Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CSK 382/08
POSTANOWIENIE
Dnia 20 maja 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący)
SSN Gerard Bieniek
SSN Stanisław Dąbrowski (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku Ośrodka Pomocy Społecznej
przy uczestnictwie I.H.
o umieszczenie w Domu Pomocy Społecznej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 20 maja 2009 r.,
skargi kasacyjnej uczestniczki postępowania
od postanowienia Sądu Okręgowego w W.
z dnia 14 maja 2008 r., sygn. akt [...],
odrzuca skargę; oddala wniosek o przyznanie kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Uzasadnienie
2
Sąd Rejonowy w W. postanowieniem z dnia 2 sierpnia 2007 r. orzekł o
umieszczeniu I.H. w domu pomocy społecznej bez jej zgody. W ocenie Sądu
Rejonowego spełnione zostały wszystkie przesłanki z art. 38 i 39 ustawy z dnia 19
sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego. Apelację uczestniczki
postępowania I.H. od tego postanowienia Sąd Okręgowy w W. oddalił
postanowieniem z dnia 14 maja 2008 r.
Od postanowienia Sądu Okręgowego uczestniczka wniosła skargę
kasacyjną.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Niniejsza sprawa została wniesiona na podstawie przepisów ustawy z dnia
19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego. Stosownie do art. 42 tej
ustawy postępowanie toczy się przed sądem opiekuńczym i stosuje się
odpowiednio przepisy kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu
nieprocesowym.
Dopuszczalność skargi kasacyjnej w postępowaniu nieprocesowym określa
art. 5191
k.p.c. Zgodnie z art. 5191
§ 2 k.p.c. w sprawach z zakresu prawa
rodzinnego, opiekuńczego i kurateli skarga kasacyjna przysługuje tylko w sprawach
o przysposobienie oraz o podział majątku wspólnego, powstania wspólności
majątkowej między małżonkami. Wynika z tego, że w postępowaniu opiekuńczym
o przyjęcie osoby do domu pomocy społecznej bez jej zgody skarga kasacyjna jest
niedopuszczalna. Niedopuszczalna skarga kasacyjna podlegała odrzuceniu na
podstawie art. 3986
§ 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.
Z powyższych względów na mocy art. 3986
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2
k.p.c. Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.