IV CZ 35/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-10-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 35/09
POSTANOWIENIE
Dnia 7 maja 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Wojciech Katner
SSN Kazimierz Zawada
w sprawie ze skargi uczestnika postępowania
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Okręgowego w B.
z dnia 25 stycznia 2007 r., sygn. akt [...]
w sprawie z wniosku A.J.
przy uczestnictwie E.K.
o podział majątku wspólnego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 7 maja 2009 r.,
zażalenia uczestnika postępowania
na postanowienie Sądu Okręgowego w B.
z dnia 17 marca 2009 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 17 marca 2009 r. Sąd Okręgowy w B.
odrzucił skargę wniesioną osobiście przez E.K. o stwierdzenie niezgodności z
prawem prawomocnego postanowienia tego Sądu z dnia 25 stycznia 2007 r. w
przedmiocie podziału majątku wspólnego z wniosku A.J. przy udziale E.K.
Sąd Okręgowy stwierdził, że zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu
przed Sądem Najwyższym obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub
radców prawnych, co dotyczy także wniesienia przewidzianej w art. 4241
k.p.c.
skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, a zatem
skarga taka wniesiona osobiście przez stronę podlega odrzuceniu na podstawie art.
4246
§ 3 k.p.c.
W zażaleniu na to postanowienie pełnomocnik skarżącego wnosił o jego
uchylenie zarzucając, że skarżący wnosząc skargę kierował się jedynie procedurą
wskazaną mu, w odpowiedzi na jego skargę, w piśmie Departamentu Sądów
Powszechnych Ministerstwa Sprawiedliwości z dnia 26 stycznia DSP –II-051-28/09,
w którym wskazano, że skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia może wnieść między innymi strona.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest nieuzasadnione. Przewidziane w art. 871
§ 1 k.p.c.
obowiązkowe zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych
w postępowaniu przed Sądem Najwyższym odnosi się także do wniesienia skargi
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, przewidzianej
w art. 4241
k.p.c., co słusznie stwierdził Sąd Okręgowy. Dlatego skarga taka
wniesiona osobiście przez stronę jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu
niezależnie od przyczyn, które spowodowały uchybienie obowiązkowi
przewidzianemu w art. 871
§ 1 w zw. z art. 4241
§ 1 k.p.c. Nie ma więc znaczenia
wskazana w zażaleniu okoliczność, iż skarżący uchybił obowiązkowi z art. 871
§ 1
k.p.c. kierując się informacją udzieloną mu przez Ministerstwo Sprawiedliwości.
3
Z tych względów Sąd Najwyższy oddalił zażalenie na podstawie art. 39814
w zw. z art. 42412
i art. 3941
§ 3 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 7 maja 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Wojciech Katner
SSN Kazimierz Zawada
w sprawie ze skargi uczestnika postępowania
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Okręgowego w B.
z dnia 25 stycznia 2007 r., sygn. akt [...]
w sprawie z wniosku A.J.
przy uczestnictwie E.K.
o podział majątku wspólnego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 7 maja 2009 r.,
zażalenia uczestnika postępowania
na postanowienie Sądu Okręgowego w B.
z dnia 17 marca 2009 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 17 marca 2009 r. Sąd Okręgowy w B.
odrzucił skargę wniesioną osobiście przez E.K. o stwierdzenie niezgodności z
prawem prawomocnego postanowienia tego Sądu z dnia 25 stycznia 2007 r. w
przedmiocie podziału majątku wspólnego z wniosku A.J. przy udziale E.K.
Sąd Okręgowy stwierdził, że zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu
przed Sądem Najwyższym obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub
radców prawnych, co dotyczy także wniesienia przewidzianej w art. 4241
k.p.c.
skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, a zatem
skarga taka wniesiona osobiście przez stronę podlega odrzuceniu na podstawie art.
4246
§ 3 k.p.c.
W zażaleniu na to postanowienie pełnomocnik skarżącego wnosił o jego
uchylenie zarzucając, że skarżący wnosząc skargę kierował się jedynie procedurą
wskazaną mu, w odpowiedzi na jego skargę, w piśmie Departamentu Sądów
Powszechnych Ministerstwa Sprawiedliwości z dnia 26 stycznia DSP –II-051-28/09,
w którym wskazano, że skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia może wnieść między innymi strona.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest nieuzasadnione. Przewidziane w art. 871
§ 1 k.p.c.
obowiązkowe zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych
w postępowaniu przed Sądem Najwyższym odnosi się także do wniesienia skargi
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, przewidzianej
w art. 4241
k.p.c., co słusznie stwierdził Sąd Okręgowy. Dlatego skarga taka
wniesiona osobiście przez stronę jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu
niezależnie od przyczyn, które spowodowały uchybienie obowiązkowi
przewidzianemu w art. 871
§ 1 w zw. z art. 4241
§ 1 k.p.c. Nie ma więc znaczenia
wskazana w zażaleniu okoliczność, iż skarżący uchybił obowiązkowi z art. 871
§ 1
k.p.c. kierując się informacją udzieloną mu przez Ministerstwo Sprawiedliwości.
3
Z tych względów Sąd Najwyższy oddalił zażalenie na podstawie art. 39814
w zw. z art. 42412
i art. 3941
§ 3 k.p.c.