Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CNP 71/08
POSTANOWIENIE
Dnia 25 listopada 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie ze skargi pozwanych
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Apelacyjnego z
dnia 19 października 2007 r., sygn. akt I ACa (…),
w sprawie z powództwa M. T.
przeciwko E. Ż. i A. S.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 25 listopada 2008 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Pozwane E. Ż. i A. S. wniosły skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 19 października 2007 r., którym
zmieniony został wyrok Sądu Okręgowego w G. z dnia 24 października 2006 r.
Zaskarżeniem objęta została część wyroku, ujęta w jego punkcie I, w zakresie
utrzymanych w mocy kosztów zastępstwa procesowego zasądzonych od pozwanych na
rzecz powoda, w wysokości 4.112,55 zł. Orzeczenie Sądu Apelacyjnego zapadło w
wyniku częściowego uwzględnienia apelacji pozwanych – uwzględnione przez Sąd
I instancji roszczenie (pierwotnie przyznane powodowi w nakazie zapłaty wydanym w
postępowaniu nakazowym) Sąd II instancji uznał za uzasadnione jedynie w 43%, wobec
czego obniżył zakres, w jakim nakaz zapłaty utrzymany został w mocy do 75.431,33 zł z
ustawowymi odsetkami oraz do kwoty 4.785 zł tytułem kosztów postępowania należnych
powodowi, w pozostałym zakresie nakaz ten został uchylony, a powództwo oddalone.
2
Sąd Apelacyjny w punkcie II wyroku oddalił apelację pozwanych w pozostałym zakresie,
odrzucił zażalenie powoda oraz zniósł wzajemnie między stronami koszty procesu za
instancję odwoławczą.
W skardze pozwane zarzuciły, że wydanie zaskarżonego orzeczenia o kosztach
nastąpiło z w wyniku naruszenia przez Sąd Apelacyjny art. 100 k.p.c. i 98 § 3 k.p.c., jest
ono sprzeczne z art. 100 k.p.c. i wyrządziło im szkodę polegająca na konieczności
zwrócenia powodowi kosztów procesu zawyżonych o 4.625,85 zł w stosunku do
należnych. Zawyżenie nastąpiło w wyniku błędnego wyliczenia matematycznego części
kosztów należnych powodowi oraz na skutek nieuwzględnienia przez Sąd II instancji
wzajemnych kosztów poniesionych przez powódki, które wygrały spór w 57% i w takiej
części powinny uzyskać ich zwrot. Na dowód poniesionej szkody przedłożyły dowód
przekazania powodowi łącznie kwoty 118.635,10 zł.
Zgodnie z art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia powinna zawierać uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody
spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga ta dotyczy. Warunek ten jest
spełniony jedynie wówczas, gdy strona skarżąca złoży oświadczenie, że szkoda w jej
majątku nastąpiła i wskaże rodzaj i rozmiar tej szkody, a ponadto powoła lub przedstawi
dowody lub inne środki uwiarygodniające jej twierdzenie (por. np. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 22 listopada 2005 r., I CNP 19/05, nie publ., postanowienia tego
Sądu z dnia 23 września 2005 r., III CNP 5/05, nie publ.; z dnia 11 sierpnia 2005 r., III
CNP 4/05, OSNC z 2006 r., nr 1, poz. 16, z 15 lutego 2006 r., IV CNP 7/05, nie publ.).
Skarga pozwanych nie wypełnia tych warunków, a w konsekwencji nie czyni zadość
wymaganiu ustanowionemu w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. Skarżące za niezgodne z
prawem orzeczenie, które wyrządziło im szkodę, uznały rozstrzygnięcie utrzymujące w
mocy zasądzenie na rzecz powoda kosztów postępowania nakazowego w części
obejmującej kwotę 4.112,55 zł, twierdząc, że o tą sumę została zawyżona należność
przyznana powodowi. Jednak wskazywane przez nie źródło tak określonej szkody, w
postaci nieuwzględnienia przez Sąd II instancji zawartego w apelacji wniosku
pozwanych o przyznanie im kosztów postępowania przed Sądem I instancji, mieści się
w zupełnie innej części orzeczenia Sądu Apelacyjnego – konkretnie w punkcie II,
oddalającym apelacje pozwanych w pozostałym zakresie. Tego orzeczenia pozwane
jednak nie skarżą.
Skompensowanie kosztów stron jest czynnością techniczną, stanowiącą
konsekwencję uwzględnienia wzajemnie przysługujących stronom należności z tytułu
3
kosztów. Jeżeli jednak wniosek jednej ze stron o zasądzenie kosztów nie został
uwzględniony, to orzeczenie o tym nie mieści się w sposób dorozumiany w
postanowieniu przyznającym należne koszty drugiej stronie, lecz w rozstrzygnięciu
odmawiającym uwzględnienia żądań strony, której kosztów nie przyznano. Dlatego też
skarżące przedłożonymi dowodami nie wykazały ani nie uprawdopodobniły faktu
poniesienia szkody w wyniku wydania orzeczenia, które zaskarżyły skargą o
stwierdzenie niezgodności z prawem. To orzeczenie bowiem nie wyrządziło im szkody w
postaci nieotrzymania zwrotu części kosztów procesu. Pozwane podnoszą wprawdzie,
że kwota kosztów należnych powodowi została zawyżona o 513,30 zł w wyniku błędów
w obliczeniach, jednak naprawieniu tego rodzaju usterek orzeczenia służy tryb
prostowania błędów rachunkowych, przewidziany w art. 350 § 1 k.p.c. w zw. z art. 391 §
1 k.p.c., wyłączający w zakresie, w jakim może być zastosowany, dopuszczalność
zgłoszenia skargi z art. 4241
k.p.c.
Z przytoczonych względów należało orzec jak w sentencji, na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c. w zw. z art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.

IV CNP 71/08

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia