III CNP 14/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:25-11-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CNP 14/09
POSTANOWIENIE
Dnia 16 czerwca 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z wniosku J.G.
przy uczestnictwie M.G.
o zniesienie współwłasności nieruchomości,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 16 czerwca 2009 r.,
na skutek skargi uczestniczki
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w K.
z dnia 11 stycznia 2007 r., sygn. akt [...],
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 11 stycznia 2007 r. Sąd Okręgowy w K. oddalił
apelację uczestniczki M.G. od postanowienia Sądu Rejonowego w K. z dnia 28
lipca 2006 r., orzekającego o zniesieniu współwłasności.
Orzeczenie Sądu Okręgowego uczestniczka zaskarżyła skargą
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia przysługuje od prawomocnego orzeczenia sądu drugiej
instancji kończącego postępowanie w sprawie, gdy przez jego wydanie stronie
została wyrządzona szkoda, a zmiana lub uchylenie tego orzeczenia w drodze
przysługujących stronie środków prawnych nie było i nie jest możliwe.
Z akt sprawy wynika i przyznaje to w skardze sama uczestniczka, że nie
wniosła ona skargi kasacyjnej od orzeczenia Sądu drugiej instancji, choć ze
względu na wartość przedmiotu sprawy (zaskarżenia) była ona dopuszczalna.
W związku z tym jest oczywiste, że zmiana lub uchylenie zaskarżonego orzeczenia
w drodze przysługujących stronie środków prawnych było możliwe. Warunki
dopuszczalności skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia, przewidziane w art. 4241
§ 1 k.p.c., nie zostały zatem spełnione.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji (art. 4248
§ 1 k.p.c.
w związku z art. 4245
1 pkt 5 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 16 czerwca 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z wniosku J.G.
przy uczestnictwie M.G.
o zniesienie współwłasności nieruchomości,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 16 czerwca 2009 r.,
na skutek skargi uczestniczki
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w K.
z dnia 11 stycznia 2007 r., sygn. akt [...],
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 11 stycznia 2007 r. Sąd Okręgowy w K. oddalił
apelację uczestniczki M.G. od postanowienia Sądu Rejonowego w K. z dnia 28
lipca 2006 r., orzekającego o zniesieniu współwłasności.
Orzeczenie Sądu Okręgowego uczestniczka zaskarżyła skargą
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia przysługuje od prawomocnego orzeczenia sądu drugiej
instancji kończącego postępowanie w sprawie, gdy przez jego wydanie stronie
została wyrządzona szkoda, a zmiana lub uchylenie tego orzeczenia w drodze
przysługujących stronie środków prawnych nie było i nie jest możliwe.
Z akt sprawy wynika i przyznaje to w skardze sama uczestniczka, że nie
wniosła ona skargi kasacyjnej od orzeczenia Sądu drugiej instancji, choć ze
względu na wartość przedmiotu sprawy (zaskarżenia) była ona dopuszczalna.
W związku z tym jest oczywiste, że zmiana lub uchylenie zaskarżonego orzeczenia
w drodze przysługujących stronie środków prawnych było możliwe. Warunki
dopuszczalności skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia, przewidziane w art. 4241
§ 1 k.p.c., nie zostały zatem spełnione.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji (art. 4248
§ 1 k.p.c.
w związku z art. 4245
1 pkt 5 k.p.c.).