuje także od prawomocnego orzeczenia wydanego przez sąd pierwszej lub
drugiej instancji, jeżeli strony nie skorzystały z przysługujących im środków prawnych,
chyba że jest możliwa zmiana lub uchylenie orzeczenia w drodze innych
przysługujących stronie środków prawnych.
W rozpoznawanej sprawie istotne jest to, że kwestionowane postanowienie
formalne Sądu Apelacyjnego o oddaleniu zażalenia zamknęło stronie skarżącej tylko
możliwość kontroli instancyjnej orzeczenia Sądu Okręgowego i samoistnie nie może
stanowić szkody. W konsekwencji istnieje wyrok Sądu Okręgowego z dnia 18
października 2006 r., korzystający z waloru prawomocności i powagi rzeczy osądzonej
(art. 365 i 366 k.p.c.). Nie został on zakwestionowany również w tej skardze, zatem nie
może podlegać jakiejkolwiek weryfikacji w sprawie skargowej.
Wniesiona skarga nie spełnia także istotnego wymagania, przewidzianego w art.
4245
§ 1 pkt 4 k.p.c., tj. uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody, spowodowanej przez
wydanie orzeczenia, którego dotyczy. Skarżący podał, że w celu uprawdopodobnienia
wyrządzenia szkody spowodowanej przez wydanie zaskarżonego postanowienia, zgłosił
szereg dowodów: pozew o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym;
umowę o powierniczy przelew wierzytelności; oświadczenie dłużnika; wezwania do
zapłaty oraz wyrok Sądu Okręgowego w W. [sygn. akt X GC (…)]. Należy zauważyć, że
skarżący - w następstwie procesowego ukształtowania swojej skargi - został
pozbawiony możliwości dowodzenia, że wynik postępowania odwoławczego byłby dla
niego korzystny. Sąd Najwyższy nie może zastępować sądu drugiej instancji
i rozstrzygać, jakiej treści orzeczenie powinno zapaść w następstwie nieodrzucenia
środka odwoławczego (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 4 lipca 2006 r. V
CNP 86/06; OSNC 2007/3/47). Zaskarżając jedynie postanowienie formalne oddalające
zażalenie, skarżący nie uprawdopodobnił, gdyż nie mógł uprawdopodobnić, powstania
szkody (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.).
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c. postanowił, jak
w sentencji postanowienia.

V CNP 71/08

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia