IV CSK 497/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:08-08-2013
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CSK 497/08
POSTANOWIENIE
Dnia 27 stycznia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z powództwa B.P.
przeciwko "F." Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością
z udziałem po stronie powodowej stowarzyszenia R.E.
o zapłatę oraz zakazanie i nakazanie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 27 stycznia 2009 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda
i skargi kasacyjnej stowarzyszenia R.E.
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 24 kwietnia 2008 r., sygn. akt [...],
1. odrzuca skargę kasacyjną R.E.;
2. odmawia przyjęcia do rozpoznania skargi kasacyjnej
powoda.
Uzasadnienie
2
Zgodnie z art. 3989
§ 1 k.p.c., Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do
rozpoznania, jeżeli w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje
potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub
wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność
postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. W niniejszej
sprawie zostały złożone dwie skargi kasacyjne oraz wpłynęły dwie odpowiedzi na
skargi niezawierające wniosków o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.
Skarga organizacji społecznej wnoszącej skargę wspierającą powoda nie
została opłacona, podlega zatem odrzuceniu (art. 1302
§ 3 k.p.c.).
W skardze powoda sformułowano wiele argumentów, które mają uzasadnić
jej przyjęcie do rozpoznania. Gdy chodzi o oczywiste naruszenie prawa przez
kwestionowane orzeczenie, podniesione w skardze argumenty są wyłącznie
polemiką z uzasadnieniem kwestionowanego orzeczenia, a w żadnym wypadku nie
dowodzą oczywistej zasadności skargi. Skarżący formułuje też istotne, jego
zdaniem, zagadnienia prawne, które mają skłaniać do przyjęcia skargi do
rozpoznania. Pierwsze zagadnienie nie jest bezpośrednio związane z badaną
sprawą. Drugie, dotyczące rozkładu ciężaru dowodu, jest oczywiste i nie wymaga
orzeczenia Sądu Najwyższego. Trzecie nie ma charakteru abstrakcyjnego
i generalnego, a jest po prostu polemiką z rozstrzygnięciem Sądu odwoławczego
w sprawie. Czwarte (kwestia zakresu związania sądu rozstrzygnięciem
wcześniejszym sądu odwoławczego w danej sprawie) jest już dostatecznie
wyjaśnione i nie stanowi nowego istotnego zagadnienia prawnego. W tej skardze
kasacyjnej nie została wykazana żadna z okoliczności wskazanych w art. 3989
§ 1
k.p.c., dlatego Sąd Najwyższy odmówił przyjęcia skargi do rozpoznania.
POSTANOWIENIE
Dnia 27 stycznia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z powództwa B.P.
przeciwko "F." Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością
z udziałem po stronie powodowej stowarzyszenia R.E.
o zapłatę oraz zakazanie i nakazanie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 27 stycznia 2009 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda
i skargi kasacyjnej stowarzyszenia R.E.
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 24 kwietnia 2008 r., sygn. akt [...],
1. odrzuca skargę kasacyjną R.E.;
2. odmawia przyjęcia do rozpoznania skargi kasacyjnej
powoda.
Uzasadnienie
2
Zgodnie z art. 3989
§ 1 k.p.c., Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do
rozpoznania, jeżeli w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje
potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub
wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność
postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. W niniejszej
sprawie zostały złożone dwie skargi kasacyjne oraz wpłynęły dwie odpowiedzi na
skargi niezawierające wniosków o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.
Skarga organizacji społecznej wnoszącej skargę wspierającą powoda nie
została opłacona, podlega zatem odrzuceniu (art. 1302
§ 3 k.p.c.).
W skardze powoda sformułowano wiele argumentów, które mają uzasadnić
jej przyjęcie do rozpoznania. Gdy chodzi o oczywiste naruszenie prawa przez
kwestionowane orzeczenie, podniesione w skardze argumenty są wyłącznie
polemiką z uzasadnieniem kwestionowanego orzeczenia, a w żadnym wypadku nie
dowodzą oczywistej zasadności skargi. Skarżący formułuje też istotne, jego
zdaniem, zagadnienia prawne, które mają skłaniać do przyjęcia skargi do
rozpoznania. Pierwsze zagadnienie nie jest bezpośrednio związane z badaną
sprawą. Drugie, dotyczące rozkładu ciężaru dowodu, jest oczywiste i nie wymaga
orzeczenia Sądu Najwyższego. Trzecie nie ma charakteru abstrakcyjnego
i generalnego, a jest po prostu polemiką z rozstrzygnięciem Sądu odwoławczego
w sprawie. Czwarte (kwestia zakresu związania sądu rozstrzygnięciem
wcześniejszym sądu odwoławczego w danej sprawie) jest już dostatecznie
wyjaśnione i nie stanowi nowego istotnego zagadnienia prawnego. W tej skardze
kasacyjnej nie została wykazana żadna z okoliczności wskazanych w art. 3989
§ 1
k.p.c., dlatego Sąd Najwyższy odmówił przyjęcia skargi do rozpoznania.