Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 19/09
POSTANOWIENIE
Dnia 3 kwietnia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący)
SSN Jan Górowski
SSN Marian Kocon (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej Nieruchomości
w Ł. przy ulicy W. [..]
przeciwko J. K.
o zezwolenie i zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 3 kwietnia 2009 r.,
zażalenia pozwanego
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 8 października 2008 r.,
oddala zażalenie; przyznaje od Skarbu Państwa – Sądu
Apelacyjnego radcy prawnemu M. G. – E. kwotę 2.700 zł (dwa
tysiące siedemset) powiększoną o 22% podatek VAT od towarów
i usług tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej
udzielonej z urzędu w postępowaniu zażaleniowym.
Uzasadnienie
2
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 8 października 2008 r. Sąd Apelacyjny
odrzucił skargę kasacyjną pozwanego J. K., jako wniesioną po terminie.
W zażaleniu pozwany żądał uchylenia tego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie podlega oddaleniu. Sąd Apelacyjny zasadnie odrzucił skargę
kasacyjną jako wniesioną po upływie terminu (art. 3986
§ 2 k.p.c. w zw. z art. 3985
§ 1 k.p.c.).
Zgodnie z art. 169 § 1 k.p.c. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu
wnosi się w ciągu tygodnia od czasu ustania przyczyny uchybienia. W rozważanej
sprawie, wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej został
wniesiony po upływie roku od uchybionego terminu, zatem jego uwzględnienie jest
dopuszczalne tylko w wyjątkowych okolicznościach (art. 169 § 4 k.p.c.).
Żalący nie wykazał okoliczności pozwalających na przyjęcie, że w sprawie
zachodzi wyjątkowy wypadek w rozumieniu art. 169 § 4 k.p.c. Nie jest
wystarczające wskazanie na możliwy konflikt z wcześniejszym pełnomocnikiem
przyznanym z urzędu. Trzeba podkreślić, że żalący nie wyjaśnił dlaczego nie
podejmował w sprawie jakichkolwiek czynności przez ponad rok, tj. do dnia 23 maja
2008 r., kiedy to złożył pierwszy z wniosków o przywrócenie terminu. W zażaleniu
przyznano jedynie, że żalący nie miał świadomości, że może kwestionować
zasadność opinii pełnomocnika przed organem samorządu zawodowego oraz, że
w sprawie istnieje możliwość skutecznego wniesienia skargi kasacyjnej. Brak
świadomości nie może stanowić przyczyny usprawiedliwiającej to zaniechanie.
Z powyższych względów orzeczono jak w sentencji (art. 39814
w zw.
z art. 3941
§ 3 k.p.c.).