Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CNP 140/08
POSTANOWIENIE
Dnia 20 marca 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marian Kocon
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 20 marca 2009 r.
skargi "L." - Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w P.
z dnia 14 lutego 2006 r., sygn. akt [...]
wydanego w sprawie z powództwa D.S.
przeciwko "L." Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością
o zapłatę,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 14 lutego 2006 r. Sąd Okręgowy w P. oddalił apelację
pozwanej L. spółka z o.o. od wyroku Sądu Rejonowego w P., w sprawie z
powództwa D.S., o zapłatę.
Pozwana wniosła skargę na podstawie art. 4241
§ 1 k.p.c., w której żądała
stwierdzenia niezgodności z prawem tego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4245
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia, powinna zawierać oznaczenie orzeczenia, od którego
została wniesiona, uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej przez
wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy, wniosek o stwierdzenie niezgodności
orzeczenia z prawem, przytoczenie podstaw oraz ich uzasadnienie, wskazanie
przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne oraz wykazanie że
wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było
i nie jest możliwe.
Wymagania te mają charakter konstrukcyjny i powinny być spełnione
w sposób kumulatywny, a zatem skarga niespełniająca któregokolwiek z nich
dotknięta jest tzw. brakiem istotnym, nienaprawialnym w trybie właściwym dla
usuwania braków formalnych i podlega odrzuceniu a limine.
Tymczasem w skardze pozwanej brak uprawdopodobnienia wyrządzenia
szkody spowodowanej przez wydanie orzeczenia (art. 4245
§ 1 pkt 4).
Źródłem szkody nie może być nieuwzględnienie zarzutu potrącenia, skoro nie
wyklucza to możliwości dochodzenia należności w innym postępowaniu.
Z tych względów, stwierdziwszy że skarga pozwanej nie spełnia wymagań
określonych w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c., Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji.