Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CNP 122/08
POSTANOWIENIE
Dnia 18 lutego 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marian Kocon
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 18 lutego 2009 r.
skargi K.R.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w P.
z dnia 22 maja 2002 r., sygn. akt [...]
wydanego w sprawie z powództwa SM w C.
przeciwko K.R.
o zapłatę,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
Wyrokiem z dnia 22 maja 2002 r. Sąd Okręgowy w P. zasądził od pozwanej
K.R. kwotę 24.135,33 zł z ustawowymi odsetkami na rzecz SM.
Pozwana osobiście wniosła skargę na podstawie art. 4241
§ 1 k.p.c., w której
żądała stwierdzenia niezgodności z prawem tego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przy wniesieniu skargi o stwierdzenie niezgodności prawomocnego
orzeczenia z prawem nie został zachowany przymus adwokacko - radcowski (art.
871
k.p.c.). Ten brak jest brakiem istotnym, nienaprawialnym w trybie właściwym
dla usuwania braków formalnych, przez co skarga podlega odrzuceniu a limine.
Ponadto, należy przypomnieć, że skarga o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia (art. 4241
k.p.c.) przysługuje od orzeczeń,
które stały się prawomocne od 1 września 2004 r. (por. uchwałę składu siedmiu
sędziów Sądu najwyższego z dnia 26 października 2005 r., III BZP 1/05).
W sprawie zaś skarżąca wniosła skargę od wyroku zapadłego przed tą datą
(22 maja 2002 r.).
Z przytoczonych względów należało orzec, jak w sentencji (art. 4248
§ 1
k.p.c.).